Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 37

COLDE FELL’S LEYNDAIOl.VLID. 4G'J
Þögar kveldskuggárnir breiddu vængi sína ýfir bæ-
inn þetta sama kveld, siíst lokaður vagn aka með milcl-
um hvaða iil járnbrautarstöðvanna. I vagninum var
kona svo náföl, að liið blóðlausa, hvíta andlit skeiu lfkt
og hvítt pappírsblað gegnurn hinasvö.rtu slæðu, sem huldi
andlit hennar; með henni var maður áhvggjulegur og
þreytulégur að sjá. —Enginn þekkti þ.ui. —Eng.mn
grunaði. að þ.rð væri konan—söguhetjan, sem fyrir fimm
klukku stundum síðan liafði staðið frammi fyrir dómara
sínum, verið markmið þúsunda forvitinna tilheyrenda og
umtalsefni ótal hundraða nianna.
'Leið yðar er löug og þroytandi. Gleymið nú engu
af breytingum þeim, sem kringumstæðurnar hafa neyt.t
okkur til að ge'ra,1 mælti Dudíey Eoss við hina fölleitu
komi, þ.ir sem þau stóðu á platforminu og biðu eftir
eimlöstinni. ’Og hér or farbróf yðar.‘
’Þegar þér farið finnst mér ssm inín einasta von
liverfi — minn einasti vinur yfirgefi mig, sagði húu lágt
og leit á hann með augun fljótandi í tárum, ’Eg verð
að biðja yður að lofa mór því, að segja enguin hvað af
mér hefir orðio; þáð er eugin skreitui að Hestir BLair
só dáin, þó þér segið það.‘
’Ég get með sannleika sagt að ég viti é’ftlcert um Hes-
ter Blair. Við Liöfum ákveðið að liúu sé ekki lengur til.
Levndarmáli yðar er úhætt í mínnm vörzlum. — I>a