Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 7

153
Kristjdn Jónsson, og Jón Guðmundsson frd Hjalthúsum
í Eeykjadal í Þingeyjarsýslu og Benedikt Jónasson frd
Kvossi bjuggu líka í sama kofanum um veturinn. Var
hann 14 fóta breiður en 20 fóta langur. Fæði höfðu
monn hvorki mikið né margbrotið um veturinn eins og
óður er d vikið. Samt var ddlítill fiskiafli við og við,
svo menn höfðu bragö af fiski með öðru, og þótti hann
góður. Veiktist sumt fólk af skyrbjúgi um veturinn
seinni partinn. En um vorið, þegar ísa leysti af vatninu,
kont nógur afli, en þd var líka matarforði annar d
þrotum. Skógi var rutt af ddlitlum blettum um vorið
°g jarðeplum og garðfræi sdð í, en fremur reyndist það
iila. Varð uppskeran mjög lítil, ef til vill fyrir
vankunnáttu sakir. Gripir fjölguðu um sumarið dálítið,
Því nokkurir af nýlendumönnum höfðu getað fengið
vinnu og keypt kýr fyr daglauusín. Sumarið 187G kom
útflytjenda hópurinn mikli frá Islandi og veturinn d
eftir bóluveikin. Skafti slapp undan bólusóttinni, en lá
^ lungnabólgu hvern veturinu eftir annan. Þarna í
Kjalvfk bjó Skafti í 6 dr, þangað til vorið 1881. Þá
lúk hann sig upp, rétt fyrir stóra flóðið, og flutti sig
vestur til Argyle í suðvesturhluta fylkisins. Hafði hann
Þátólf uautgripi og voru þeir aleiga hans í rauninni;
Þi'ír þeirra voru vinnufær akneyti. Auk þess átti hanu