Morgunblaðið - 16.09.2017, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2017
✝ Högni Skafta-son fæddist í
Sigtúni á Fá-
skrúðsfirði 30.
mars 1946. Hann
lést á heimili sínu á
Fáskrúðsfirði 7.
september 2017.
Foreldrar hans
voru Skafti Þór-
oddsson, f. 6. jan-
úar 1923, d. 24.
apríl 2013, og
Kristín Þórlindsdóttir, f. 16.
febrúar 1923, d. 15. janúar 2008.
Systkini Högna eru Arnþór
Atli, f. 1947, Gunnþóra Arndís,
f. 1950, Erla, f. 1954, Magnús
Hafsteinn, f. 1958, og Kristján
Birgir, f. 1965.
Högni kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Ingeborgu Eide
Hansdóttur, f. 14. júní 1947,
hinn 12. september 1971 og
börn þeirra eru: 1) Kristín, f. 20.
f. 2014, og Haukur Berg, f.
2016.
Högni og Ingeborg hófu sinn
búskap í Ártúni á Fáskrúðsfirði
og fluttu þaðan í hús sitt í Hlíð-
argötu 18 árið 1976 og hafa búið
þar síðan.
Lífsstarf Högna var sjó-
mennska en hana hóf hann 12
ára gamall með föður sínum.
Hann hlaut skipstjórnarréttindi
frá Stýrimannaskólanum í
Reykjavík 1965 og við tók lang-
ur og farsæll sjómannsferill þar
sem Högni var lengst af skip-
stjóri á togaranum Hoffelli SU
80 sem gerður var út frá Fá-
skrúðsfirði. Frá 1996 til 2010
starfaði Högni í landi, fyrst sem
skipaskoðunarmaður og síðar
hjá álveri Alcoa á Reyðarfirði.
Sjómennskan togaði ávallt í
Högna og gerði hann út sinn
eigin bát, Sæberg SU 112, síð-
ustu æviár sín.
Högni verður jarðsunginn frá
Fáskrúðsfjarðarkirkju í dag, 16.
september 2017, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
júní 1971. Sambýlis-
maður hennar er
Jón Finnbogason.
Börn Kristínar og
Garðars Grét-
arssonar eru Inge-
borg Eide, f. 1996,
og Arnar Eide, f.
2001. 2) Elín, f. 30.
júní 1973, gift Val-
geiri Hilmarssyni,
f. 1967. Dætur
þeirra eru Natalía,
f. 2001, Kristey, f. 2003, og
Heiður Helga, f. 2010. 3) Hjörv-
ar Sæberg, f. 12. desember
1974, giftur Svövu Kristínu Þór-
isdóttur, f. 1974. Börn þeirra
eru Högni Sæberg, f. 2003,
Sandra Rós, f. 2005, og Hilmir
Örn, f. 2013. 4) Katrín, f. 2. apríl
1982, gift Björgvini Steinari
Friðrikssyni, f. 1979. Börn
þeirra eru Daníel Friðrik, f.
2005, Freyja, f. 2011, Elínborg,
Elsku pabbi kvaddi okkur 7.
september eftir hetjulega baráttu
við krabbamein sem hann greind-
ist með í sumarbyrjun. Þessi tími
hefur verið afar erfiður en að
sama skapi svo dýrmætur. Að fá
tíma með honum í sumar, ná að
spjalla við hann um það sem okk-
ur lá á hjarta og geta orðið
mömmu að liði, en pabbi var
heima allan tímann að hans ósk.
Það verður skrítið að koma á
Hlíðargötuna, þar sem pabbi tók
alltaf á móti okkur, annaðhvort á
tröppunum eða beið í glugganum.
Það lifnaði alltaf yfir honum þegar
við mættum, sérstaklega þegar
afabörnin voru með. Í sumar hafði
hann ætlað sér að eyða tíma með
þeim á trillunni sinni úti á firð-
inum og veiða, en það voru hans
mestu ánægjustundir. Það var svo
ótrúlegt að þegar hann hitti börn-
in var hann ávallt með klink í vös-
unum, þurfti að losna við það og
spurði hvort þau ættu ekki bauk.
Pabbi var alltaf til staðar og ef
eitthvað bjátaði á var hann fyrstur
til að bjóða okkur systkinunum
aðstoð. Það var gott að leita til
hans og vildi hann allt fyrir okkur
gera. Fyrir það verðum við hon-
um ævinlega þakklát.
Þó að við vissum í hvað stefndi
voru fréttirnar af andláti pabba
óbærilega erfiðar. Það er svo erf-
itt að sleppa takinu en um leið
mikill léttir að þurfa ekki lengur
að horfa upp á þjáningar hans.
Mamma er kletturinn okkar og
munum við í sameiningu takast á
við missinn og sorgina. Við mun-
um halda minningu pabba á lofti,
margs er að minnast. Þegar við
systkinin hittumst getum við rifj-
að upp hversu mikill húmoristi
hann var, hann glataði ekki
glettninni í veikindum sínum og
gat slegið á létta strengi fram á
síðustu stundu. Gott verður að
geta brosað gegnum tárin.
Hvíldu í friði, elsku pabbi.
Kristín, Elín, Hjörvar
og Katrín.
Þakklæti er það sem kemur
fyrst upp í hugann þegar ég sest
niður og hugsa til þín. Frá því að
ég hitti þig fyrst hef ég alltaf verið
hluti af fjölskyldunni ykkar, eins
og þú sagðir við mig eitt sinn, ein
af stelpunum þínum. Þú hafðir
góða nærveru, varst traustur og
ávallt hægt að leita til þín. Jafnan
var stutt í húmorinn og eigum við
margar góðar minningar saman,
ekki síst þegar þið Ingeborg vor-
uð að koma til okkar þegar við
bjuggum í London. Það varð okk-
ur öllum mjög dýrmætur tími,
ekki síst krökkunum. Það verður
erfitt að geta ekki sest niður með
þér, spjallað og fengið sér einn
kaldan, eins og svo oft var gert í
ferðunum ykkar úti. Við Hjörvar
munum einn daginn koma við á
uppáhaldsstað þínum, á Hvíta
svaninum við Thames-ána, og þá
verður skálað fyrir þér!
Eftirminnileg er Spánarferðin
okkar þar sem einn dagur var tek-
inn í vatnsrennibrautagarði. Þú
fórst með barnabörnunum í flest-
ar brautirnar og hafðir ekki síður
gaman að öllu saman og gast svo
hlegið að vitleysunni í sjálfum þér.
Þú varst svo stoltur af bátnum
þínum, sem þú máttir líka vera,
enda búinn að nostra við hann frá
því að þú fékkst hann fyrir nokkr-
um árum. Barnabörnin áttu
margar góðar stundir með þér á
honum að veiða fisk.
Við hefðum öll viljað fá meiri
tíma með þér en ég veit að þér líð-
ur betur þar sem þú ert núna. Ég
er þakklát fyrir allar góðu stund-
irnar og mun rifja þær upp reglu-
lega með börnum okkar.
Þín verður sárt saknað, þykir
vænt um þig og Guð geymi þig.
Svava Kristín.
Elsku Högni afi.
Takk fyrir að vera alltaf góður
við okkur. Þegar við hugsum um
þig kemur strax upp í hugann
hvað það var gaman að fá að fara
með þér á bátinn að veiða fisk og
það var líka rosalega gaman að
labba inn á flugvöll og skoða sel-
inn. Við erum svo heppin að eiga
margar myndir og myndbönd af
okkur saman að gera eitthvað
skemmtilegt og við ætlum alltaf
að geyma þessar myndir í hjart-
anu. Það er sko alveg rétt það sem
Elínborg sagði: „Allir í þessu húsi
sakna svo mikið í afa.“
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Okkur þykir svo vænt um þig,
elsku afi.
Daníel Friðrik, Freyja,
Elínborg og Haukur Berg.
Mikill öndvegisdrengur er
horfinn sjónum okkar eftir harða
og grimma glímu við þann vágest
sem svo allt of oft eirir engu. Þá
glímu háði hann af hugdirfð og
krafti en enginn má sköpum
renna. Kær vinur okkar og bróð-
ursonur Hönnu kvaddi okkur svo
alltof snemma, þessi harðgerði og
kappsami drengur, hugljúfur öll-
um um leið. Högni var nemandi
minn fyrsta kennsluárið mitt, þá á
fyrsta skólaári sínu, það var glað-
ur og umfram allt góður hópur
sem þar hóf sína skólagöngu.
Högni var afar góðum námsgáf-
um gæddur, næmur og fljótur að
hugsa og bregðast við, kostir sem
reyndust honum heldur betur vel í
sínu ábyrgðarstarfi þar sem allir
hans eðlisþættir fengu ævinlega
notið sín. Sjómannseðlið var hon-
um í blóð borið svo sem hann átti
ætt til og það kom aldrei annað til
greina en að læra til þess að verða
skipstjóri, farsæll reyndist hann
þar og einkar vel látinn í hvívetna.
Hann var hress í lund og gam-
ansamur, sagði mjög skemmti-
lega frá rétt eins og faðir hans,
hann og þau hjón var sérlega gott
heim að sækja. Síðustu árin
stundaði hann strandveiðar og
fiskaðist vel og dæmigert fyrir
þennan góða dreng var að hverju
sinni sem hann kom að landi með
afla sinn hringdi hann í aldraðan
föður sinn til að gleðja hann með
fregnum af sjónum. Hann Högni
gat litið stoltur yfir farinn veg í
sínu lífsstarfi og því láni sem ætíð
fylgdi sæfaranum, aðeins var æv-
in of stutt og það er okkur harms-
efni.
Það var honum dýrmætast að
eiga að förunaut sína yndislegu
eiginkonu, hana Ingeborg sem
var húsmóðir af beztu gerð,
myndvirk svo af bar, stóð með
honum í þessari bitru baráttu af
einstakri elsku. Börnin þeirra og
barnabörnin voru hans lífsgleði
mest, enda hvert öðru gjörvu-
legra.
Við Hanna syrgjum góðan
frænda og vin, Hanna sendir sér-
stakar kveðjur til Ingeborgar og
alls síns frændfólks, undir þær
kveðjur skal heils hugar tekið og
samfylgd þökkuð af alhug. Inni-
legar samúðarkveðjur sendir
einnig allt okkar fólk. Högni
Skaftason átti svo sannarlega
skilið að vera nefndur hetja hafs-
ins og sem slíkur er hann kvaddur
í dag.
Dugnaður, kappsemi og dreng-
lund sönn prýddu hann ævina á
enda. Blessuð sé hin hugljúfa
minningamynd um Högna Skafta-
son. Megi hann alls hins bezta
njóta á ókunnum eilífðarvegum.
Helgi Seljan.
Högni Skaftason
Leiðir okkar
Friðþjófs lágu fyrst
saman árið 1965, en það ár hóf ég
nám í kjötiðnaði hjá Afurðasölu
SÍS en þar var Friðþjófur fyrir í
námi. Þarna vann einnig glaðlynd
stúlka, Jakobína Óskarsdóttir,
sem síðar varð eiginkona Frið-
þjófs. Ekki leið á löngu uns það
tókst með okkur góð vinátta sem
varði alla tíð, þótt sambandið væri
slitrótt um tíma vegna fjarlægðar.
En Friðþjófur og Bína bjuggu
meðal annars á Akranesi, í Sví-
þjóð og á Selfossi þar sem þau
bjuggu til margra ára. Síðan lá
leiðin til Noregs, þar sem Frið-
þjófur rak bifreiðaverkstæði um
tíma.
En nú þegar komið er að leið-
arlokum vil ég þakka þér, kæri
vinur, fyrir allar góðu samveru-
stundirnar sem við höfum átt
saman ásamt eiginkonum okkar á
liðnum áratugum, hér heima og
Friðþjófur Daníel
Friðþjófsson
✝ FriðþjófurDaníel Frið-
þjófsson fæddist 29.
maí 1947. Hann lést
18. ágúst 2017 á
líknardeild Land-
spítalans.
Útförin hans fór
fram í kyrrþey 28.
ágúst 2017.
erlendis. Þegar rýnt
er í gengin spor
koma upp í hugann
ótal minningar sem
ylja og gleðja. Já,
minningar um góðan
dreng sem gott var
að eiga að. Þær voru
margar kvöldstund-
irnar sem við áttum
saman hin síðari ár,
með tilheyrandi
kaffidrykkju og
hnallþórum. Það var á þessum
stundum sem málefni líðandi
stundar voru krufin til mergjar og
misgáfulegar lausnir fengnar í
hverju máli. Þá var og farið yfir
gömlu góðu dagana, þegar ekið
var um holótta malarvegi, þá ým-
ist verið að fara í veiði eða í annars
konar útileguferðir norður í land.
Þetta voru ævintýraferðir sem við
nutum til fullnustu. Síðasta ferðin
okkar saman var til Tenerife fyrir
einu ári, en hún er afar minnis-
stæð fyrir þær sakir að þótt þú
værir þá orðinn illa haldinn af
veikindum þínum, þá sat gleðin
ætíð við völd og góðra stunda var
notið til fullnustu. Já, þrátt fyrir
skerta orku varstu alltaf tilbúinn
að vera þátttakandi í því sem við
tókum okkur fyrir hendur, ekkert
gefið eftir. Það var alltaf aðdáun-
arvert að fylgjast með baráttu
þinni við þennan illvíga sjúkdóm
sem Parkisonsveikin er, en ég
fullyrði að þar hafi þrjóskan í þér
fengið að njóta sín til fullnustu. Þú
ætlaðir til hinstu stundar að hafa
betur í þessu stríði. Friðþjófur
var einstaklega handlaginn og
skipti þá ekki máli hvort um var
að ræða bílaviðgerðir, trésmíðar
eða hvaðeina annað sem hann tók
sér fyrir hendur. Handlagni og út-
sjónarsemi voru honum í blóð bor-
in og alltaf var hann óragur að
reyna nýja hluti. Fyrir um 10 ár-
um byggðu þau hjónin fallegt
heimili á sælureit fjölskyldunnar
við Suðurlandsveg. Við þessa
framkvæmd nutu þau dyggrar að-
stoðar einkasonarins Friðþjófs
Arnar. Má fullyrða að Arnar hafi
passað upp á að sá gamli hefði úr
nægu að moða þarna heima við.
Þar hafði verið sköpuð góð að-
staða fyrir hin ýmsu verkefni sem
áhugi Friðþjófs beindist að og
kraftar leyfðu hverju sinni.
Kæri vinur, þú hefur lagt frá
þér verkfærin í hinsta sinn og í
vanmætti og hryggð horfum við á
eftir góðum vini og samferða-
manni. Við þess háttar kringum-
stæður getum við aðeins þakkað
fyrir það sem að baki er og óskað
þess að aftur verði fagnaðarfund-
ir. Góði vinur, far þú í friði og takk
fyrir öll árin sem við Anna mátt-
um eiga þig að sem vin og gleði-
gjafa.
Elsku Bína, Arnar og fjöl-
skylda, við hjónin sendum ykkur
öllum okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Gísli Helgi Árnason.
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
BJÖRK FRIÐFINNSDÓTTIR,
Sjafnarvöllum 17, Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
sunnudaginn 10. september.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju fimmtudaginn
21. september klukkan 13.
Jón Óskar Hauksson
Jóhann Þór Jónsson Ásdís Ágústsdóttir
Ólafur Geir Jónsson Lára Margrét Ragnarsdóttir
og barnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓHANNA TORFHILDUR
ÓLAFSDÓTTIR,
Lella,
Laugarásvegi 53,
Reykjavík,
lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn 7. september.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskapellu mánudaginn 18.
september klukkan 15.
Ólafur Garðarsson
Þórir Garðarsson
Þorsteinn Garðarsson Guðrún B. Einarsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN ALFÍFA GÍSLADÓTTIR,
Leynisbraut 34,
Akranesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
fimmtudaginn 14. september.
Útförin fer fram frá Reykholtskirkju í Borgarfirði föstudaginn 22.
september klukkan 14.
Lilja Leifsdóttir Jens Ágúst Jónsson
Gísli Björnsson Kristín Hallsdóttir
Helga Björnsdóttir Óli Öder Magnússon
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð,
hlýhug og fallegar kveðjur við andlát
ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar,
ömmu og langömmu,
ÖNNU SOFFÍU JÓNSDÓTTUR,
Hólavegi 29, Sauðárkróki.
Guð blessi ykkur öll.
Jósep Þóroddsson
Ólöf Jósepsdóttir Sigurgísli E. Kolbeinsson
Jón Þór Jósepsson Matthildur Ingólfsdóttir
Birgir Heiðar Jósepsson Halla Kristín Árnadóttir