Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.1999, Blaðsíða 11

Ingibjörg Pálmadóttir,
heilbrigðisráðherra
Ágætu hjúkrunarfræðingar, kollegar.
Til hamingju með daginn.
Ég vil byrja á því að samfagna
með Vigdísi Magnúsdóttur. Það
var að sjálfsögðu afar vel til fallið
að Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga veldi sér þá miklu
sómakonu sem heiðursfélaga.
Við Vigdís höfum átt mikið samstarf á undanförnum
árum og ég veit þvílíkum mannkostum og styrk hún er
búin. Flún bætist því í fríðan flokk þeirra kvenna sem eru
heiðursfélagar okkar og við samgleðjumst henni með það
og óskum þér til hamingju, Vigdís.
Á 80 ára ferli félagasamtaka hjúkrunarfræðinga á
íslandi hafa að sjálfsögðu skipst á skin og skúrir, sigrar og
ósigrar.
Það má segja að það sé eins og í lífi hvers okkar, en 80
ár í lífi félagasamtaka er engan veginn hár aldur, og minna
má á að hjúkrun er ein elsta fagstétt kvenna í heiminum.
Og hér á landi dylst engum, að sigrarnir hafa verið stærri
en ósigrarnir í þeirri sögu sem félagasamtök okkar hafa
skapað sér.
Allt frá því er Christophine Jurgensen kom hingað til
lands, fyrst menntaðra hjúkrunarfræðinga, hefur saga
hjúkrunarfræðinga á íslandi verið viðburðarlk, eins og fram
hefur komið hér áður í dag, og hjúkrunarfræðingar hafa
beitt sér markvisst fyrir uppbyggingu heilbrigðisþjónust-
unnar á íslandi.
í mínum huga er alveg Ijóst að styrkur hjúkrunar hefur
aukist ár frá ári, mér liggur við að segja dag frá degi, eftir
því sem liðið hefur á þessa öld.
Það eru til dæmis fáar nefndir og stjórnir sem snúa að
heilbrigðismálum sem hjúkrunarfræðingar eiga ekki sæti í.
Fljúkrunarfræðingar hafa haslað sér völl víða í sam-
félaginu á fjölþættum starfsvettvangi þar sem reynsla og
þekking þeirra nýtist, skjólstæðingum okkar til góða.
Ég hef oft haldið því fram, að Félag íslenskra hjúkr-
unarfræðinga sé sterkasta fagfélagið á landinu í dag.
Félagið nýtur virðingar fyrir vönduð vinnubrögð I hvívetna
og faglega nálgun við þau viðfangsefni sem tekist er á við
hverju sinni. Og ég er sannfærð um að hinn nýi formaður,
Herdís Sveinsdóttir, mun halda áfram á þeirri vel mörkuðu
braut.
En til þess að tryggja að rödd hjúkrunar heyrist sem
skýrast, bæði í röðum hjúkrunarfræðinga og ekki síður út
fyrir þær raðir, hef ég ákveðið að færa félaginu að gjöf
ræðupúlt.
Þúltið er ekki tilbúið, en orð eru til alls fyrst, og verður
það smíðað í samræmi við þær hugmyndir sem félagið
setur fram og verður afhent við eitthvert gott tækifæri
fljótlega.
Ég vil að lokum færa Félagi íslenskra hjúkrunarfræðinga
mínar bestu árnaðaróskir.
Ég ítreka einnig hamingjuóskir mínar til hjúkrunar-
fræðinga allra með þessi tímamót og óska þess jafnframt
að blessun fylgi störfum hjúkrunarfræðinga í framtíðinni.
Ásta Möller,
alþingismaður
Heilbrigðisráðherra, formaður
Félags íslenskra hjúkrunarfræð-
inga, ágætu hjúkrunarfræðingar,
aðrir hátíðargestir.
Ég vil færa Félagi íslenskra hjúkr-
unarfræðinga og hjúkrunarfræð-
ingum öllum bestu árnaðaróskir frá Kirsten Stallknecht,
formanni Alþjóðasambands hjúkrunarfræðinga, og Judith
Oulton, framkvæmdastjóra samtakanna, á þessum
hátíðardegi. Samtökin og ekki síst formaður ICN - en hún
var sem kunnugt er formaður félags danskra hjúkrunar-
fræðinga um nálega þriggja áratuga skeið - hafa á undan-
förnum árum og áratugum fylgst náið með þróun hjúkr-
unar á íslandi og hafa margoft lýst aðdáun sinni á stöðu
hjúkrunar og styrk hjúkrunarfræðinga hér á landi. Á því er
enginn vafi að tilnefning mín I stjórn Alþjóðasamtaka
hjúkrunarfræðinga sl. vor er fyrst og fremst viðurkenning á
árangri og stöðu hjúkrunar hér á landi. Það vill svo til að
seint í gærkvöld kom ég heim eftir vikulangan stjórnarfund
samtakanna þar sem meginviðfangsefnið var að móta
stefnu hvernig ICN gæti stuðlað að frekari einingu meðal
hjúkrunarfræðinga í heiminum með því að mynda tengsl
við fleiri landsfélög hjúkrunarfræðinga, alþjóðleg félög og
áhugahópa sérfræðinga innan hjúkrunar. Því fannst stjórn
ICN það athyglisvert að Félag íslenskra hjúkrunarfræðinga,
sem stofnað var fyrir rúmum fimm árum, væri að halda
upp á 80 ára afmæli sitt og þótti það bæði
fordæmisgefandi viðhorf og aðdáunarvert ákall um einingu
meðal hjúkrunarfræðinga.
Áttatíu ár eru ekki langur tími. Ég hef t.d. lifað rúman
helming þess tíma og ferill minn innan hjúkrunar er fjórð-
ungur þess tíma. Hins vegar hefur afar margt gerst á
þessum áttatíu árum, stéttinni og þjóðfélaginu til heilla,
sem verður betur rakið af öðrum en mér. Af augljósum
ástæðum er þó síðasti áratugur mér hugstæðastur. Fyrir
réttum tíu árum var haldin glæsileg ráðstefna og
hátíðarfundur í Borgartúninu í tilefni af 70 ára afmæli
Hjúkrunarfélags íslands. Mér er þessi ráðstefna sérstak-
lega minnisstæð því það var ein af mínum fyrstu skyldum
sem þá nýkjörinn formaður Félags háskólamenntaðra
299
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 5. tbl. 75. árg. 1999