Ráðunautafundur - 11.02.1979, Síða 82

74
horfinn úr sniðinu, en fjallasveifgras fest þar rætur .
Heildarþekja gróðurs var um 4% 1974, en um 5% 1976.
Einkum eru það língresistegundirnar sem hafa meiri þekju
1976 en 1974.
Samanburður á sniði 5 1974 og 1976:
Tegundum hefur fækkað um 5 tegundir síðan 1974. Mark-
tækur þéttleikamunur reyndist á músareyra og blásveifgrasi
með meiri þéttleika 1974. Raunar fundust þessar tegundir
ekki í sniðinu 1976.
Heildarþekja gróðurs var um 32% að meóaltali 1974, en
um 15% 1976. Einkum er það þekja grasa sem rýrnað hefur úr
30% 1974 í um 4% 1976, en sinan'þakti um 32% 1976. Aftur á
móti hefur þekja mosa aukist úr um 2% 1974 í um 11% 1976.
Niðurstöður - ályktanir:
1. að háplöntutegundum fjölgi lítilsháttar við áburðargjöf,
einkum fyrst eftir hana, en þeim getur fækkað, er frá líður,
t. def þær verða undir í samkeppninni við grös (Poaceae)
eða ef sina þeirra útilokar sumar lágvaxnar eða skammæar
tegundir. Sbr. snið 5.
2. að þekja gróðurs og ekki síst grasa (Poaceae) eykst til
muna við áburðargjöf og friðun, en snarminnkar að fáeinum
(2-3) árum liðnum, þegar áburðurinn er uppurinn, - sjá
efnagreiningarnar, - aftur á móti þekur hægt rotnandi sina
grasa (Poaceae) 1976 um þriðjung í sniðunum.
3. að tíðni tegundanna eyst við áburðargjöfina. En tíðnin
er ýmist meiri eða minni er frá líður en fyrst eftir áburðar-
gj öfina.
4. að þéttleiki háplöntutegundanna og einkum grasa (Poaceae)
eykst við áburðargjöfina í byrjun, en fer síðan oftast minnk-
andi er frá líður.
5. að innfluttu tegundirnar týna tölunni smátt og smátt og
hverfa sbr. snið 2. Svo og ber dálítið á dauðum einstaklingum
ýmissa íslenskra tegunda, hvernig sem ber að túlka það, þar
sem lítið er vitað, hversu gamlar fjölærar plöntutegundir
verða. Skal telja þessi afföll eðlileg eða urðu þau vegna
áburðargjafarinnar?
6. að mosar birtast fljótlega í plöntusamfélaginu eftir að