Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 3

Heimskan oj? Vizkan
-----o------
HcimslítXn'. Eg nefuist ’in háttvirta Heimska,
I heiminum ryð ég méi' hrnut.
Mín dóttir ev drottn;indi Gleymska,
Við drögum fólk til okkar með töfrandi skraut.
En hvað ert þú vesalings Vizkal
Þinn vegur ei fjölsóttur er,
Þú ert ekki ilink í að fiska;
En fúlkið sér unir hjá niér.
Vizlínir. Þú glápir og gjörir þig breiða,
Þín glépska er þjéðanna mein;
Þú steudur á vaðbergi að veiða,
Ei veitist þér lýðfegurð nein.
Þú glauniinn og gjálífið sýiiir,
En göfuga sýni ég monn;
Þeir vondu’ eru vildarmenn þínir.
-•-I viðskiftum tapar þú enn.
HnimsJiun: Hvað megnar þú niáttlausa nunnat’
Af mönnUnum heimtar þú strit.
AA*