Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.05.2000, Blaðsíða 58

Þankastrik
Þankastrik er fastur dálkur í blaðinu og höfundur hvers pistils stingur upp á þeim næsta. I Þankastriki gefst
hjúkrunarfræðingum færi á að tjá sig um ýmislegt sem varðar hjúkrun og er þeim hjartfólgið. Þistlarnir geta
fjallað um ákveðin málefni, sögur af kynnum við sjúklinga eða starfsfólk, eitthvað sem hefur orðið höfundum
til hugljómunar eða hvaðeina annað sem tengist starfinu og hugmyndafræði þess. Hrund Helgadóttir, sem
skrifaði Þankastrik síðasta blaðs, skoraði á Björgu Þálsdóttur sem tekur hér upp þráðinn.
„tCv^ppA -síðustu AÍÁAr11
„Framgangskerfi - Þekking í þína þágu"
Björg Pálsdóttir
Væri það svona sem Landspítalinn - háskólasjúkrahús við
Hringbraut gæti kynnt nýja launafyrirkomulagið sem gefur
hjúkrunarfræðingum og Ijósmæðrum möguleika á
árangurstengdri launahækkun?
Endalaus niðurskurður og barátta um fjármál í heil-
brigðiskerfinu síðustu áratugi hefur haft mikil áhrif á kjara-
baráttu hjúkrunarfræðinga og Ijósmæðra. Hingað til hefur
reynst erfitt að finna leið sem allir geta sætt sig við.
Ég hef verið talsmaður þess sem felst í þessu nýja
„kerfi“, sem loksins hefur litið dagsins Ijós og ætlað er að
leiðrétta löngu úreltar aðferðir í kjarasamningum, sem litlu
hafa skilað á undanförnum árum. - Og var þá kominn tími
til.
Að baki hugrmyndinni liggur ómæld og ómetanleg vinna
fjölda manns: Vinna þeirra sem tóku þátt í að semja um að
fara þessa leið, afla hugmyndinni fylgis þegar kjör-
aðstæður sköpuðust og koma henni á „koppinn". Vinna
þeirra sem mótuðu kerfið upphaflega og aðlöguðu að
íslenskum aðstæðum. Vinna þeirra sem tóku þátt í að
þróa „kerfið" eftir „fyrstu keyrslu". Efniviðurinn sem unnið
er úr að miklu leyti til að þróa þetta nýja „kerfi“ hlýtur að
vera sú vinna sem hver og einn hefur lagt af mörkum með
umsókn sinni. Einnig hafa skipt máli þær tillögur til
breytinga sem þörf var á til frekari aðlögunar að ólíkum
starfvettvangi mismunandi starfshópa.
Viðbrögðum og líðan þessara starfsstétta fyrri hluta
síðasta árs og jafnvel lengur má kalla „kreppu aldarinnar".
Þetta var tímabil sem einkenndist af tilfinningalegu
uppnámi og snerti flesta þá sem höfðu sótt um framgang
til launa. Miklar umræður hafa verið í gangi allt sl. ár og
halda áfram. Sitt sýnist hverjum - margir eru sáttir, líta á
þetta sem áskorun og hlakka til að takast á við nýja
möguleika.
122
Aðrir eru ýmist kvíðnir, ósáttir eða jafnvel mótfallnir
kerfinu. Vilja bara „sömu laun fyrir sömu vinnu" eins og
gamlir baráttuslagarar hljóðuðu í eina tíð og voru svo sem
góðra gjalda verðir - þá. Framgangskerfið er þróunarverk-
efni, sem gefur margvíslega möguleika til áframhaldandi
launa- og fagþróunar í víðtækum skilningi.
Þegar niðurstöður um framgang lágu fyrir vöktu þær
ekki sömu viðbrögð hjá öllum einstaklingum. Rétt eins og
aðrar lífs- og þroskakreppur felur framgangskerfið í sér
vaxtamöguleika og getur verið hvati til að hrista upp í
gömlum venjum, vekja ný viðbrögð og finna nýjar leiðir til
launa- og fagþróunar.
Vonandi verða hjúkrunarfræðingar og Ijósmæður
þeirrar gæfu aðnjótandi að vilja halda áfram að taka þátt í
að þróa framgangskerfið á komandi árum. Betur má ef
duga skal, þar skiptir framlag hvers og eins máli. Sam-
staða og sátt skilar betri árangri en sundrung og niðurrif.
Þess vegna þurfum við að standa saman um að leggja
hönd á plóginn, bretta upp ermar og láta til skarar skríða.
Oft var þörf en nú er nauðsyn á að ganga fram í takt við
þær breytingar sem orðnar eru, tileinka sér nútímalegan
hugsunarhátt í anda skilgreininga og rökstuðnings og
horfa bjartsýnisaugum til nýrrar aldar, okkur öllum til heilla í
lífi og starfi.
Ég skora á Hildi Magnúsdóttur hjúkrunarfræðing að
skrifa næsta Þankastrik.
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 76. árg. 2000