Ráðunautafundur - 11.02.1979, Blaðsíða 17

9
eða aukaálags og sýnir áætlunin tekjur að upphæð
kr. 1125 miljónir. Glæra IV.
Nú má vafaluust benda á að viðipiðun við
árin 1975, 1976 og 1977 sé ekki einhlít, þar sem árið
1978 hafi skilað miklu meiri framleiðslu en hin árin
þrjú að meðaltali. En sjömannanefndin tók þessi þrjú
ár til viðmiðunar, vegna þess að þau ár nægðu útflutn-
ingsuppbætur að meðaltali. En væri árið 1978 tekið með
væri farið yfir mörkin svo verulegu næmi.
Kjarnfóðurgjald var gert ráð fyrir að
heimilt væri að taka, ef framleiðslugjaldið ekki dygði
til jöfnunar á halla vegna útflutnings, sem ekki fengist
bættur skv. 2. málsgrein 12. greinar framleiðsluráðs-
laganna. Gjaldið kæmi á allt innflutt kjarnfóður, en
upphæð þess yrði ákvörðuð af Stéttarsambandsfundi með
staðfestingu ráðherra.
Gert var ráð fyrir þeim möguleika að heimilt
væri að endurgreiða gjaldið og yrði þá endurgreiðslan
miðuð við ákveðinn kg.fjölda fyrir hvern grip af sauðfé
og nautgripum á hverju býli.
Þetta var hugsað þannig að innheimta gjalds-
ins færi fram við tollafgreiðslu vörunnar og gjaldinu
yrði jafnóðum skilað til Framleiðsluráðs, sem kæmi því
jafnharðan til þeirra aðila er ættu rétt á útflutnings-
bótum. En þó væri hægt að gefa út endurgreiðsluheimildir
til hvers bónda, er hann gætl lagt inn hjá sínum viðskipta-
aðila.sem greiðslu að hluta kjarnfóðursins, en seljendur
þess framvísuðu þessum miðum til framleiðsluráðs og fengju
endurgreiðsluna þaðan. Þetta mundi auka á skriffinnsku
við framkvæmd þessarar heimildar, en með því að ákveða
kjarnfóðurgjaldið nógu hátt t.d. 80 - 100 %, þá mundu
bændur hugsa sig rækilega um áður en þeir keyptu viðbót
við skammtinn á mjög háu verði.
Mér hefur dottið í hug að skammturinn gæti
verið 500 - 600 kg. pr. kú, 100 - 200 kg. á geldneyti og
12 - 15 kg. pr. kind. Ekki var gert ráð fyrir neinni
endurgreiðslu vegna svína- og alifuglaræktar, enda áttu
þær búgreinar og aðrar aukabúgreinar að vera undanþegnar