Morgunblaðið - 16.09.2017, Síða 33

33Aldarminning
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 2017
Þú áttir söngva og sól í
hjarta
er signdi og fágaði
viljans stál.
Þeir þurftu ekki um kulda að kvarta,
er kynni höfðu af þinni sál.
(Grétar Fells)
Í dag hefði okkar kæri frændi
og góði vinur orðið 100 ára.
Einstakur maður, er átti fáa
sína líka. Ávallt kátur, jákvæður,
hafsjór fróðleiks um menn og
náttúru.
Sjálfmenntaður steina- og
jarðfræðingur. Silfurnámuverka-
maður sem mundi tímana tvenna
og endalaust gaman að hlusta og
reyna að lifa sig inn í þessa tíma.
Hreint óskiljanlegt hvernig þeir
fóru að og yrði sennilega ekki
leikið eftir í dag.
Honum voru Hoffellsfjöllin
mjög kær og þekkti þau mjög vel
og ótrúlegt hve hann hafði sér-
staklega gott minni fram á það
Gísli Arason
✝ Gísli Arasonfæddist 16.
september 1917.
Hann lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Skjólgarði 21. júlí
2017.
Útför Gísla fór
fram 31. júlí 2017.
síðasta. Hvert sam-
félag þyrfti að eiga
mann eins og Gísla,
sem fræðir og bætir
allt í kringum sig.
En fyrst og síðast
var hann mikill fjöl-
skyldumaður, stolt-
ur og hamingjusam-
ur með hópinn sinn,
sem umvafði hann
alla tíð og hann þau.
Frændrækinn og
okkur mikill fjölskylduvinur
traustur og einlægur, sem er og
mun ávallt verða sárt saknað.
Djúp og varanleg vinátta
er dýrmætari
en veraldlegar viðurkenningar,
og allt heimsins gull og silfur.
Henni þarf ekki endilega alltaf
að fylgja svo mörg orð
heldur gagnkvæmt traust
og raunveruleg umhyggja.
Kærleikur,
sem ekki yfirgefur.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Við minnumst vinar með kær-
leika og þökk. Yljum okkur við
minningarnar, sem ávallt munu
lifa í hjörtum okkar.
Þrúðmar (Dúddi)
og Ingibjörg.
Elsku Obba,
Sigrún Björnsdótt-
ir, er farin. Mín
trygga vinkona frá
því að við vorum
pínulitlar. Við ólumst upp
næstum hlið við hlið, Obba í
Helgamagra og ég við Þingvall-
astræti. Obba var góð og rétt-
lát, sagði sína meiningu og frá-
bær vinkona, stálminnug,
mundi næstum öll símanúmer á
Akureyri enda vann hún á sím-
stöðinni sálugu lengi og ekki
vöfðust fyrir henni flestir af-
mælisdagar, vítt og breitt um
landið – ýki líklega aðeins. Við
vorum samferða í Barnaskóla, í
sama bekk og þegar honum
lauk fórum við beint í Mennta-
skólann á Akureyri, það var svo
flott. Eftir MA fór Obba í sveit
og ég til Danmerkur en við
héldum alltaf sambandi. Svo
kom að því að við Kalli fluttum
til Akureyrar, þá var þráðurinn
Sigrún
Björnsdóttir
✝ Sigrún Björns-dóttir fæddist
23. ágúst 1940. Hún
lést 21. ágúst 2017.
Útför Sigrúnar
var gerð 1. sept-
ember 2017.
tekin upp aftur,
Valgeir og Kalli
urðu bestu vinir,
enda líkir karakt-
erar. Við vorum
heimalningar hjá
hvort öðru, sem ég
met mikils. Viðar,
yngsti sonur Obbu
og Valgeirs, og
Tinna okkar voru
eins og samlokur.
Þetta var góður
tími. Þau komu til okkar til
Lúx með Viðar og það voru
fagnaðarfundir hjá krökkunum.
Við fórum í tívolí í grenjandi
rigningu og á ég mynd af því
þegar við komum heim, öll
regn- og veðurbarin, settumst
bara á barinn, börn og full-
orðnir, og drukkum gos og
kaffi, held ég. Obba og Rósa,
systurnar, mínar bestu vinkon-
ur eru nú báðar farnar. Helga-
magra 3 var góður staður, stórt
heimili, og alltaf var maður vel-
komin þar. Elsku Valgeir, Arn-
ar, Ingvar, Viðar og fjölskyldur
ykkar, Jófí og allir bræðurnir,
ég sendi ykkur mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Ég mun
alla tíð sakna vinkonu minnar.
Ingibjörg Sigurðardóttir.
Mig langar til að
minnast hans Jonna
með nokkrum fá-
tæklegum orðum.
Hann Jonni var
annar helmingurinn í tvíeykinu
Lillu og Jonna. Svo samrýnd og
samtaka hjón að ég man varla
eftir að aðeins annað þeirra hafi
verið nefnt á nafn, alltaf talað um
Lillu og Jonna sem eina heild.
Þau hjónin mörkuðu mörg fal-
leg spor í minni æsku. Sumrin
mín í Borgarnesi hjá ömmu og
afa eru mér ógleymanleg og áttu
þau stóran þátt í þeim heimsókn-
um.
Lilla frænka og Jonni komu í
bæinn til þess að sækja litlu
frænku og keyra hana til ömmu
og afa svo að litla stýrið þyrfti nú
ekki að taka rútuna í sveitina.
Þær ökuferðir voru mjög
skemmtilegar og þóttist litla
skvettan þá vera svolítið merki-
leg fyrst að þau kæmu nú til höf-
uðborgarinnar og sæktu hana
með þennan líka fallega og eld-
rauða sleikjó í nesti.
Jón Helgi
Einarsson
✝ Jón Helgi Ein-arsson fæddist
21. maí 1938. Hann
lést 26. ágúst 2017.
Útför Jóns Helga
fór fram 1. sept-
ember 2017.
Ekki var nú verra
að fá að fara í bíltúr
með honum Jonna á
mjólkurbílnum í
uppsveitir Borgar-
fjarðaar, ógleyman-
leg reynsla fyrir
litla skottið. Alls
staðar var tekið vel
á móti okkur og
hlaðborð af veiting-
um í boði nánast á
hverjum bæ, spjall-
að var um daginn og veginn. Held
ég nú að það hafi gert mig að
betri manneskju að hafa fengið
að upplifa þessa margrómuðu
gestrisni í sveitinni og hlustað á
spjall fullorðna fólksins. Alls
staðar var hann Jonni vel liðinn
og tekið vel á móti honum enda
með eindæmum góður maður, ró-
legur og traustur.
Alltaf var notalegt að koma á
Þórólfsgötuna til þeirra hjóna og
hlýjar sú minning manni um
hjartarætur. Ég er viss um að
hann pabbi hafi tekið vel á móti
þér hinum megin og jafnvel á
hestbaki með annan hest til reið-
ar fyrir þig.
Elsku frænka, missir þinn er
mikill en minning um góðan
mann lifir. Guð geymi þig, Jonni
minn.
Kær kveðja,
Alda Þorsteinsdóttir.
Árið 1994 gekk
Kópavogur til sam-
starfs við Golf-
klúbb Garðabæjar og til varð
GKG, Golfklúbbur Kópavogs og
Garðabæjar.
Þá komu margir góðir kylf-
ingar úr Kópavogi í GKG, þar á
meðal Hrefna og Ragnar eig-
inmaður hennar. Hrefna var
enginn byrjandi í golfi enda
áttu þau hjónin sumarhús í
Öndverðarnesi þar sem er golf-
völlur og höfðu þau greinilega
nýtt sér hann vel.
Við Hrefna spiluðum golf
saman í mörg ár.
Hrefna var inni í öllum golf-
reglunum sem var ekki slæmt
fyrir næstum byrjanda í golfi
eins og mig.
Við fórum saman í margar
golfferðir með Kvennaklúbbi
GKG á flesta golfvelli í ná-
grenni Reykjavíkur og ekki má
gleyma öldungamótunum sem
við tókum þátt í en á einu slíku
vann Hrefna bikarinn. Við fór-
um líka saman til Spánar með
klúbbfélögunum en síðasta
kvöldið í þeirri ferð var eft-
irminnilegt, sameiginlegt borð-
hald, ræðuhöld og stiginn dans.
Flottara danspar hafði ég ekki
séð en þegar Hrefna og Ragnar
dönsuðu saman þetta kvöld á
Spáni.
Allar stundir sem við áttum
saman í golfinu verða mér
ógleymanlegar.
Blessuð sé minningin um
Hrefnu.
Sigríður Jóna Árnadóttir.
Það er stutt stórra högga á
milli. Það eru aðeins þrír mán-
uðir síðan Ragnar lést og nú er
Hrefna látin.
Kristín Hrefna
Kristjánsdóttir
✝ Kristín HrefnaKristjánsdóttir
fæddist 27. desem-
ber 1932. Hún lést
3. september 2017.
Útför Kristínar
Hrefnu Kristjáns-
dóttur var gerð 15.
september 2017.
Ég hrekk við
þegar svona gerist
því að ég vissi ekki
hvað Hrefna var
veik; hún leyndi
því og hugsaði
bara um að styðja
Ragnar í veikind-
um hans. Síðustu
vikur voru Hrefnu
dýrmætar, hún
komst vestur að
Látrum og hitti
fólk og kvaddi Látra. Í síðasta
samtali okkar töluðum við um
ferðalög sem við fórum um há-
lendið með Múrarafélaginu og
Hrefna sagði: „Það var gaman.“
Já, það var gaman; þá vorum
við ungar.
Hrefna var prúð kona. Hún
var sanngjörn í garð annarra,
ljúf í viðmóti; þess vegna var
gott að vera í návist hennar.
Hrefna ólst upp hjá foreldrum
sínum í stórum systkinahópi á
Látrum í Rauðasandshreppi.
Þar var frændfólk hennar og
margt fólk, því þar voru mörg
býli. Hún sagði mér að þegar
hún var stelpa og það var verið
að smala, þá hljóp hún heim til
ömmu sinnar og sagði henni að
hún væri komin niður úr skón-
um.
Þá sagði Halldóra amma
hennar henni að nú yrði hún að
vera berfætt, því hún væri búin
að ganga niður úr þrennum
roðskóm þennan dag. Og
Hrefna hljóp berfætt. Hrefna
er eina manneskjan sem ég hef
kynnst sem hefur gengið á
roðskóm. Þetta lýsir breyttum
tíma.
Hrefna hafði gaman af ætt-
fræði og hélt utan um sitt fólk
og lífshlaup þess. Því ættfræði
er saga fólksins. Ragnar og
Eggert maðurinn minn unnu
saman í múrverki nokkuð lengi.
Þannig kynntist ég Hrefnu og
hefur vinátta okkar staðið
lengi. Nú kveð ég og sendi
börnum hennar og tengdabörn-
um og niðjum þeirra samúðar-
kveðjur. Vertu blessuð, Hrefna
mín.
Hólmfríður Gísladóttir.
✝ Jóhanna BirnaHrólfsdóttir
fæddist að Kol-
gröf, Lýtingsstað-
arhreppi, 2. júní
1942. Hún lést á
Sjúkrahúsinu á
Akureyri 6. sept-
ember 2017.
Foreldrar henn-
ar voru Hrólfur
Jóhannesson og
Ingibjörg Björns-
dóttir, bændur í Kolgröf. Hún
var gift Eggerti Jóhannssyni
og bjuggu þau í
Felli í Sléttuhlíð.
Eignuðust þau
þrjú börn og af-
komendurnir eru
orðnir ellefu tals-
ins.
Útför Jóhönnu
fer fram frá Sauð-
árkrókskirkju í
dag, 16. sept-
ember 2017, kl.
14. Jarðsett verð-
ur sama dag í Fellskirkju-
garði.
Allt var kyrrt og allt var hljótt
miður dagur varð sem nótt
sorgin bjó sig heiman að
englar himins grétu í dag, í dag
(KK)
Elsku amma mín, þessi texti
er fastur í höfðinu á mér en samt
hef ég ekki ennþá lagt í að hlusta
á þetta fallega lag þar sem ég er
hrædd um að ég muni sakna þín
ennþá meira ef ég geri það.
Mér þykir svo sárt að þú sért
farin en ég veit að þú ert hvíld-
inni fegin þar sem þér leið ósköp
illa undir það síðasta.
Ég er svo þakklát fyrir það að
hafa átt þig sem ömmu og það
sem betra er, að hafa átt þig sem
vinkonu líka. Ég hef oft sagt við
fólk að hún amma mín í Felli sé
ein af mínum bestu vinkonum og
mér finnst svo leitt að eiga ekki
þessa góðu vinkonu lengur.
Ég var ekki stórt stýri þegar
ég byrjaði að hringja í ykkur afa
til að spjalla smá þar sem það
var ansi langt fyrir litla ömmu-
stelpu að skreppa til ykkar í
sveitina og þá varð síminn oft að
duga. Ég man eftir mörgum sím-
tölum sem við áttum og sérstak-
lega símtalinu þegar ég festi
tunguna á mér við klakann í
frystinum á meðan ég talaði við
þig. Eftir að pabbi náði að leysa
mig frá frystinum þá grét ég í
símann þar sem tungan var ansi
aum, en þú sagðir mér hvernig
væri best fyrir mig að fara að og
hvernig ég gæti reynt að borða
klakann án þess að meiða mig
næst. Svona hefurðu alltaf gefið
mér góð ráð og leiðbeint mér
þegar ég hef þurft á því að halda.
Það var ansi dýrmætt að eiga
ömmu sem var alltaf tilbúin til að
hlusta og vera.
Ég vildi að ég gæti spólað
nokkur ár aftur í tímann og bara
í seinasta skiptið tekið rútuna til
ykkar afa, skroppið með ykkur í
húsin, horft á „Aumingja
mömmu“ á vídeóspólu og fengið
heimsins besta hangikjöt með
majónesi. Ég mun líka sakna
þess að fá stóran pappakassa
sendan til okkar rétt fyrir jólin,
með hangikjöti og smákökum –
þegar kassinn frá Felli kom, þá
komu jólin.
Elsku amma mín og vinkona,
ég er þér þakklát fyrir svo
margt, þú varst hlý og góð og þið
afi voruð svo góð hvort við annað
og miklir vinir.
Ég veit að það kemur að því
að ég get farið að hugsa til þín og
tala um þig án þess að tárast og
þá á ég mikið af góðum minn-
ingum um þig sem ég get leitað í.
Ég veit að þú fylgist með okkur
og passar upp á okkur og við,
fólkið þitt, munum hugsa um og
passa upp á hvert annað.
Guð geymi þig, amma mín.
Þín
Jóhanna Birna.
Jóhanna Birna
Hrólfsdóttir
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Okkar ástkæra
SIGURLAUG HALLA ÓLAFSDÓTTIR
lést á Hrafnistu í Reykjavík mánudags-
kvöldið 4. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Vilborg Lofts
Halla Björk Ásgeirsdóttir
Ásgeir Kári Ásgeirsson
Hjördís Elsa Ásgeirsdóttir
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSTA GUÐMUNDA ÁSGEIRSDÓTTIR,
Skarðsbraut 19, Akranesi,
andaðist 7. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Hlini Eyjólfsson og fjölskylda
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts móður okkar,
MAGNEU G. HANNESDÓTTUR WAAGE.
Edda Vilborg Guðmundsd. Elías Sv. Sveinbjörnsson
Ágúst Guðmundsson
Elísabet Waage
Kristín Waage Reynir Þór Finnbogason
barnabörn og barnabarnabörn