Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.11.1996, Page 48

Frá Faqdeild
hiúkrunarfræðinqa á sviði
endurhæfinqar
Norræn samvinna
r

Vísindaþing á ísiandi
Noirænu mænuskaðasamtökin
(Scandinavian Medical Society of
Paraplegia, SMSOP) eru þverfagleg
samtök starfsfólks innan heil-
brigðiskeiíisins sem fást við
meðferð mænuskaðaðra. Á tveggja
ára fresli standa samtökin fyrir
norrænu vísindaþingi og skiptast
löndin á um að sjá um þinghaldið.
Haustið 1997 er röðin komin að
íslandi að sjá um slíkt þing í fyrsta
sinn.
Heiti þingsins er:
The 5th Scientific Meeting of
Scandinavian Medical Societv of
Paraplegia
og mun það verða haldið á Hótel
Loftleiðum dagana 4. - 6. september
1997.
Framkvæmdanefnd |>ingsins
skipa Sigrún Kjartansdóttir, Jóhann
Gunnar Þorbergsson og Marta
Kjartansdóttir, Endurhæfingar- og
taugadeild (Grensásdeild)
Sjúkrahúss Reykjavíkur.
Formaður vísindanefndar er
Kristinn Guðmundsson, heila- og
taugaskurðlækningadeild Sjúkra-
húss Reykjavíkur. Auður Ingólfs-
dóttir, Ferðaskrifstofu íslands, sér
um skipulagningu þingsins.
Bækiingur um blöðrutæmingu
í samvinnu við Sjúkrahús
Reykjavíkur liafa Rekstarvörur
gefið út bæklinginn Reglubundin
blöðrulœming með þvaglegg og
fjallar um s.k. hreina blöðru-
tæmingu sem einstaklingur fram-
kvæmir sjálfur (intermittent clean
self-cathererization). Ávinningurinn
af reglubuiidinni blöðrutæmingu er
að þvagblaðran tæmist fullkomlega
og kemur það í veg fyrir ýmsa
fylgikvilla sem illa tæmd þvag-
blaðra getur valdið.
Marta Kjartansdóttir,
Grensásdeild Sjúkraliiíss
Reykjavíkur.
\_____________________________________)
272 TÍMARIT ItJÚKRUNARFttÆÐINGA 5. tbl. 72. árg. 1996
Samvinna hjúkrunarfræðinga
sem starfa við hjúkrun aldraðra ú Norðurlöndum
Myndfráfundi fagdeildanna t Stokkhólmi Cfebrúar 1996. Frá vinstri: Ingibjörg
Hjaltadóttir(I), Marianne Falck(F), Karen Madsen(D), Jeanette Eggertsen(D), Emi
Moren(N), Gunbritt Nordsvahn(S), Barbro Berg(S) and Greta Karlsson(S).
í framhaldi af stofnun Fagdeildar
öldrunarhjúkrunarfæðinga í desember
1994 kom fram áhugi á því að eíla
samvinnu hjúkrunarfræðinga sem
störfuðu að öldrunarhjúkrun á Norður-
löndunum. Að frumkvæði íslensku
fagdeildarinnar var siðan haldinn
fundur samhliða SSN þinginu í
Stokkhólmi í byrjun febrúar 1996. Á
þennan fund komu fullrúar eftirfarandi
félaga: Ingibjörg Hjaltadóttir, formaður
fagdeildar öldrunarhjúkrunarfræðinga,
Jeanette Eggertsen og Karen Madsen
frá “Faglig sammenslutning for
hjemmesygeplejersker” í Danmörku,
Emi Moren frá „NSFs landsgruppe av
sykeplejere I kommunehelsetjeneste” f
Noregi, Gunbritt Nordsvahn, Barbro
Berg og Greta Karlsson frá „SHSTFs
riksforening for sjuksköterskor innom
rehabilitering och aldrev&rd” í Svíþjóð
og auk þess Marianne Falck sem
fulltrúi “SSY Sjuksköterskeforeningen”
í Finnlandi. Á fundinum var rætt um
ýmis sameiginleg hagsmunamál og
hvernig samvinnu yrði best varið.
Á fundinum var ákveðið að vinna
að því að setja fram sameiginlegt álit
þessara fagdeilda á skipulagi og
markmiðum öldrunarþjónustu. Margs
konar umræða hefur farið fram um
þessi málefni á Norðurlöndunum og
mismunandi sjónarmið hinna ýmsu
fagstétta komið fram. Mikilvægt er að
hjúkrunarfræðingar kynni sjónarmið sín
er varða þennan mikilvæga málaflokk.
Engin önnur fagstétt, á vettvangi
Norðurlandanna, hefur þó komið fram
með sameiginlegt og formlegt álit á
þessu málefni á þann hátt sem hér er
gert. Geinargerð sem unnin var og
samþykkt af ofangreindum er birt hér á
eftir. Greinargerðin var kynnt í júní sl.
fyrir stjórn Nordisk Gerontologisk
Forening, sem eru þverfagleg samtök og
að þeim standa flest fagfélög sem koma
að öldrunarþjónustu á Norðurlöndunum.
Ingibjörg Hjaltadóltir, formaður
Fagdeildar öldrunarhjúkrunarfrœðinga
Skipulag og markmið
öldrunarþ jónustu
1. Hugmyndafræði
Skipulagning og markmiðasetning í öldrunar-
þjónustu er til þess gerð að tryggja lífsgæði
og velferð hins aldraða einstaklings.
Oldrunarþjónustan miðar að því að hvetja
hinn aldraða til sjálfshjálpar og veita honum
hjálp við að uppfylla þær þarfir sem stuðla að
heilbrigði og vellíðan og hann er ekki fær um
að uppfylla sjálfur.
Við alla skipulagningu skal virða sjálfs-
ákvörðunarrétt hins aldraða einstaklings og
hafa samráð við hann og fjölskyldu hans.
2. Markmið
Styðja hinn aldraða einstakling til sjálfs-
hjálpar.
Gera hinum aldraða einstaklingi kleift að lifa
lífi sem honum er eiginlegt og öðlast
lífsfyllingu þrátt fyrir fötlun eða sjúkdóma.