Ljósið - 15.05.1917, Page 25

Eilíft mitt er andans gas.
Eg er lands vors Messias.
í heimi skírðum myrðast menn
með heiðindómsvopnum enn.
Eg af heigri bræði brenn,
burt samt ei af landi renn.
Haraldur það heyra má:
hneyksiin koma’ ei börnum frá.
Mentaðir þurfa sannleik sjá.
Synd þeir kenna jörðu á.
Þeir tigna heiðinn mesta Mörð,
Móisesar reglugjörð,
kæfa vit i kærleikshjörð.
Kristnar það ei menn á jörð.
Jólagleðin holl og hlý
heimi vorum vaxi í.
Alt af er til náð guðs ný.
Neiti enginn maður því!
Heyri klerar háð og spott.
Hneyksli ljót á brenna.
Úr ritningu ilt sem gott
ungdómi þeir kenna!
Heiðindóm þeir halda í,
heiðra guðstrú skakka.
Ríkiskirkjan rambar þvi
röng á grafarbakka.
Ég í lágu sæti sit.
Syndin mig ei þvingar.
Noti frelsi, noti vit
nýir guðfræðingar!