Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 26

458
COLDE FELL’S LEYXDAR.MALIP.
Þá yar því lokiö þessu heimsfræga máli—• sem hafði
haldið athygli þriggjakonungsríkja vakandi ogí óttalegum
spermiiigi í þrjá heila dagáj og eftir skildi einhverja óá-
uægju, eiuliverja óljósa vonbrigði í hjörtum flestra; Jieir
vildu fá ákveðnari dómsúrskurð. Var hún sek eða sak-
lausí1 ’Osannað/ var cnginn úrskurður.
Á meðan á öllu þessu stóð var aumingja fanginn
leidd burt í hálfgerðu yfirliði. llenni fannst þetta óttíi-
legur endir á öllu þcssu. Ef hún hefði verið fundin sek,
eitthvert vonleysis hugrekki hefði hjálpað henni; ef sak-
laus, hvílíkur friður, hvílík sæla, og endurgjald fyrir
allt sem liún var búin að líða. Það síðasta sein hún
sá í dómsalnum þogar hún var leidd út, var Kapt.
Douglas, unglegur og yongóður, eins og þegar hefði
verið lyft af honum voðalegri byrði.
Hún var leidd inn í lítinn klefa áfastan við þeuna
stóra sal, og þar fann Iíoss hana. Hún var föl og
þreytuleg, en þrátt fyrir allar raunir sínar og hörmung-
ar, var hún ómótstæðilega fögur.
’Hvernig á ég að þakka yður hjálpina?1 sagði hún,
þór haíið frelsað mig; en hvers vegna hafa þeir dæmt
svona, eftiralltsem þér sögðuð þeimk Þeir hefðu átt að
geta séð að ég var saklaus, því sögðu þeir það þá
ekkik
’Svo ég segi yður satt, Mrs. Blair/ tók Ross lil