Svava - 01.12.1903, Síða 29

225
oHu'bnnmaöíij og óstjórnlog gróða'bvallagræðgi hertók
bugi fólksins.
En hór fór Mcm oftar, þegar einhver ný atvinuu*
grein er nð ryðja sér át'ram, og fólkið lætur ekki stjórn-
ast af skynseminni heldur af óhemjulegri græðgi og
fógirnd, að slíkt hefir ávalt skaðlegar afleiðiugar fyrir
viðskiftalífið. Margar veiíílunaistofnanir urðu að loka
dyrum sínum. Hinir blómlegu bæir og þorp, er risið
höfðu upp kring um olíulindirnar, hjöðnuðu vonbráðar
niður. En ekki leið á löngu, þar til upp af rústunum
risunýjar stofnanir og uýir bæir, sem stóðu á heilbrigð*
nri grundvelli. Meðöðrum orðum, féglæfrastofnanirnar
Veltust um koll, en traustari viðskifti komu í staðinn.
uiflutningur á steinoliu byrjaði til Norðurálfunnar, og
slíkt iiafði í för með sér reglubundara verð, en áður
hafði Verið. Jafnframt voru gjörðar miklar umbætur á
lireinsunar-áhöldunum, sem trygðu markaðinn betur.
Lokræsi Yoru bygð neðanjarðar til að veita olíunni frá
brunnunum alla leið til hreinsunarhúsanna, svo flutn-
ingurinn yrði ódýrarj. En samt var við ýmsa erfið-
leika að stríða. Alt fram á árið 1862, varð að flytja
hina hreinsuðu steinolíu til hafnarbæjanna, annaðhvort
á vöguum er samok vnr beitt fyrir, eð.v á flutnings-
bátum. Þuð vnr ekki fyr en soiut á árinu 1862, &ð