Kvennaframboðið - 01.05.1982, Blaðsíða 2

2. SIÐA
Mai 1982
Peysufatakór Kvennaframboðsins syngur alltaf ööru hvoru hér og þar um borgina. Hafið eyrun hjá ykkur.
Framboðslíf
Kvenna kvak
Karlaklúbbar eru margir hér i
borg og gegna flestir þvi hlut-
verki (væntanlega) að gefa karl-
mönnum kost á að hittast, borða
og drekka saman og spjalla, auk
þess sem ýmis konar góðgerðar-
starfsemierá dagskrá, Haldið þið
ekki lesendur góðir að Kvenna-
framboðinu hafi verið boðið á
fund hjá Kiwanisklúbbnum Heklu
til að kynna baráttumálin. bað
var merkileg reynsla. Eftir fram-
söguræðu rigndi yfir okkur spurn-
ingum, bæði um einstök mál sem
varða borgina og einnig um konur
almennt. T.d. kom sú spurning
hvort konurnar i Kvennafram-
boðinu væru ekki allar búnar að
bita af sér mennina sina!!!!Þá
vildu karlarnir ekki samþykkja
að það væru kon-urnar sem
endanlega bæru ábyrgðina á
börnum og heimili, en kannski
liggur skýringin i þvi að þeir skilji
ábyrgðsem fjárhagslega ábyrgð,
annað sé ekki nein ábyrgð sem
vert er að nefna? Kiwanismenn
eftir fundinn að þetta væri
hressilegasti fundur sem haldinn
hefði verið i félaginu og einn
þeirra sagði að Kvennaframboðið
hefði greinilega sannað gildi sitt
með þeim viðbrögðum sem það
kallaði fram þetta kvöld. Aður en
lauk var kveðin til okkar
visa:
Þrálátt konur þöndu lungu
þær sem vildu taka tak.
Lára, Kristfn og Sigrún sungu
sönginn bliða, kvenna kvak.
Vikur sögunni nú að 1. mai.
Þann dag fóru Kvennaframboðs-
konur á stúfana og héldu útifund á
Hallærisplaninu eftir að öðrum
Kvinnurnar á Islandi eru á gosi
Hótel Vik 5. mai 1982
Klukkan yfir versiun úrsmiðs-
ins segir mér að hádegi sé i nánd.
Útifyrir setur fólk upp kryppu og
brýst áfram i kuida og blæstri.
Hér inni eru rafmagnsofnar
komnir i gang, þvi þetta gamla
timburhús sendir strauma Hita-
veitunnar beint út i geiminn
þegar vindar gnauða. Ritnefnd
Kvcnnaframboðiðsins krefst
skýrsiu af starfsmönnum: Hvað
hafið þið verið að gera? Hvað
hefur gerst i Kvennaframboðinu
frá þvi að siðasta blað kom út? —
Hvað hefur gerst? Það er svo
margt að ég veit ekki á hverju
skal byrja. Siminn hringir
stöðugt, konur koma og fara, það
er verið að skipuleggja hverfa-
fund i Vesturbænum. Það vantar
merki Kvennaframboðsins, efni i
biaðið streymir að, prófarkir biða
leiðréttingar, stuðningsmenn
koma til að gera upp happdrættið,
eða til að kaupa póstkort, aðrir til
að spjalla. Hvað hefur gerst, það
er hreinlega ekki friöur til að
hugsa hér á þessum erilsama
stað. Þó veröur þaö að gerast.
Radíó Ellen
Kosningabarátta okkar hófst
fyrir löngu, eiginlega strax og
umræðan byrjaði i fyrra, en
þegar stefnuskráin og framboðs-
listinn voru að fæðast fundum við
á hjartslættinum og fiðringnum i
maganum að eitthvað mikilvægt
var að gerast. Siðan hefur verið
unnið og unnið innan dyra i Vik
sem utan. Fundir og fleiri fundi,
viötöl við erlenda blaðamenn,
greinaskrif og alls konar verk-
efni sem krefjast úrlausnar á
hverjum degi. Einn daginn birtist
fyrirvaralaust kona frá sænska
útvarpinu. Hún býr i Luleá lengst
uppi i Norður-Sviþjóð. Hún
annast vikulegan þátt sem hún
kallar Radio Ellen. Hann er
sendur út beint og fjallar ein-
göngu um kvennamál. Reynslan
sýndi að fúll þörf var á þætti þar
sem konur fengu að tjá sig og
segja frá, þvi i Sviariki gilda
sömu Vogmá‘1 og á íslandi: Það
sem konur fást við þykir ekki
ýkja merkilegt og hreint ekki
fréttnæmt. Sænska útvarpinu
þótti ómaksins vert að kynna
stöðu kvenna á Islandi og þegar
hingað var komið lá beinast við
að banka uppá hjá Kvennafram-
boðinu, þessu fyrirbæri sem er-
lendum fréttamönnum þykir
stórmerkilegt, en hinir islensku
reyna að segja sem minnst um af
skiljanlegum ástæðum. Kvenna-
framboðskonur sátu heilan
morgun i upptöku og sögðu
væntanlegum hlustendum Radió
Ellen frá stöðu kvenna á tslandi
og hvers vegna væri gripiö til
þess ráðs að bjóða fram áér-
stakan kvennalista.
t annað sinn sat skipulagshópur
Kvennaframboösins á kvöldfundi
þegar inn streymdi hópur
danskra og færeyskra blaða-
manna sem vildu fá að vita allt
um framboðið. Út úr þvi kom
meðal annars þessi setning i fær-
eyska blaðinu Sosialurinn:
Kvinnurnar á tslandi eru á gosi!
Meö Davíð og þríeykinu
Fundir með öðrum frambjóð-
endum hafa verið nokkrir, þó
færri en æskilegt hefði verið. Það
virðist úr sögunni að frambjóð-
endur leiði saman hesta sina i
borginni á opnum fundum, það er
einkum i skólum sem slikt gerist.
Einn slikan fund sátum við i
Menntaskólanum i Hamrahlið.
Þar kom Guðrún Jónsdóttir efsta
kona á V-listanum fram i fyrsta
sinn og þurfti ekki að spyrja að
hún lagði salinn að fótum sér,
sem þýðir þó ekki að aðrir hafi
staðið sig illa, andinn var einfald-
lega Kvennaframboðinu i hag.
I byrjun april héldu ibúasamtök
Vesturbæjar syöri,fund i Tjarnar-
biói þar sem fulltrúar flokkanna
og við mættu til leiks, en svo illa
vildi til að veður var með ein-
dæmum gott og þvi höfðu flestir
þeir sem annars hefðu mætt valið
biltúr eða skiðaferð. Fundurinn
var þvi fámennur en beindist að
mestu að frambjóðenda Kvenna-
framboðsins, enda i fyrsta sinn
sem Daviö og þrieykinu vinstra
Kvennaframboðinu (á aðra fundi
mættu alltaf kvenframbjóð-
endur! þó hvorki Guðrún H. né
Sjöfn).
Næst er að nefna að fimm efstu
konum á listanum var boðið i
heimsókn til útideildarinnar sem
kynnti starfsemi sina i borginni.
Var samdóma álit þeirra sem
þangað fóru að málefni unglinga
þyrftu svo sannarlega úrlausna
við og að fleiri aðilar mættu
kynna starfsemi sina á þennan
hátt.
Þegar hér var komið sögu nál-
gaðist sumardagurinn fyrsti og
þótti timi til kominn að gera eitt-
hvað fyrir blessuð litlu börnin.
Opið hús var boöað á Borginni þar
sem ætlunin var að fagna sumri,
drekka kaffi og sprella. Auðvitað
þurfti veðrið aö vera með leiðin-
iegra móti, skitakuldi og gjóla,
þannig að fólk hélt sig inni við. Þó
mættu margir I kaffið og börnin
skemmtu sér konunglega.
, útifundum lauk. Enn voru veður-
guðirnir gustmiklir og kuldinn
nistandi, en það kom ekki i veg
fyrir mjög vel heppnaðan fund og
hressilegan.Sólrún Gisladóttir
flutti ávarp, en i þann mund sem
Helga Thorberg ætlaði að hefja
mál sitt varð hún fyrir óvæntri
truflun frá konu sem vildi ræða
við hana um Kvennaframboðið og
fleira gott. Sú kona var algjörlega
ópólitisk en féllst á að syngja
ásamt peysufatasöngsveitinni
nokkur lög. Á eftir var svo
drukkið kaffið inni á hótel Vik
með kleinu og flatkökum (getið
þið hugsað ykkur það þjóð-
legra?), húsið gat þvi miður ekki
rúmað þann mannfjölda sem
streymdi inn en vonandi gátu
flestir yljað sér á sopa eftir
svalann utan dyra.
Nálgast nú dagurinn i dag og
aðeins eftir að nefna að fundir
hafa veriö haldnir um húsnæðis-
mál, skipulagsmál og launa- og
atvinnumál kvenna með gestum
sem gjöla mega þekkja ástand
mála. Fundirnir voru til þess
haldnir að fræða og spyrja spurn-
inga sem og varð raunin.
Þá er siðast en ekki sist að
nefna það sögulega augnablik
þegar framboðslistinn var af-
hentur yfirkjörstjórn við hátið-
legt tækifæri. Það gerðist 20. apr-
íl. Umboðsmaður listans Lára V.
Júliusdóttir gekk ásamt undir-
ritaðri inn i hús Hæstaréttar við
Lindargötu og afhenti þar tilskilin
gögn, sennilega fyrst kvenna.
Næsta dag var haldinn fundur i
kjörstjórninni og þar var
Kvennaframboðinu úthlutað
listabókstafnum V (auðVitað),
eftir að Kommúnistasamtökin
höfðu mótmælt þvi að við og stall-
systur okka r á Akureyri fe ng jun K.
Þegar þessi orð eru skrifuð er
lokaorrustan að hefjast, fram-
undan eru kynningar i útvarpi og
sjónvarpi, fundur með kvenfram-
bjóðendum á Hótel Borg 15. mai
boðaður af Kvenréttindafélaginu
og eflaust á fleira eftir að dúkka
upp þessar tæpu tvær vikur sem
eftir eru til kosninga. Við sendum
baráttukveðjur héðan frá Hótel
Vik — Veljum V-listann!
Kristin Ástgeirsdóttir