Fréttatíminn - 17.02.2017, Blaðsíða 38

38 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 17. febrúar 2017
Nekt var aldrei feimnismál á heimili Röggu Eiríks í æsku og
hún telur það eflaust hafa ýtt undir áhuga sinn á kynlífi að
einhverju leyti. Hún er búin að vera að fjalla um kynlíf í 18 ár og
ætlar að halda því áfram í
þættinum Rauði sófinn.
Sólrún Lilja Ragnarsdóttir
solrunlilja@frettatiminn.is
Ragnheiður Haralds- og Eiríksdóttir, eða Ragga Eiríks, eins og hún oftast kölluð, er mörgum
kunn fyrir opinskáar umræð-
ur og skrif um kynlíf, en hún
hefur verið að tala um kynlíf í
18 ár eða svo. En hvers vegna
í ósköpunum? Flest höfum
við nú áhuga á kynlífi, en öllu
má nú ofgera, eða hvað?
„Þetta byrjaði allt með því
að ég skrifaði lokaverkefni í
hjúkrunarfræði sem tengd-
ist kynfræðslu unglinga. En
löngu fyrir þann tíma hafði
ég samt áhuga á kynlífi. Ég
get þó ekki sagt að kyn-
fræðslu hafi verið sérstak-
lega haldið að mér í upp-
eldinu, en ég kem frá mjög
afslöppuðu heimili. Nekt var
aldrei feimnismál. Það var
afslappað andrúmsloft hvað
varðar líkamann. Það hefur
kannski haft einhver áhrif,“
segir Ragga, eins og hún er
alltaf kölluð, um hvaðan þessi
mikli áhugi á kynlífi gæti hafa
sprottið.
Hún hefur þó ekkert eigin-
legt svar við spurningunni þó
hún hafi stundum velt þessu
fyrir sér sjálf. „Einhvern
tíma áttaði ég mig á því að
tvö uppáhaldsmyndböndin
mín þegar ég var algjörlega
óharðnaður unglingur voru
Girls on film og The chauf-
feur. Fólk getur flett þeim
upp og séð hvaða pælingum
ég var í á mótunarárunum,“
segir hún og skellir upp úr.
„Ég man reyndar ekki eftir að
hafa orðið brjálæðislega æst
yfir þeim, en mér fannst þau
sjúklega flott og áhugaverð.
Það er svolítið fyndin stað-
reynd.“
Árið 1999 tók Ragga svo við
margfrægum kynlífspistli
sem birtist í dagblaðinu Degi,
en á undan henni höfðu með-
al annars Halldóra Bjarna-
dóttir hjúkrunarfræðingur
og Stefán Jón Hafstein ritað
hann. Í kjölfarið fór boltinn af
rúlla af stað hjá henni.
Ragga segist alltaf reyna að
vera samkvæm sjálfri sér og
telur það skipta miklu máli
vegna þess hve viðkvæmt og
vandmeðfarið kynlíf getur
verið sem umfjöllunarefni.
„Ég held ég hafi alltaf haldið
mig við þennan sama tón í
skrifunum. Það er ákveðin
hlýja, kannski smá húmor
undirliggjandi, ég leyfi fólki
að spyrja spurninga og reyni
að dæma aldrei eða hneyksl-
ast. Fyrir vikið hef ég kannski
gert sjálfa mig svolítið að-
gengilega. Fólk þorir að koma
til mín og spyrja mig og trúa
mér fyrir ótrúlegum sögum.
Þetta er örugglega svipað og
hjá ljósmæðrum sem mæta í
partí og fá sjö fæðingarsögur
fyrsta korterið. Fólk á það til
að hrynja á trúnó á örskömm-
um tíma,“ segir Ragga og
hlær. En hún er alltaf tilbúin
að hlusta.
Það er alltaf stutt í hlátur-
inn og grínið hjá henni, en
að hennar mati er húmor
mjög nauðsynlegur í kynlífi,
enda um nátengd fyrirbæri
að ræða. „Það sem gerist í
líkamanum við hlátur, gleði
og fullnægingu er mjög svip-
að. Þegar við erum glöð og
hlæjum þá getum við eig-
inlega ekki látið stress ná
yfirhöndinni. Og forsenda
þess að njóta kynlífs er slök-
un, tenging og sátt, og að
upplifa sig tryggan. Ég held
að það megi því alveg segja
að húmor sé mikilvægur í
kynlífi.
En fær hún aldrei ógeð á
kynlífi, af því að lifa og hrær-
ast í skrifum og tali um það
alla daga, allan ársins hring?
„Nei, ég get ekki sagt að ég fái
ógeð. Ég hef aldrei upplifað
það að fá ógeð á einhverju.
Það koma auðvitað tímabil
þar sem ég er minna á kafi í
þessu, eins og þegar ég var
með yngsta barnið mitt lítið,
þá var ég minna að skrifa,
ég átti erfiða meðgöngu og
svona. En annars er ég er
alltaf að læra eitthvað nýtt
sjálf, eins og bara íslensk ný-
yrði eða nýtt blæti sem ég hef
aldrei heyrt um. Þannig þetta
verður aldrei leiðinlegt.“
Sem er eins gott, því Ragga
er hvergi nærri hætt að tala
um kynlíf. Í næstu viku
hefjast nefnilega sýningar
á þættinum Rauði sófinn á
sjónvarpsstöðinni ÍNN, en
um er að ræða spjallþátt þar
sem fjallað verður um kynlíf,
tilfinningar og sambönd í um-
sjón Röggu. Hún mun fá til
sín viðmælendur sem miðla
þekkingu sinni eða reynslu
af hinu og þessu sem tengist
áðurnefndum málaflokkum,
áhorfendum til fróðleiks og
skemmtunar.
Aldrei fengið
ógeð á kynlífi
Ragga segir húmor vera mjög nauðsynlegan í
kynlífi, enda um nátengd fyrirbæri að ræða.
Mynd | Hari
„Við skrifuðum forrit sem grein-
ir tónlistina og breytir henni í ljós.
Þannig að það sem gerist á sviðinu
stýrir því sem gerist utan á Hörpu,“
segir Atli Bollason listamaður um
sína aðkomu að breytingum sem
gerðar verða á ljósahjúpi Hörpu
næstu daga. Atli og félagi hans,
Owen Hindley, hafa frá árinu 2014
gert tilraunir með ljósahjúpinn. Á
Sónar gera þeir gestum hátíðarinn-
ar kleift að eignast hlutdeild í hjúpn-
um. „Sónar á heimsmælikvarða
snýst líka um alla framsækna list,
þá sérstaklega list sem hefur að
gera með tækni og vélar. Forritið
okkar greinir það sem er að gerast
á sviðinu, hraða, mikinn eða lítinn
bassa, hvort tónlistin er sterk eða
veik o.s.frv. Ljósin utan á Hörpu
stýrast svo af þessum þáttum,“ seg-
ir Atli. Í fyrra buðu þeir félagar upp
á svokallað ljósaorgel, sem gerði
gestum hátíðarinnar kleift að spila á
ljósahjúpinn og ári áður gátu gestir
og gangandi spilað tölvuleikinn
PONG utan á Hörpu. Í ár hafa
þeir sett upp takka sem gestir
geta snúið eða ýtt á til þess
að hafa áhrif á ljósin sem
stýrast þó enn af tónlist
hátíðarinnar. „Setjum sem svo að
það sé ákveðið mynstur í gangi í
takt við tónlistina, þú ýtir á takk-
ann og þá snýst mynstrið á haus.
Eða þú getur ýtt á takka og breytt
litnum. Þannig verður þetta eins
og samstarfsverkefni listamanna
og gestanna.“ En markmið fram-
taksins snýst einnig um samband
fólks við stóra byggingu eins og
Hörpu. „Með þessu eignast maður
hlutdeild í byggingunni,“ segir Atli.
Ljósin munu svo smita hátíðina út í
borgina þannig að gangandi vegfar-
endur geta fylgst með samstarfi tón-
listarmanna og gesta í dansandi ljós-
um utan á Hörpu yfir helgina. | bsp
Ljósin smita Sónar út í borgina
Hin rafmagnaða tónlistarhátíð Sónar er orðin
árlegur viðburður í Reykjavík og er haldin
nú um helgina. Á meðan fjölbreyttur hópur
tónlistarmanna spilar fyrir gesti mun tónlist
þeirra endurspeglast í ljósahjúpi utan á Hörpu
sem gestir geta líka stjórnað.
Gestir Sónar geta stýrt ljósahjúpi utan
á Hörpu með tökkum yfir helgina.
Þannig eignast þeir svolitla hlutdeild
í byggingunni. Mynd | Hari
Nýjasta ávaxtatískan
Tískuávöxtur ársins 2017 mun væntanlega verða jackfruit.
Vinsældir jackfruit
aukast jafnt og þétt
enda hann mikið
notaður í stað kjöts.
Það eru tískubylgjur í mataræði
líkt og flestu öðru, en tískuávöxtur
ársins 2017 mun væntanlega verða
jackfruit ef marka má vaxandi
áhuga á hinum ýmsu samfélags-
miðlum og matarbloggum. En um
er að ræða ber af móberjatrjám
sem geta vegið allt að 40 kíló og
vaxa í Suður- og Suð-
austur-Asíu.
Eins og nafnið
gefur til kynna
er um ávöxt að
ræða en hann
er þó þekkt-
ur fyrir sérs-
taka áferð sem
minnir einna
helst á kjöt
og er gjarnan
notaður af græn-
metisætum í staðinn fyrir „pulled
pork“.
Jackfruit er ekki bara hlaðinn af
próteini, vítamínum og steinefn-
um, heldur er hann einstaklega
ljúffengur. Það er hægt að nota
hann matargerð lítið þroskað-
an, þá einna helst í staðinn fyrir
kjöt, til dæmis í karrí, á samlok-
ur, mexíkóskan mat og í raun á
þann hátt sem þér dettur í hug.
Þroskaðri ávöxt þarf bara að fræ-
hreinsa og afhýða og borða eins
og hann kemur fyrir. Hann er líka
hægt að nota til að bragðbæta
hrísgrjón og jafnvel búa
til ís.
Það er tilvalið að
verða sér út um
þennan framandi
og áhugaverða
ávöxt og prófa sig
áfram með hann í
matargerð, svona
til að tolla í tísk-
unni og jafnvel
gefa avókadóinu sí-
vinsæla smá frí. | slr
Endurvinnsludagar
13. - 18. febrúar
Þú kemur með gamla/ónýta flík í
endurvinnslu til okkar í Belladonna
og færð greiðslu fyrir hana upp í nýja flík
frá NO SECRET, óháð því frá hvaða merki
gamla flíkin er.
Buxur 15 EUR ( 1.850 ísl. ) upp í buxur.
Bolur 10 EUR ( 1.230 ísl. ) upp í bol.
Flíkur, sem skilað er inn í endurvinnslu
til okkar, þurfa að vera hreinar.
Við sendum þær síðan í endurvinnslu
hjá Rauða krossi Íslands.