Ljósið - 15.05.1917, Blaðsíða 13

LJÓSIÐ
11
Heiðinn þræll í báli bjó;
brunninn nærri var ’hann.
Nýjum hesti náði þó.
Nú hann ríður Kvaran
Kvaran ekki hræddur hót
hleypur kalt um landið.
Tala um enga trúarhót
trúarlaus vill fjandinn.
Eyrun löng fær enginn sjá.
Öld því blindast víða.
óðinn gamli asna á
islenzkum kann ríða.
Á hann Ivvaran enga sál
eða heyrn til muna,
heyri sá ei móðurmál, *
mína íslenzkuna.
Kvæði
til naína míns Einars Hjövleifssonar.
Einar Hjörleifs arfi hér
Óðins myndar fleyin.
Nær sál vaknar, nafni sér
nýtt lif hinum megin.
Sál er þar með ljósi lýst,
leið svo hverfa skýin.
í Guðs ríki verður vist
vond ei dýrkuð lýgin.
Fórnarhlóð ei frelsar mann.
Fjandans lýgin kafni.