Kvennaframboðið - 01.05.1982, Blaðsíða 4
4. SÍÐA
Þvert
a
flokksböndin
Þórhildur Þorleifsdóttir flutti erindi um daginn
og veginn i útvarpinu þ. 19. april s.l. Vegna fjölda
áskorana birtum við hér siðari hluta erindisins,
en þar fjallar Þórhildur um stjórnmálaflokka og
Kvennaframboð.
Þórhildur byrjaði á því
að reifa hugmyndir sínar
um stóriðju og tækni-
hyggju. i framhaldi af þvf
gat hún hreyfinga, sem
upp hafa komið utan
stjórnmálaflokka, svo sem
græningjahreyfinga,náttúr
verndarsamtaka, friðar-
hreyfinga og kvennasam-
taka. Þá spyr Þórhildur:
Hvers vegna leitar fólk í
sívaxandi mæli í félags-
störf utan hinna hefð-
bundnu flokka? „Stafar
það af ábyrgðarleysi, vill
þetta fólk ekki takast á við
vandamálin á raunsæjan
hátt?" Siðan segir:
Uppbygging og aöferöir stjórn-
málaflokkanna eru heldur ekki
þannig, að öllum finnist fýsilegur
vettvangur baráttu. Þeir eru, eins
og þjóðfélagið allt, skipulagðir af
körlum, stýrt af körlum, þjónaog
taka mið af hagsmunum karla,
þ.e. karla á besta aldri. Tungutak
og starfsaðferðir stjórnmála
færast slfellt fjær skilningi venju-
legs fólks, verða flóknari og sér-
fræðilegri. Þetta er ein af að-
ferðum flokka og valdhafa til að
halda fólki i skefjum. Hver skilur
t.d. skýrslu Þjóðhagsstofnunar
(nema þann einfalda boðskap að
heimtufrekju verði að halda i
skefjum, um launahækkanir geti
ekki verið að ræöa),hver skilur til
fulls hvað visitala er og af hverju
verðbólga stafar? Hver skilur
arösemisútreikninga þá, sem
lagðir eru til grundvallar umræðu
um orku- og stóriðjumál. Jú,
kannski hópur sérfræðinga og
sumir stjórnmálamenn, en al-
menningur skilur þetta ekki. Vill
samt ekki láta saka sig um
heimsku og/eða þekkingarleysi
og þegir þvi þunnu hljóði. Afleiö-
ing alls þessa er svo, að stórir
hópar fólks fyllast vanmætti og
vonleysi um tilgang baráttu.
Aðrir skella sér i slaginn, utan
hins viðurkennda kerfis og leita
nýrra lausna og nýrra baráttuað-
ferða.
Slikt framtak er nú ekkert vel
þegiö hjá þeim sem eru i fleti
fyrir. Þeir lita á það sem ógnun
við sig eöa sinn flokk og finnst það
ganga guðlasti næst að efast um
aö lausnir sé að finna innan
núverandi kerfis.
Skýrt dæmi um þetta eru
viðbrögð við nýframkomnu
Kvennaframboði. Það er reynt að
hártoga og litilsvirða á alla lund,
rökin mismunandi, eftir þvi
hvaða flokkur á i hlut. En eitt er
þeim öllum sameiginlegt. Þær
konur sem að Kvennaframboði
standa og hugsanlegir kjósendur
þeirra, eru i raun og veru eign
einhvers flokks. Þetta eru þá
ýmist konur sem ekki hafa komist
nógu fljótt til valda innan sins
flokks, orðið fyrir vonbrigðum
með sinn flokk, hafa svikiö sinn
flokk.eru aö refsa sinum flokkiog
munu væntanlega ganga til liðs
við sinn flokk fljótlega aftur, gott
ef ekki daginn eftir kosningar. A
enn aö auka sundrungina á vinstri
vængnum segir Sjálfstæðisflokk-
urinn hlakkandi og þykist greina