Ráðunautafundur - 11.02.1979, Qupperneq 73

minniháttar svæði að ræða, og hefur því ekki þótt ástæða til
að gera yfirlit um landgræðsluframkvæmdir í þeim sýslum.
Búið er að gera yfirlit yfir : Vestur-Skaftafellssýslu,
Rangárvallasýslu, Gullbringusýslu, Suður-Þingeyjarsýslu,
Norður-Þingeyjarsýslu og hluta af Árnessýslu.
Við samningu yfirlits voru félagsleg sjónarmið og
byggðaþrón höfð sterklega í huga. (Stuðst var við spurninga-
lista - viðauki 3).
Líklega hefur landgræðslustarfið haft mesta þýðingu
fyrir byggðarlög í Vestur-Skaftafellssýslu, Rangárvallasýslu
og í Þingeyjarsýslum.
Vestur-Skaftafellssýsla:
Fyrsta landgræðslugirðing í sýslunni var gerð að
Hnausum í Meðallandi árið 1927. Önnur lítil girðing var
gerð í Vík í Mýrdal 1933, en árið 1944 var ráðist í fyrsta
landgræðslustórvirkið í sýslunni, þar sem er girðing kennd
við Leiðvöll í Meðallandi. Sú girðing er 38.5 km á lengd
og umlykur 4600 ha. Sáralítið var sáð eða borið á þetta
svæði. Vaxtarlítill gróðurslæðingur, einkum melgresi, var
fyrir í landinu og náði sér skjótt upp eftir að beit var af-
létt, þannig að fljótlega tók að draga úr sandfoki niður í
sveitina. Heimamenn fullyrða að þessi girðing hafi bjargað
sveitinni frá eyðingu. Er þetta svæði nú eitthvert besta
dæmi á landinu um góðan árangur af sjálfgræðslu. En upp-
græðslan innan Leiðvallargirðingar hlífir sveitinni aðeins
fyrir sandfoki að norðan og norðvestan. í sunnan og suð-
austan átt gekk sandbylurinn neðan af Meðallandssandi yfir
sveitina. Því var ákveðið að næsta stórátakið í uppgræðslu-
málum sveitarinnar skyldi vera friðun Meðallandssands. Árið
1953 var girt milli Kúðafljóts og Eldvatns 19 km löng girð-
ing, sem friðar um 14000 ha . Einnig þar hefur sjálfgræðsla
haft mest að segja, því melgresi tók snarlega við sér við
friðun og tók að sá sér út. í dag halda þessi tvö miklu upp-
græðslusvæði verndarhendi yfir byggðinni í Meðallandi á báða
ve gu.
Önnur landgræðsluverkefni í Vestur-Skaftafellssýslu
hafa verið minni í sniðum, en flest hafa engu að síður haft