Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.2001, Page 30

svæfingu/deyfingu að hverjum og einum sjúklingi. Kristín
vaktar þannig súrefnismettun, öndun og blóðrás sjúklings-
ins og á 5 mínútna fresti skráir hún blóðþrýsting og púls.
En á 15 mínútna fresti skráir hún súrefnismettun, styrk
koltvísýrings og súrefnis í út- og innöndunarlofti, þrýsting í
loftvegi, öndunartíðni og öndunarrúmmál. Hún fyigist
einnig með taugaviðbrögðum með taugaörva og mælir og
skráir líkamshitann. Líka er á hennar hendi að meta og
skrá styrk innöndunarlyfjanna, lyfjagjöf, vökva- og blóðjafn-
vægi og gefa vökva og lyf. Allan tímann á meðan aðgerð
varir verður Kristín að vera tilbúin til að grípa inn í og taka
skjóta ákvörðun um viðbrögð ef t.d. blóðþrýstingur, púls
eða önnur lífsmörk breytast.
Sigrún skurðhjúkrunarfræðingur lyftir nú upp þvagpoka
til að láta vita að komnir séu 75 ml af þvagi áður en þvag-
leggur er tekinn. Kristín skráir þessar upplýsingar. Til að
meta blóðtap í aðgerð fylgjast svæfingarhjúkrunarfræð-
ingar með blæðingu í sog og grisjur og út frá þeim upplýs-
ingum, ásamt rannsóknarniðurstöðum á blóðgildi, er
metið hvort gefa þurfi sjúklingnum blóð. í þessari aðgerð
þurfti sjúklingurinn aldrei á blóðinu að halda sem búið var
að panta fyrir hann í Blóðbankanum.
Aðgerðin er brottnám blöðruhálskirtils. Hér er þeir að
störfum, Eiríkur Jónsson og Þórður Bjarnason.
Hanna Þórunn kannar magn blóðs í soginu.
Sjúklingurinn vaknar
Aðgerðin hefur gengið vel og henni er að Ijúka. Hjördís
hefur komið aftur og búið er að slökkva á svæfingargasinu.
Eitt af þvf sem svæfingarhjúkrunarfræðingar þurfa að gæta
vel að eru tímasetningar, t.d. þegar aðgerð er að Ijúka þarf
á réttum tíma að gefa lyf sem upphefur vöðvaslökun. Með
taugaörvanum eru gefin nokkur stuð og af viðbrögðum
sjúklingsins ræðst vöðvakrafturinn. Mælir sýnir að vöðva-
kraftur er orðinn 72% en við næsta stuð sýna fingur
sjúklingsins fjóra jafna kippi og mælirinn sýnir töluna 100%.
Þar með er Ijóst að vöðvakrafturinn er orðinn eðlilegur.
Kristín eykur hitann í stofunni örlítið: „Manni getur verið
svo kalt þegar maður er að vakna,“ útskýrir hún. Sfðan
tekur hún fjarstýringuna fyrir skurðarborðið og sléttir með
henni úr broti sem haft var á skurðarborðinu svo sjúklingur-
inn lægi í réttri stellingu til að skurðlæknirinn kæmist sem
blóðþrýstingurinn er orðinn of lágur og spyr Hjördísi hvort
gefa eigi sjúklingnum eitthvað blóðþrýstingshækkandi. En
Hjördís vill bíða og sjá hvort hann nái sér ekki á strik sjálfur.
Slökkt er á svæfingargasinu, hraði vökvans aukinn og
legan á skurðarborðinu stillt þannig að höfuðendinn
lækkar svo blóðstreymi eykst til hjartans. Skömmu síðar
sýna mælingar að þrýstingurinn er kominn í lag.
Á meðan á aðgerð stendur og þar til henni lýkur þarf
svæfingarhjúkrunarfræðingurinn að fylgjast stöðugt með
sjúklingnum og vaktaranum. Svæfing og deyfing er ferli
sem hefur áhrif á öli líffærakerfi og það þarf að sníða
Hér sést meirihluti teymisins að störfum. Fremst sést
Kristín þar sem hún fylgist grannt með lífsmörkum á
vaktaranum og hjá henni standa Hjördís og Jón Magnús.
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 5. tbl. 77. árg. 2001