Svava - 01.04.1898, Blaðsíða 24

45 G
COLDE EELL’S LEYNDA.EMÁLID.
,að ákveða úrskuiðinn á þessu .óttolega máli; líf hennar
blæddi út á einu augnabliki, og fylgdi þeim, þar sem
þeir sátu.
Sek eða saklaus; bráðum mundi lnin heyra annað-
hvort þetta orð framborið í hiuum kraftmilda, alvar-
lega í'óm dómafans. Frelsið og hög-gstokkuri nn stóð
fram undan henni með allri sinni dýrð, allri sinni skelf-
ng tioinar mínútur, og hún mundi vila afdrifin.
Einhver færði lrenni glas með köldu vatni, hún
drakk það næstúm græðgislega. 0g, ó, guð! að liún
skyldi ekki deyja! Kviðdómaruir komu aftur; tilhugs-
unin var voðaleg; hvílíkur ’oiduf; hvílík bylting; eitt
brennandi bænafándvarp, að guð vildi líkna henni.
Dórpsatkvæðið, dómurinn; hver skyldi liann verða?
Aliur þessi manngrúi var svo kyr og ldjóður sem hin
þögla gröf. Dómsúrskurðui'inn var hvorki ’sel‘ eða ’sak-
iaus;‘ nei það var h'ið gí.nda, skozka dómsatkvæði ’ó-
sannað/
XVI. KAPÍTULI.
ÓSANNAD.
-vEGAE þitta óttalega orð fóil frá vörum dómarans, varð
ókyiiéiki mikill í manngiúanum oins og þegar