Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.1999, Blaðsíða 34

varst svo glæsileg í peysu-
fötum og möttli utan yfir.“
Hin Marían dregur í land,
segist ekkert muna eftir
Lysnes á þessu þingi, ef hún
hafi tekið eftir sér þá sé það
vegna þess að hún hafi
skorið sig úr allri litadýrð
hinna kvennanna, „í þessum
svarta möttli sem ég var í.“
Hún bætir við að hún muni
ekki eftir Lysnes fyrr en hún
hafi komið hingað að kenna
geðhjúkrun 1978.
Tengsl Marie Lysnes við
ísland eru augljós af kápunni
á bók hennar „Behandlere-
voktere?" en þar má sjá
„Öldu aldanna" eftir Einar
Jónsson myndhöggvara.
Sjálfræði sjúklinga hefur
greinilega verið Marie Lysnes hugleikið í geðhjúkrun og
eflaust mótað viðhorf hennar til eldri borgara í dag.
Þær eiga ýmislegt annað sameiginlegt en að hafa
skrifað mikið, báðar hafa hlotið Florence Nightingale
orðuna og eru heiðursfélagar í FÍH. Frumkvöðlar hafa þær
Hjúkrunarfræðingar
Nú um áramótin verður laus staða hjúkrunarfræðings í
Heilsustofnun NLFÍ í Hveragerði.
Við leitum að hjúkrunarfræðingi sem hefur áhuga og skilning á
heildrænni hjúkrun. Áherslan er lögð á heilbrigðiseflingu, forvarnir
og endurhæfingu. Starfshlutfall eftir samkomulagi.
Bæjarfélagið
Hveragerði er lifandi og blómlegur bær, örstutt frá höfuðborginni
þar sem gott er að ala upp börn. Þar er hægt að njóta kosta
þess að búa í litlu samfélagi en jafnframt hafa möguleika á tíðum
samskiptum við höfuðborgarsvæðið. Aðeins er um 30 mínútna
akstur til Reykjavíkur.
Hringið og kannið húsnæðismál og launakjör.
Upplýsingar veitir Hulda Sigurlína Þórðardóttir, hjúkrunarforstjóri,
í símum 483 0300 eða 896 8815.
Heilsustofnun NLFÍ
Hveragerði
María fær Florence Nigthingale orðuna, með henni er
Ragnheiður Haraldsdóttir, deildarstjóri í heilbrigðis-
ráðuneytinu, frænka Maríu.
verið varðandi menntun hjúkrunarfræðinga í löndum sínum
og leiðtogar í fagfélögunum.
Marie Lysnes segist aldrei hafa haft tíma til að gifta sig
eða eignast fjölskyldu. „Ég var alin upp í Tromsö og þar
áttu konur fyrst og fremst að giftast. Ef ekki varð af því,
bar þeim að annast foreldra sína eða vinna sem húshjálp
annars staðar.“ Marie ákvað þó að læra hjúkrun og er sem
fyrr segir einn af frumkvöðlum geðhjúkrunar þar í landi.
María Pétursdóttir er ekkja en eiginmaður hennar er nú
löngu látinn.
Þó tími Marie Lysnes hafi að þessu sinni farið mest í að
sækja heim lækna ætla þær stöllur þó að gera sér
dagamun og fara á tónleika í Salnum í Kópavogi áður en
Marie Lysnes fer af landi brott. Er ekkert mál fyrir hana að
ferðast ein milli landa, komin á tíræðisaldur? Hún segir það
ekki vera enda fái hún góða aðstoð hvarvetna og biður að
lokum um að fá lánaða hönd til að standa upp úr sófanum
þar sem þær stöllur hafa verið myndaðar og koma undir
sig „krukkunum" eins og Norskir kalla hækjurnar.
Áður en þær stöllur eru kvaddar vill María Pétursdóttir
koma því á framfæri að Vilmundur landlæknir hafi verið
hlynntur háskólamenntun í hjúkrun. Hún hefur fært Félagi
Islensrka hjúkrunarfræðinga mynd af Vilmundi og vill nú
einnig gefa félaginu bók um Vilmund eftir Benedikt
Tómasson. „Benedikt gaf mér bókina og ritaði á titilsíðu að
hún væri til „þóknanlegrar ráðstöfunar". Ég vil því gefa
hana FÍH með því skilyrði að ekki megi lána hana út.“ Og
ritstjóri tekur við bókinni og þeir sem áhuga hafa á að
glugga í hana geta komið á skrifstofu félagsins að
Suðurlandsbraut 22.
VKJ.
María við nám í Toronto
1945.
322
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 5. tbl. 75. árg. 1999