Ljósið - 15.05.1917, Qupperneq 17

LJOSIÐ
15
Trúarflokkum fjölgar, þeim herrum líka, sem rífast um
laun og launahækkun. Metorða- og maga-pólitík er það
rétt nefnd, sem nú er sózt eftir af fjölda af fulltrúum
þjóðar vorrar. Þó eru til heiðarlegar undantekningar.
Þú, vitringurinn, sem of margir blindast af, og það
sumir ágætismenn landsins, — þú ert vantrúarpostuli sá
mesti! gerir tilraun til að vekja upp dauða, hafa sam-
tal við þá burt förnu. Þetta er siðleysis-hjátrúar heimska,
argasti heiðindómur. Sannfæring íyrir eilífu lífl og trú á
drottins náð og varðveizlu — hún á að vera í sál hvers
manns.
Slík trú og kærleíksopinberun, sem fyrsti réttkristni
maðurinn, Jesús frá Nasaret, færði heiminum, fæst ekki
með slíkri vantrú á hann eins og þú og þínir fylgjendur
hafa. Jesús Kristur er ljós og líf heimsins. Frá honum
kemur blessun, friður og sæla.
Truarbrögð heiðingja og Gyðinga voru óhrein og flók-
in, full af röngum hugmyndum um þá kærleiksriku há-
tign, sem var laus við lesti og syndir manna.
Þess vegna er það mesta óvitaverk miðaldamanna, að
þeir hafa bygt kirkju drottins vors Jesú Krists á grund-
velli heiðindóms og gyðingdóms. Af slíkum óvitaskap
eru nú ávextirnir sýnilegir í öllum hinum nafnkristna
heimi. Maðurinn sanni, Jesús, valdbauð ekki erfðakenn-
ingar, bókfestar trúarskoðanir. Nei. Hann kendi lærisvein-
um sínum guð föður sem miskunnsaman, alvitran lækni,
en ekki eins og typtunarmeistara, reiðan, grimman,
hefnigjarnan.
Kirkjan, sem kend er við ýmsa vilta menn í um-
heiminum og eins hér, er ekki samfélag heilagra, því
að allar þessar kirkjur eru ekki réttar. Þær eru fullar
meira og minna af óþörfum kreddum, eigingjörnum og
veraldlegum mótsögnum við anda og eðli gleðiboðskapar
drottins, er bauð að kasta hneykslunum.
Vér íslendingar getum orðið sú Iangfrægasta þjóð í
beimi, ef við nú vöknum af svefnmóki vanans og fast-
heldni við rangt mál og. rangar trúarsetningar.
Það er sannleikur og frelsi kristindómsins, sem bjarg-