Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 8

440
COLDE FELIYS LEYNDÁRMALID.
TÍrlíileik, að tn.la nm ást og giftingu við mig — sem
stencl i gmfarbarminum, nioð gálgann fram undan mér.‘
:>ú var klapnað á dyrnar og rðdd gæzlukonunnar
lieyiöist í ganginnm:
'L'íinion er úti, herra minn.‘
Dougias stóð upp. ’Dómnefndin kemur saman 25. þ.
m.,‘ sagði Lann. ’Hestir, og þó: viljið mig hvorki fyrir
eiginmann né elskhuga. En vinátta er lítið orð, fvriv
fillt, sem ég vildi láta yður í tó. En ég skal st-anda nærri
yður þanu dag — svo nærri sem mér er mögulegt, og þá
vitið þér af einu hjarta sem er vðar, sem finnuv. tii fyrir
yður og trúir á sakleysi yðar. Er yðnr það engin hugg-
uu?‘
’JÚ/ svaraði húu, 'þér 'eruð göfuglyndur maður Kap-
teinn DouglasJ
Hann groip hönd hennar og þrýsti innilega. ’Hvern-
ig sein málið lyktar, skul ég .sjá yður að því afstöðnu;
og mín elskaða, ondnrtako : iJav mínar bænir.‘
Löngu, lönga efoir aö inan fór, sat hún, kyr og gvét,
Við þei3u gat hún sí:;t búif-t-, að maður sem liún þekkti
lítið, sem hún hafði eugan gaum geíið og «kki hafði tekið
eíVir iniini, svo 'hún vissi, sky-ldi koma til hennai' undir
svona löguðúm kringumstæðum og frambjóða ást sína;
Hún gat ekki elskað hann, og líkurnar voru, að húu hefði
lítið tækifæri til að njóta hans þó hún liefði elskað, því