Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 28

C01.DE FELL’s LEYND AltMÁLÍI).
tw
460
’Ég veit ekki/ 'segði hún. ’Eg er svo þreytt, svo
þreyrtt/ og lnín stumli þungt.
’Farið þér hoiin til Colde FollF sp.urði hann.
’dSTei, aldrei, aldrei, niig hryllir við nafninu einu
saman, Eg stíg aldrei fæti niínmn á lóð þá er tilheyrði
Blair, nó heldur skal mér tilhoyra nokkuð af eigum hans,
þær geta gengið til næsta ættingja hans.‘
’Þér afsalið yður stórmiklum auðæfum,1 sagði hann.
’F.f ég héldi því, yrðu það kallaðir hióðpeningar. Eg
snerli þau auðæfi aldrei. — Eg hef nóg áu þeirra. BÍair
var örlátur við mig, og hugsunarlaust kastaði hann iðu-
lega til mín £50 seðium' ($240), þegar haun tók á móli
rentuskuldum sínuin. Eg liafði ekkert með þá að gera
og gaf aftur burt meginið af peninguuum, en samt á ég
eitir £500 á banka. t>að tek ég og annað ekki.‘
’Með þeirri uppliæð getið þér byrjað,‘ sag-ði hann.
’Ég hef hugsað mér ráð, og ef yður géðjast að því, álít
ég það gott.‘ Lengra komst hann ekki, því þá var bar-
ið á dyrnar. Iíinn af lögregluþjónunum kom inn og
sagði að Ivapt. Douglas vildi fá að tala við Mrs. Blair,
áður en inín færi burt.
’Ég íér þá um stund og kem aftur þegar géstur yðar
er farinn,1 niælti Boss.
FTæstu mínútu stóð Douglas frammi fyrir lienni.