Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2017, Blaðsíða 57

Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2017, Blaðsíða 57
34 fólk Helgarblað 8. september 2017 Kjarnakonur úr fortíð Ég get aðeins elskað Erfitt ástarsamband lagði líf Eleanor, hinnar hæfileikaríku dóttur Karls Marx, í rúst Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@dv.is J enny er líkust mér en Tussy er ég,“ sagði Karl Marx eitt sinn um Jenny, elstu dóttur sína og Eleanor þá yngstu.“ Tussy var gælunafn Eleanor sem erfði stjórnmálaáhuga föður síns. Marx-hjónin eignuðust sjö börn en einungis þrjár dætur komust til manns. Marx er svo talinn hafa átt son, Freddy, með ráðskonu þeirra hjóna. Dæturnar þrjár, Jenny, Lára og Eleanor, áttu fremur gleðisnauða ævi. Jenny og Lára giftust frönskum róttæk- lingum sem eyddu litlum tíma heima hjá sér. Jenny eignaðist fjögur börn og fjárhagsáhyggjur og streð kostuðu hana heilsuna. Lára fæddi börn en horfði á þau deyja, hvert á fætur öðru. Sextán ára gömul varð El- eanor ritari föður síns og fór erlendis með honum á ráðstefn- ur sósíal ista. Seinna lagði hún hönd á plóginn við þýðingar á verkum föður síns. Þegar El- eanor var sautján ára hafði móðir hennar orð á því að yngsta dóttir- in virtist lifa og hrærast í póli- tík. Eleanor talaði af sama krafti og faðir hennar um stéttabar- áttuna, kommúnistabyltinguna og hina skaðlegu trú sem væri ópíum fólksins. Hún hélt þrum- andi ræður á baráttufundum, skipulagði verkföll og mótmæla- fundi og vann að stofnun verka- lýðsfélaga. Hún bjó yfir ótvíræð- um pólitískum hæfileikum sem nýttust ekki sem skyldi vegna þess að hún var kona í þjóðfélagi sem veitti konum ekki svigrúm til aðgerða á sama hátt og körl- um. Hún vann sem þýðandi og þýddi meðal annars hina frægu skáldsögu Frú Bovary eftir Flau- bert á ensku og vílaði ekki fyrir sér að læra norsku til að geta þýdd leikrit Ibsens, Þjóðníðing og Konuna frá hafinu. Hún hafði mikinn áhuga á leiklist og í svið- lestri á leikriti Ibsens, Brúðu- heimilinu, fór hún með hlutverk Nóru, George Bernard Shaw var Krogstad og ástmaður Eleanor, Edward Aveling, var Torvald. Miður geðslegur maður Þegar Marx lést hafði Eleanor hafið ástarsamband við Aveling sem var náttúrufræðingur. Rit- höfundurinn Bernard Shaw lýsti venjum hans svo: „Á einum og sama degi fékk hann lánuð sex penní frá fátækasta manninum sem hann rakst á og bar því við að hann hefði gleymt buddunni sinni. Síðan fékk hann að láni 300 pund frá þeim ríkasta und- ir því yfirskini að hann væri að losa sig úr skuldum en skuldirnar borgaði hann aldrei.“ Shaw sagði að Aveling minnti sig á skriðdýr. Aveling var prestssonur sem heillaðist af kenningum Darwins og lagði stund á náttúruvísindi. Sérgrein hans var lífeðlisfræði og hann þótt afburða námsmaður og framúrskarandi kennari. Líf hans einkenndist af hneykslis- málum og miður geðslegri hegðun. Hann var sósíalisti og trúlaus. Hann skrifaði nokkur leikrit sem hlutu góðar viðtökur. Aveling kvæntist tuttugu og þriggja ára gamall Bell Frank, sveitastúlku sem erft hafði væna fúlgu eftir föður sinn. Hjóna- bandið entist í tvö ár en ekki var gengið frá lögskilnaði þeirra hjóna. Aveling sagði að þau hefðu orðið ásátt um að slíta hjónabandinu vegna ágrein- ings um trúmál, en eiginkon- unni var í nöp við trúleysi hans. Ýmsir héldu því hins vegar fram að hann hefði gifst Bell eingöngu vegna arfsins og hefði yfirgefið hana þegar hann sá fram á að geta ekki haft meira af henni. Leynilegt hjónaband sambýlismanns Það var mörgum hulin ráðgáta hvað jafn vel gerð stúlka og Eleanor sá við Aveling. Sjálf sagði Eleanor: „Faðir minn sagði að ég minnti meira á dreng en stúlku. Það var Edward sem dró fram það kven- lega í mér. Ég laðaðist að honum án þess að ráða við það.“ Þau tóku upp sambúð. Bæði trúðu staðfast- lega á sósíalismann og ferðuðust um Bandaríkin og héldu fyrirlestra um málstaðinn. Eftir heimkom- una skrifuðu þau saman bók um vinstri stefnu og verkalýðsfélög í Bandaríkjunum. Aveling hélt áfram fyrri iðju, sló lán sem hann lét Eleanor um að greiða og leitaði á náðir annarra kvenna. Árið 1897 lést Bell Frank, eigin- kona Avelings, og elskendunum var frjáls að giftast. Aveling hafði önnur áform. Hann yfirgaf Eleanor og kvæntist leynilega ungri leikkonu, Evu Frye. Hann sneri hins vegar aftur til Eleanor þegar hann veiktist af lungnasjúk- dómi og hún hjúkraði honum af stakri samviskusemi. Þegar Aveling hélt í tveggja vikna sigl- ingu að læknisráði varð Eleanor eftir til að sinna pólitísku hug- sjónastarfi. Hún hafði enga hug- mynd um tilvist Evu Aveling sem vitaskuld fór í siglinguna með eiginmanni sínum. „Ég á ekkert“ Eleanor hafði vingast við hálf- bróður sinn, Freddy. Hann varð trúnaðarvinur hennar og hún skrifaði honum örvæntingarfull bréf. Í einu þeirra sagði hún: „Mér finnst stundum, Freddy, að ekkert gangi okkur í haginn. Ég á við þig og mig. Vesalings Jenny fékk vitaskuld sinn skammt af sorgum og lánleysi og Lára missti börnin sín. En Jenny var nægi- lega lánsöm að deyja og þótt það hafi verið sárt fyrir börnin henn- ar þá finnst mér stundum að það hafi verið fyrir bestu. Ég hefði ekki viljað sjá Jenny ganga í gegnum það sem ég hef gengið í gegnum. Mér finnst við ekki hafa verið mjög vondar manneskjur – og samt, kæri Freddy, virðist eins og við fáum alla refsinguna.“ Í öðru bréfi skrif- aði hún: „Edward er farinn til London. Hann ætlar að hitta lækna … Hann leyfði mér ekki að fara með. Það lýsir engu öðru en grimmd og svo er margt sem hann vill ekki segja mér. Kæri Freddy, þú átt drenginn þinn – ég á ekkert og kem ekki auga á neitt sem er þess virði að lifa fyrir.“ En þótt óhamingjan og ör- væntingin gripu hana oft heljar- tökum þá var hún í eðli sínu hug- rökk og í bréfi til Freddy sagði hún yfirveguð: „Franskt spak- mæli segir að það að skilja sé það sama og að fyrirgefa. Mikil þján- ing hefur kennt mér að skilja – og þess vegna þarf ég ekki einu sinni að fyrirgefa. Ég get aðeins elskað.“ Feigðarsending Svo fékk hún bréf. Enginn veit frá hverjum eða hvað í því stóð. Aveling brenndi bréfið eftir dauða hennar en það hefur mjög trúlega verið frá eiginkonu hans sem sennilega hefur skýrt El- eanor frá hjónabandi þeirra Avelings. Eftir fjórtán ára sambúð stóð Eleanor frammi fyrir þeirra stað- reynd að Aveling hafði í engu metið hana sem einstakling og félaga. Þessi skyndilega og óvænta vissa kom eins og feigðar- sending. Eleanor gafst upp. Hún sendi þjónustustúlku sína eftir blásýru sem hún sagð- ist ætla að nota til að lóga hund- inum. Hún skildi eftir bréf til Avelings og þar stóð: „Elskan. Fljótlega verður öllu lokið. Síð- asta orð mitt til þín er það sama og ég hef sagt öll þessi löngu dap- urlegu ár – ástarkveðja.“ Eleanor var 43 ára gömul þegar hún svipti sig lífi. Vinir Eleanor íhugðu alvar- lega að sækja Aveling til saka fyrir að eiga þátt í láti sambýlis- konu sinnar og leituðu ráða hjá lögfræðingi. Hann ráðlagði þeim eindregið frá því að fara dóm- stólaleiðina því allar sannanir skorti. Aveling sýndi engin sérstök sorgarmerki eftir lát Eleanor. Hann flutti til eiginkonu sinnar og sólundaði arfinum sem hann hafði fengið eftir Eleanor. Hann lifði hátt en ekki lengi. Hann lést fjórum mánuðum eftir dauða Eleanor. „Synd að hann skyldi ekki deyja fyrr,“ skrifaði einn vina Eleanor til annars vinar. n Eleanor Marx Bjó yfir ótvíræðum pólitískum hæfileikum. Edward Aveling Vinir Eleanor kenndu honum um dauða hennar.„Mér finnst við ekki hafa verið mjög vondar manneskj- ur – og samt, kæri Freddy, virðist eins og við fáum alla refsinguna. Bókelsk Eleanor hafði mikinn áhuga á bókmenntum og þýddi heimsbókmenntir yfir á ensku.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.