Tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.10.1974, Blaðsíða 11

°g tileinka sér þær nýjungar, er varða hjúkrun.
Ráðherra getur sett reglur um viðhalds-
Menntun.
6. gr.
Hjúkrunarkonu og hjúkrunarmanni er skylt
að gæta fyllstu þagmælsku um öll einkamál,
ei' þau fá vitneskju um í starfi sínu, nema lög
bjóði annað, og helst þagnarskyldan, þótt þau
láti af starfi.
Skylda til þess að bera vitni fyrir rétti er
takmörkuð í samræmi við þetta og ákvæði rétt-
arfarslaga um vitnaskyldu embættis- og sýsl-
unarmanna og sérákvæði slíkra laga um lækna.
7. gr.
Ef hjúkrunarkona eða hjúkrunarmaður van-
yækir skyldur sínar eða brýtur gegn heilbrigð-
islöggjöf landsins að dórni landlæknis, skal land-
læknir áminna þau. Komi áminningin ekki að
haldi, leggur landlæknir málið fyrir ráðherra.
Getur þá ráðhei’ra úrskurðað, að hlutaðeigandi
skuli sviptur hjúkrunarleyfi, en skjóta má hann
þeim úrskurði til dómstóla.
Nú hefur hjúkrunarkona eða hjúkrunarmað-
Ur verið svipt hjúkrunarleyfi samkv. 1. mgr.,
°g er þá ráðherra heimilt að veita þeim leyfið
uftur, enda liggi fyrir meðmæli landlæknis.
8. gr.
Heimilt er að þjálfa sjúkraliða til aðstoðar
við hjúkrun, og skal nám þeirra, starfsréttindi
og skyldur ákveðið í reglugerð.
Ákvæði 6. og 7. gr. gilda einnig um sjúkra-
liða eftir því, sem við á.
9. gr.
Heilbrigðismálaráðherra getur með reglugerð
sett nánari ákvæði um efni laga þessara.
10. gr.
Brot gegn lögum þessum og reglugerðum sett-
um samkvæmt þeim varða sektum, nema þyngri
refsing liggi við að öðrum lögum.
Með mál út af brotum á löggjöfinni skal fara
að hætti opinberra mála.
Sektir samkvæmt löggjöfinni renna í ríkis-
sjóð.
11. gr.
Lög þessi öðlast þegar gildi. Jafnframt eru
úr gildi felld hjúkrunarlög, nr. 42 12. maí 1965.
Samþykkt á Alþingi 26. febi'úar 197h.
TÍMARIT HJÚKRUNARFÉLAGS ÍSLANDS 69