Svava - 01.11.1903, Blaðsíða 26

Börn óveðursins;
eða
vitavörðurinn við sundið.
Eftir Sylvanus Cobb, yngra.
XXI. KAPÍTULI.
Pramhal
,,Og ;í licinn að líða fyrir slíktl’ hrópaði raærin í
eldraóði, svo Sir William hrökk við. ,, Hefii- Alfred
ekki liðið nóg? — Leyfðu mór að verða liaus, — Leyfðu
mér að strá friðar smyrsli yfir hanssærðu og líðaudi sál.
— Hanu var ávalt göfugur — ávalt góður við raig.
— Hanu elskar mig — hans lijarta tilheyrir mér. — Æ,
loyfðu mór það, pabbi !’
„Hætlu þessu barnahjali, dóttir mín. Þú veizt ekki
um livað þú ert að biðja. — Hvað mundi heimurinn
segja? — Hver muudi verða framtíð þín? — Að