Morgunblaðið - 23.05.2017, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 23. MAÍ 2017
✝ GuðlaugurSvavar Wíum
Hansson fæddist
að Þormóðsstöðum
við Ægisíðuna í
Reykjavík þann 7.
september 1944.
Hann lést á heimili
sínu að Hraunbæ
13 Hveragerði 10.
maí 2017.
Foreldrar hans
voru Hans Wíum
Vilhjálmsson kranamaður, f.
14. desember 1923, d. 25. nóv-
ember 1981, og Katrín Guð-
laugsdóttir, f. 7. nóvember
1925, d. 2. febrúar 1998. Þau
skildu. Eftirlifandi eiginkona
Hans Wíum er Eygló Guð-
mundsdóttir frá Dalsmynni.
Alsystkini Guðlaugs eru Sig-
urhans, Guðmunda, Sigríður
Júlía, Gísli og Anna Lísa. Hálf-
bræður Guðlaugs eru Vil-
hjálmur og Davíð, fóstursystir
Guðlaugs er Jóhanna.
Eftirlifandi eiginkona Guð-
laugs er Hjördís Emilía Jóns-
dóttir, f. 23. september 1947,
þau giftu sig þann 28. desem-
ber 1968. Foreldrar hennar
voru Hjörtfríður Hjartardóttir
og Jón Steinn Halldórsson.
Guðlaugur og Hjördís bjuggu í
Ólafsvík til ársins 1998, þaðan
sinni í Vesturbænum og var
samgangur einnig mikill á
þessum árum. Guðlaugur fór
sjö ára í sveit og var í sveit
fram að fermingu. Guðlaugur
byrjaði ungur að vinna fyrir
sér, hann fór snemma til sjós
er hann flutti til Ólafsvíkur um
1960, hann starfaði aðallega
sem vélstjóri. Hann var til sjós
í um 20 ár og síðar vann hann
sem lögreglumaður í 27 ár. Í
fríum vann hann ýmis störf,
s.s. við trésmíði, flísalagnir og
annað sem til féll hverju sinni..
Guðlaugur hóf störf sem lög-
reglumaður í Ólafsvík 1980, ár-
ið 1983 hóf hann nám við Lög-
regluskóla ríkisins og
útskrifaðist þaðan 1985. Guð-
laugur starfaði í lögreglunni í
Ólafsvík í 18 ár og síðan í lög-
reglunni í Reykjavík til ársins
2009. Frá árinu 2010 til 2016
starfaði hann sem örygg-
isvörður hjá Ikea. Guðlaugur
gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum, m.a. var hann formað-
ur Lionsklúbbsins í Ólafsvík á
árunum 1996-1998 og var virk-
ur félagi Lions frá stofnun
þess. Einnig starfaði hann sem
fréttaritari fyrir Morgunblaðið
í um áratug og vann til ljós-
myndaverðlauna 1998 fyrir
myndir sínar frá toppi loftnets-
mastursins á Gufuskálum.
Útför Guðlaugs fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 23. maí
2017, klukkan 13.
fluttu þau til
Reykjavíkur. Þau
höfðu nýlega keypt
sér hús í Hvera-
gerði og fluttu
þangað 2016.
Guðlaugur og
Hjördís eignuðust
þrjár dætur: 1)
Katrín, f. 7. júlí
1965, maki Krist-
ján Unnar og eiga
þau Snædísi Mjöll
og Nikulás Snæ. Fyrir átti
Katrín Evu Guðlaugsdóttur.
Eva á Óliver Má með sambýlis-
manni sínum. 2) Hjörtfríður
Steinunn, f. 4. júlí 1973, maki
Stefán Þór og eiga þau þrjú
börn, Birnu Rós, Guðlaug Orra,
og Bjarna Þór. 3) Hjördís
Harpa, f. 6. ágúst 1981, maki
Tryggvi Hofland og eiga þau
Tryggva Hrafn og Emilíu Guð-
björgu. Fyrir átti Tryggvi Ísa-
bellu Hofland.
Guðlaugur ólst upp á Fálka-
götunni til 10 ára aldurs og hóf
sína skólagöngu í Melaskól-
anum. Móðurforeldrar Guð-
laugs, Guðlaugur og Guð-
munda, bjuggu á
Lindargötunni og fékk hann
mikla leiðsögn frá þeim á þess-
um tíma. Vilhjálmur föðurafi
hans bjó ásamt seinni konu
Elsku Laugi.
Ég vil þakka þér öll þau ár
sem við áttum saman frá okkar
fyrstu kynnum sumarið 1963, ég
þá 16 ára. Þú varst yndislegur
eiginmaður, faðir og afi. Þín
verður sárt saknað. Minninguna
um góðan eiginmann og sálu-
félaga mun ég varðveita vel í
hjarta mínu þar til við hittumst á
ný.
Kveðja vil ég þig kæri vin að góðra
manna sið
Þú sem ekki lengur stendur mér við
hlið
Við þig gat ég alltaf rætt hin ýmsu mál.
Þú hafðir að geyma góða og yndislega
sál
Nú þegar sorgin blasir við mér …
þá rifjast upp þær stundir sem ég átti
með þér
Það var svo margt sem við gerðum
saman
Á mörgum þeim stundum var feiki-
gaman.
Ætli þú munir þær eins vel og ég?
Ó, hve sorgin er óyfirstíganleg.
Mér finnst svo oft að þú sért enn hér
og ég muni fljótlega heyra í þér.
Raunveruleikinn blasir þá við
Þú ert farinn í gegnum hið gullna hlið.
Ég veit að þú ert kominn á betri stað
þó erfitt sé að hugsa um það.
Ætíð vildi ég hafa þig mér hjá.
Því þurftir þú að fara jörðu frá?
Við áttum ætíð að vera saman
um alla eilífð hafa gaman.
En þú fórst alltof fljótt.
Hvernig á mér þá að vera rótt.
Hvað geri ég án þín?
Hvað geri ég nú?
Minn elsku besti vinur
það varst og ert þú.
(Katrín Ruth 1979)
Þín
Hjördís.
Í dag kveð ég þig í hinsta sinn,
elsku pabbi. Þrátt fyrir að hjart-
að mitt sé brostið þá brosi ég í
gegnum tárin. Þú varst mér svo
mikil fyrirmynd og hjarta mitt er
fullt af stolti. Þú ert stjarnan
mín.
Þegar ég minnist þín þá koma
upp í huga minn samverustund-
irnar okkar, vináttan, kærleikur-
inn og virðingin. Þú kenndir mér
að líta á lífið með bjartsýnisaug-
um, horfa á lausnir í öllu og aldr-
ei að gefast upp. Þú lékst á als
oddi þegar kom að barnabörnun-
um og naust samverustundanna
með þeim mikið. Æðruleysið þitt
og einlægnin þín einkenndi þínar
uppeldisaðferðir. Þú varst svo
stoltur. Þú varstu maður ævin-
týra og sagðir margar hetjusög-
ur en þegar kom að því að rifja
upp hetjudáðir þínar þá vildirðu
nú bara drífa þig heim. Þú varst
hógvær en alltaf hrókur alls
fagnaðar. Eitt sinn sat ég í veislu
og hlustaði þar á sögu um mann.
Þegar líða fór á söguna þá var
þessi lýsing nákvæmlega eins og
af þér, pabbi. Svo kom í ljós að
þetta var saga um þig. Þetta sýn-
ir mér hversu mörg hjörtu þú
snertir í gegnum lífið.
Þegar ég var 7 ára var ég nán-
ast ólæs. Þú og mamma voruð
kölluð á fund. Næstu daga
kenndir þú mér að lesa, sagðir
mér hetjusögur og lengi vel hélt
ég að þessar bækur væru skrif-
aðar um þig. Þú kenndir mér
meira þessa viku en að lesa, þú
kenndir mér að trúa á sjálfan
mig, fylgja því sem hjartað segir
og standa uppi sem sigurvegari.
Þú sagðir að ég væri ljónið í
skóginum.
Þú talaðir alltaf um skútuna
þína. Nú hef ég áttað mig á því að
skútan er hamingjan sjálf. Þú
varst skipstjóri á skútunni þinni,
ævintýrin þín eru nú okkar. Þökk
sé þér og mömmu að öll mín æv-
intýri urðu að veruleika. Þegar
ég keypti hús á Spáni, uppveðr-
aðistu allur og komst út til mín
með fulla ferðatösku af íslensk-
um veigum. Trúin og traustið
sem þú barst til okkar dætranna
er lygum líkast. Þú og mamma
komuð í kjölfarið til mín á hverju
ári, þið voruð svo gott teymi. Þið
tókuð alltaf allt í gegn hjá mér og
einkenndist samvinna ykkar af
mikilli virðingu og ósérhlífni.
Elsku besti pabbi, þú varst
minn besti vinur og kenndir mér
að lífið er dásamlegt og ævintýr-
in leynast í öllum skúmaskotum.
Gleðin og útgeislun þín mun lýsa
leið okkar í framtíðinni. Þú
kenndir okkur að njóta augna-
bliksins og njóta samvista hvert
við annað. Þú varst minn flottasti
dansherra og síðasta dansinn
mun ég geyma í hjarta mínu.
Þú varst mömmu góður eig-
inmaður og sálufélagi. Hún var
akkerið þitt og lífið. Þú varst
henni allt og situr hún eftir
vængbrotin, en elsku pabbi, þið
mamma kennduð okkur að
standa saman og munum við taka
við stýrinu og halda þinni vegferð
áfram. Við munum halda uppi
heiðri þínum og leiða mömmu í
gegnum erfiðan tíma.
Ég verð þér ævinlega þakklát
fyrir þann tíma sem við áttum
saman í veikindum þínum, þú
gafst okkur tækifæri til að sýna
þér í verki hversu mikið við elsk-
um þig og dáum. Þú leyfðir okkur
að taka þátt í þessari baráttu en
sýndir aldrei uppgjöf. Minning
um mann sem gafst aldrei upp
mun lifa í hjarta mínu þar til við
hittumst á ný.
Þín dóttir og sálufélagi,
Hjördís Harpa.
Nú hefur faðir minn kvatt
þetta líf, sem okkur finnst hafa
verið alltof stutt. Hann lét sér
einstaklega annt um okkur öll,
mömmu, okkur systur, barna-
börnin og langafabarnið. Hann
var hjálpsamur, traustur og kær-
leiksríkur, ekki síst þegar eitt-
hvað bjátaði á. Hann var mikill
vinur vina sinna. Ég þakka þér,
elsku pabbi minn, fyrir allt sem
þú gafst mér og okkur öllum. Ég
mun ávallt sakna þín.
Vaktu, minn Jesús, vaktu í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Péturson)
Þín dóttir,
Katrín Guðlaugsdóttir.
Elsku pabbi, nú ert þú fallinn
frá allt of snemma, kominn í
Sumarlandið. Ég trúi því að nú
sértu laus við verki, andþyngsli
og allt annað sem var að hrjá þig.
Það var enginn viðbúinn þessu
áfalli, þar sem þetta gerðist alltof
hratt. Mér fannst ég sjá í aug-
unum á þér síðustu dagana að þú
værir ekki tilbúinn að kveðja þó
svo að þú reyndir að undirbúa
jarðveginn eins vel og þú gast.
Síðustu dagar hafa verið mjög
erfiðir, við reynum að taka einn
dag í einu og vonandi verður
þetta bærilegra með tímanum.
Ég veit ekki alveg hvernig ég á
að fara að því að halda áfram án
þín þar sem þú áttir svo stóran
þátt í mínu lífi.
Það var svo gott að leita til þín
með alla hluti. Þú varst alltaf
tilbúinn að hjálpa, alveg sama
hvert vandamálið var og svo
leistu ekki á neitt sem vandamál
heldur verkefni sem þurfti að
leysa og þú leystir alltaf þau
verkefni sem sett voru fyrir þig.
Ég veit að þú vildir engar lofræð-
ur um þig en það er bara svo erf-
itt að kveðja þig án þess að lofa
þig. Þú varst svo stór hluti af
þessari fjölskyldu, varst alltaf til
staðar, sama hvað, gafst þér allt-
af tíma til að sinna því sem við
báðum þig um. Þú gerðir svo
mikið fyrir börnin mín, betri afa
er ekki hægt að hugsa sér. Þau
eiga ótal minningar með þér sem
þau munu aldrei gleyma. Minn-
ingarnar eru svo mikilvægar á
svona stundum og munum við
halda fast í þær og þú gerir okk-
ur auðveldara fyrir með öllum
myndunum sem þú hefur tekið af
öllu fólkinu í kringum þig. En
það var ekki auðvelt að finna góð-
ar myndir af þér, þar sem þú
varst annað hvort bak við
myndavélina eða að gretta þig
eitthvað. Alltaf var stutt í grínið
hjá þér, alveg fram á síðasta dag
varstu að „djóka“ eitthvað í okk-
ur. Ég mun sakna þín mikið,
elsku pabbi minn, en minning-
arnar ylja mér og mun ég halda
minningu þinni hátt á lofti.
Takk fyrir allt, elsku pabbi,
hvíldu í friði.
Þín
Fríða.
Mig langar til að minnast
tengdaföður míns Guðlaugs Wí-
um, eða Lauga löggu eins og
hann var oftast kallaður. Það er
ekki auðvelt að setja niður á blað
fá orð um þennan stórkostlega
karakter sem hann Laugi var,
hann var mikill gleðigjafi og allt-
af stuð þar sem hann var og
hjálpsemin var honum í blóð bor-
in, alltaf var hann fyrstur til að
bjóða fram aðstoð hvort sem
verkin voru stór eða smá, enginn
vandræðagangur, bara gera hlut-
ina. Hann var maður sem dreif í
hlutunum og framkvæmdagleðin
skein af honum, honum þótti svo
gaman að smíða og hann hjálpaði
okkur fjölskyldunni að smíða
palla og allt sem til féll.
Hann hafði líka unun af því að
vera í kringum börnin okkar og
vildi vita allt sem var í gangi hjá
þeim og var mikill vinur þeirra
þó aldursmunurinn væri tölu-
verður, hann reyndi að komast á
flest íþróttamót til að taka mynd-
ir og vídeó til að eiga og geta sýnt
þeim, enda er myndasafn hans
stórkostlegt sem allir í fjölskyld-
unni munu njóta ekki síst börnin,
þetta er í raun algjör fjársjóður
og frábærar minningar sem
fylgja þessu myndefni.
Leiðir okkar Lauga lágu fyrst
saman haustið 1994 þegar ég og
Fríða fórum að vera saman og
hann tók mér strax mjög vel,
fyrstu jólin okkar saman var ég
með þeim vestur í Ólafsvík og
fannst mér ég strax vera velkom-
inn í þeirra líf og áttum við mjög
vel skap saman og aldrei á þess-
um 22 árum urðum við ósáttir
sem er í raun ómetanlegt.
Laugi var mikið hörkutól og
eitt sinn þegar við vorum að
þvælast uppi á Fróðárheiði um
hávetur til að fara á móti ætt-
ingjum sem voru að koma yfir
heiðina í mjög vondu veðri, snjó-
komu og skafrenningi þannig að
ekki sást út úr augum þá vildi
hann fara út úr bílnum og labba
á undan bílnum til að vísa veg-
inn. Gekk hann þó nokkurn spöl
til að við færum hreinlega ekki
út af veginum svo vont var
skyggnið, þetta finnst mér lýsa
honum mjög vel, hann var
hörkunagli, ljúfmenni, staðfast-
ur og ákveðinn maður sem kunni
vel að miðla málum eins og al-
kunna er.
Hans verður sárt saknað af
fjölskyldu, ættingjum, vinum og
fyrrverandi samstarfsfólki.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(Úr Hávamálum)
Elsku Laugi, hvíldu í friði.
Við munum hittast síðar.
Stefán Þór Sveinbjörnsson.
Vinur minn Laugi!
Ég veit ekki hvar ég á að byrja
eða hvernig ég á að lýsa sam-
bandi okkar Lauga. Auðveldast
er fyrir mig að byrja bara á byrj-
uninni. Fyrsta minning mín um
Lauga er mjög sérstök, blönduð
forvitni og ótta. Ég hafði nýlega
kynnst Hörpu minni og var ég að
Guðlaugur Wíum
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ELÍN FRIÐRIKSDÓTTIR
hússtjórnarkennari á Laugum,
Reykjadal í Suður-Þingeyjarsýslu,
lést á Sunnuhlíð í Kópavogi 15. maí.
Útförin fer fram frá Lindakirkju í Kópavogi miðvikudaginn
24. maí klukkan 15.
Ágúst Óskarsson Helga Sigurðardóttir
Hermann Óskarsson Karín M. Sveinbjörnsdóttir
Knútur Óskarsson Guðný Jónsdóttir
Una María Óskarsdóttir Helgi Birgisson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
JÓNÍNA ERNA GUÐLAUGSDÓTTIR
húsmóðir,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold að morgni
laugardagsins 20. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ágúst Kristmanns
Ingi Kristmanns Hrefna Þórarinsdóttir
María Kristmanns
Guðlaugur Kristmanns Eva Garðarsdóttir
Sigríður Kristmanns
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
STEINGRÍMUR D. SIGURÐSSON
skipstjóri,
Dverghamri 9,
Vestmannaeyjum,
sem lést 19. maí, verður jarðsunginn frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum laugardaginn 27. maí
klukkan 11.
Blóm og kransar afþakkast vinsamlega. Þeim sem vilja minnast
hins látna er bent á að styrkja Slysavarnafélagið Eykyndil eða
Parkinsonsamtökin á Íslandi.
Guðlaug Ólafsdóttir
Sigurður Ó. Steingrímsson
Helgi Þór Steingrímsson Úlla Schjörring
Sædís Steingrímsdóttir Sigurður Ó. Ólafsson
Sigurrós Steingrímsdóttir Bogi Hreinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
GUÐMUNDA ÁRNADÓTTIR,
Skipasundi 64, Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum 13. maí.
Útförin fer fram frá Áskirkju miðvikudaginn
24. maí klukkan 11.
Ingiríður Oddsdóttir Óli Pétur Friðþjófsson
Þórunn Oddsdóttir Örn Ottesen Hauksson
Davíð Atli Oddsson Ingigerður Friðriksdóttir
Hjörtur Oddsson Guðrún Þórisdóttir
Eygló Íris Oddsdóttir Hannes Sampsted
Dagný Oddsdóttir Jónas Hjartarson
og barnabörn
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, sonur og bróðir,
PÁLMAR ÞORGEIRSSON
á Flúðum,
lést á heimili sínu laugardaginn 20. maí.
Útför hans fer fram í Skálholtskirkju
laugardaginn 27. maí klukkan 15.
Ragnhildur Þórarinsdóttir
Lára Bryndís Pálmarsdóttir Bragi Þór Gíslason
Rúnar Pálmarsson Tinna Rúnarsdóttir
Svavar Geir Pálmarsson
barnabörn
Svava Pálsdóttir og systkini hins látna