Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 39

ðkógarlj óð.
(Eftir J. Magkús Bjarkasok.)
III.
GKÖFIN V® VEGINN.
I.
Yíð veginu þarna’ er lciði lágt,
■Og lýður nm það skeytir fátt;
Þai' þroskast rós og þistill hár.
Og hörnin aldret hlómstrum strá,
Nó 'hlómsveig leggja gröf þá á,
Og aldrei fóll þar trega-tár.
Ilinn gæfi sveinn þar grafinn var —
Þeir grófu’ ’ann eins og fiiuust lianu þar.
Þar þroskast rÖ3 og þistill hár.
Þeir lögðu stein und’ höfuð hans,
Og hófu söug að venju lana.
Eu enginn feldi treg’a-tár.
Hann átt.i’ ei vini, sveinninn sá,
Og sínum raátti’ oi vera lijá,
Því víða þroskast. þistill hár.
Og íólkið sagði’: ,.hann svalt í hel“,
Því sögu ltrtus þ.to þekkti vel,
Þó enginn feldi trega-tár.