Ljósið - 15.05.1917, Side 14

12
LJÓSIÐ
Sjálfur findu sannleikann
sál í þinni, nafni!
Fróða blindar bókfræðin.
Bjart mál vekur sveina.
Aldrei gamli andskotinn
eignast mannssál neina.
Einn er drottinn algóður.
Andi hans mig styður.
Óðins hestur og prestur
ertu, Hjörleifs niður!
Ljós mitt breiðist land um hér.
Lygi þú ert kenna
og þvi móti einum mér
ekki hreyfir penna.
Kristur veit í himna höll,
hans er lögmál brotið.
Lúterskan er orðin öll
eins og dautt hræ rotið.
Ávalt hefnir syndin sín.
Sjá það áttu, vinur!
Ei þú hrekur orðin mín,
Einar máttarlinur!
Ei menn neita orðum þeim.
Orð sönn styrkja muna.
Kristur ekki kendi heim’
köldu lúterskuna.
Ryðga mín ei ræðutól.
Rétt ég tala voga,
meðan góð og guðleg sól
gyllir himinboga.