Ljósið - 15.05.1917, Blaðsíða 41

L J Ó SIÐ
39
Séra Friðrik ætti að vera æðsti prestur í Hjálpræðis-
hernum; hann kann íslenzku og þyrfti þvi ekki að hafa túlk.
Séra Friðrik er svo hjartagóður maður, að hann
mundi ekki okra eins á fátæku fólki og utlendingar
gera, er þykjast vera að kenna orð Jesú Krists, þó að
þeir séu að reyna að hræða auðtrúa fólk til lífernis-
betrunar með heiðnum lygasögum úr gamla testament-
inu. — Ég veit, að Drottinn ahnáttugur fyrirgefur óvitum
alt. — Það er ekki heilbrigð kenning þeirra manna,
sem alt af stagast á dauða vors guðs og blóðfórn og
taka stórsyndara sér til fyrirmyndar, Davíð, Salómon
og Jakob, er sveik frumburðarrétt af bróður sinum
með ráði móður sinnar, Rakelar, Slægð, ljrgi og svik
eru ræktuð af leiðandi mönnum þjóðar vorrar bæði á
þingi og utan þings, þó heiðarlegar séu undantekningar.
— Nú sný ég máli minu til hins gáfaða, veltalandi
þjóðkirkjuprests ogprófessors í guðfræði, Haralds Niels-
sonar. Ég finn og játa, að þú, kæri lærisveinn Drottins
vors, Jesú Krists! ert orðinn frjálshugsandi rannsóknar-
maður, sem vilt losa þig og oss íslendinga við blinda
bóktrú og kreddur, er selt hafa haft á vort vit og
frelsi.
Þú ert, minn kæri Haraldur! ljómandi góður prestur.
En gættu þess, að nú er trúleysisöld hér á landi. Ungt
fólk, bæði karlar og konur, vill ekkert um trúmál
hugsa. Það hugsar mest um glys og gjálifl, er alið upp
í andvaraleysi og vill hafa óþarfar nautnir, en þó ekk-
ert vinna fyrir þeim.
Ungt fólk heimtar af foreldrum sínum peninga í
þjónustu kæruleysisins. Flest ungt fólk sækist eftir ó-
hollum nautnum, andlegum og líkamlegum, eyðir stór-
fé i sælgæti og útlendar myndasýningar (Bíóin), situr á
kaífihúsum og kaupir sér dýrindis silkiklæðnað, óhollan
og haldlausan. Sjálfsafneitun er engin hjá fjöldanum.
Það hugsar ekki um þjóðargagnið eða almenningsheill,
veit ekki, hvað mannást er eða ást á föðurlandi. Um
trú á vorn frelsara vilja fáir nú tala. En um ástaræfin-