Tímarit um endurskoðun og reikningshald - 01.01.1976, Blaðsíða 30

ekki heilsusterkur. Kona sín sé fötluð
vegna slyss og ófær til allra verka. Hafi
því ekki annað verið fyrir þau að gera,
en að fá sér vist á elliheimili.
Af hálfu ríkisskattstjóra er því haldið
fram, að sala á búfé bónda, sem bregði
búi á venjulegan hátt sé lokastig í bú-
rekstri hans og beri að telja fullt sölu-
verð sem skattskyldar tekjur, en til frá-
dráttar komi bústofnsskerðing. Hafi sá
háttur jafnan verið á hafður. Skipti því
ekki máli, hve lengi bóndinn hafi átt
hvern hinna seldu gripa. Atvik að bú-
stofnssölu við lok búrekstrar geti þó verið
með þeim hætti, að hagnaður teljist ekki
til skattskyldra tekna og vísar hann í því
sambandi til dóms Hæstaréttar, XXX
bindi bls. 486-487. Hins vegar telur hann,
að eins og kærumáli þessu sé varið, sé
ekki unnt að hafa hliðsjón af nefndum
dómi við úrlausn þess.
Kærandi var 75 ára að aldri, þegar
hann seldi bústofn þann, sem málið snýst
um. Er ljóst, að aldur hans og aðrar þær
ástæður, sem greindar voru hér að fram-
an, hafa valdið því, að hann hætti bú-
skap. Lét hann af hendi nær allan bú-
stofninn og jörðina nær samtímis. Bú-
stofninum verður í þessu tilviki ekki jafn-
að til þeirra verðmæta, sem aflað er í
því skyni að selja aftur, svo sem verslun-
arvara, hráefna til iðnaðar o.s.frv. Þykir
hann eðlislíkari þeim fjármunum, sem
notaðir eru við stöðugan rekstur í fyrir-
tæki. Telst þvi eigi öruggt, að 9. mgr. E-
liðar 7. gr. laga nr. 68/1971 taki til sölu
gripanna eins og á stóð. Fer því um hana
eftir 2. mgr. sama liðar. Af framtölum
kæranda má sjá, að aðeins óverulegar
breytingar hafi orðið á bústofni hans á
næstu 2 árum fyrir sölu, en hann hefir
ekki gert frekari grein fyrir þeim í mál-
flutningi sínum né heldur söluverði þeirra
gripa, sem hann hafði átt skemmri tíma
en 2 ár.
Ber því að áætla söluhagnað af þeim
gripum.
Þegar á allt þetta er litið þykir bera
að taka kröfu hans til greina þannig að
hreinar tekjur lækki um kr. 220.000.00
Úrsk. nr. 899, 17. sept. 1973.
Gjaldár 1972.
Skattlagning varasjóðs, tap yfirfært.
(9. gr., 11. gr. B.)
Málavextir eru þeir, að hlutafélag
nokkurt var tekið til skilanefndarmeðferð-
ar árið 1972. Félagið hafði lagt skatt-
frjálst í varasjóð og nam hann við félags-
slit kr. 592.653,00. Umboðsmaður félags-
ins taldi jiað ætti að fá til jöfnunar ofan-
greindum varasjóði ónotuð rekstrartöp
félagsins frá árunum 1968-1971 samtals
að fjárhæð kr. 848.963,00. Skattstjóri
hafði hins vegar skattlagt varasjóðinn með
20% álagi og var sá úrskurður kærður til
ríkisskattanefndar.
í úrskurði ríkisskattanefndar segir:
„Samkvæmt því, sem upplýst hefir ver-
ið í málinu, var tilgangur félagsins að reka
frystihús, fiskiðnað og aðra starfsemi í því
sambandi. Fyrir allmörgum árum eða eigi
síðar en á árinu 1964 hafði félagið lagt
þessa starfrækslu niður og selt eignir sín-
ar. Voru eignir félagsins eftir jiað, inni-
stæður í bönkum, skuldabréf auk bifreið-
ar. Við félagsslitin námu bankainnstæð-
28