Feykir - 28.11.2013, Síða 12

2 01 31 2
Ísabella segir það alltaf hafa
verið stóran draum að fara út
sem skiptinemi og á öðru ári í
framhaldsskóla ákvað hún loks
að láta verða af því. „Ég áttaði
mig á því að það væri nú eða
aldrei, því ég var að verða of
gömul fyrir prógramið sem
mig langaði að taka þátt í á
vegum AFS samtakanna. Svo
ég lét drauminn rætast og fór
út. Ég valdi að fara til Ameríku,
aðallega út af áhuga mínum á
körfubolta og mig langaði að fá
að spila úti. Einnig til að bæta
enskukunnáttu mína. Svo hefur
mér alltaf fundist Ameríka svo
heillandi.“
Ísabella segir það hafa
verið æðislegt að búa í Banda-
ríkjunum og hún hafi verið
mjög heppin með fjölskyldu.
Hún heldur ennþá góðu sam-
bandi við hana og lítur á hana
sem sína aðra fjölskyldu.
Hún segir það hins vegar
hafa verið erfitt að venjast
Myndi ekki vilja breyta hefðinni
hérna heima á nokkurn hátt
VIÐTAL
Guðrún Sif Gísladóttir
Íslendingar í útlöndum á jólunum – Ísabella Guðmundsdóttir
Ísabella Guðmundsdóttir er Skagfirðingur í húð og hár,
dóttir Ernu Baldursdóttur hárgreiðslukonu og Guðmundar
Arnar Guðmundssonar, verksmiðjustjóra í Steinullinni.
Ísabella stundar nú nám við Fjölbrautaskóla Norðurlands vestra á félagsfræði/
hagfræðibraut. Haustið 2012 flutti hún til Oakmont í Bandaríkjunum og dvaldi þar
sem skiptinemi í tíu mánuði á vegum AFS, skiptinemasamtakanna á Íslandi.
Feykir hafði samband við Ísabellu og spurði hana út í jólin í útlöndum.
ýmsum hlutum sem eru mjög
frábrugðnir því sem er á Íslandi.
„Maturinn, skólakerfið og
samskipti fólks eru allt önnur
heldur en hér á Íslandi. Það
var mjög erfitt að venjast því í
upphafi hvað fólk úti í Ameríku
er rosalega kurteist hvert við
annað, mun kurteisara en
við Íslendingar erum. En það
reyndist mér þó enn erfiðara að
koma heim til Íslands aftur, mér
fannst allir vera svo dónalegir.
Ísabella eyddi síðustu jólum
í Bandaríkjunum og segir
þau vera mjög frábrugðin jól-
unum hérna heima, en þar
hefst jólatíminn í kringum
þakkargjörðarhátíðina sem
haldin er fjórða fimmtudag
nóvembermánaðar. „Þakkar-
gjörðarhátíðin er svona fyrsta
jólahátíðin í Bandaríkjunum,
þó svo hún tengist jólunum
ekki á neinn hátt. Þá koma allir
framhaldsskólanemar heim og
eyða helginni með fjölskyldunni.
Venjulega er eldaður góður
matur, horft á amerískan
fótbolta og fylgst með Macy’s
skrúðgöngunni í sjónvarpinu.
Þar sem ég og fjölskyldan mín
vorum í fríi á Costa Rica yfir
þakkargjörðarhátíðina, fékk
ég ekki alveg að upplifa hana.
En þegar við komum heim
þá héldum við upp á hátíðina,
elduðum svakalegan kalkún
og endalaust af meðlæti.
Borðuðum svo “pumkin pie” í
eftirrétt.
Pasta í matinn
á annan í jólum
Jólahefðirnar eru allt aðrar í
Bandaríkjunum en við erum
vön hérna heima og segir
Ísabella aðventuna ekki hafa
jafn mikla þýðingu úti og hún
hefur fyrir okkur hérna heima.
„Krakkar fá ekki í skóinn
þrettán dögum fyrir jól og trúa
bara á einn jólasvein sem kemur
á aðfangadagskvöld og setur
pakka í jólasokkinn sem hangir
fyrir ofan arineldinn.
Á aðfangadag vorum við
bara að versla, eyddum deginum
í verslunarmiðstöðinni að
kaupa jólagjafir og fleira á
meðan mamman var að vinna.
Svo þegar við komum heim um
kvöldið var ekkert planað, nema
það að fjölskyldan mín var svo
yndisleg að hún vildi reyna að
elda hamborgarahrygg og með
því fyrir mig. En áður en við
borðuðum fór ég ásamt tveimur
bræðrum mínum, litlu systur
og mömmu í kirkju. Þegar
heim var komið borðuðum
við og eyddum kvöldinu bara
saman, öll fjölskyldan. Seinna
um kvöldið talaði ég svo við
fjölskyldu mína hérna heima
í gegnum Skype á meðan
hún borðaði jólasteikina.
Það reyndist ekki svo góð
hugmynd, því eftir það eyddi
ég kvöldinu mínu hágrátandi.
Morguninn eftir var ég vakin af
litlu systkinum mínum. Þá voru
þau búin að vekja alla nema
foreldrana, því það er bannað að
vekja þá á jóladagsmorgun. Það
á að bíða þar til að þeir vakna
og þá má byrja að opna pakka,
svoleiðis er hefðin hjá flestum
fjölskyldum í Bandaríkjunum.
Þegar foreldrarnir svo vöknuðu,
byrjuðum við að opna pakka-
flóðið og vorum að því sennilega
til hádegis. Pabbinn var að baka
alls konar góðgæti handa okkur
allan morguninn.
Eftir að við vorum búin
að opna alla pakka, prófa allt
nýja dótið og borða á okkur
gat, fór fjölskyldan saman í
göngutúr um bæinn og kíkti svo
í heimsókn til ömmu. Annan í
jólum vorum við bara heima,
fjölskyldan öll saman að hafa
það “kósý”. Um kvöldið fórum
við í matarboð til móðursystur
minnar. Þar opnuðum við
pakka frá þeim og borðuðum
PASTA! Ég ætlaði ekki að trúa
mínum eigin augum. Ég ætlaði
ekki að trúa því að það væri
engin matarhefð í kringum jólin
hjá þeim.”
Spennt fyrir því að vera
heima um jólin núna
Aðspurð hvað hafi staðið upp
úr í kringum jólin úti, segir
Ísabella þá upplifun að geta
farið í skóginn að velja jólatré
og saga það niður hafa verið
einstaka. „Einnig fannst mér
rosalega notalegt að eyða
jóladagsmorgninum í að opna
pakka með fjölskyldunni og
pabbinn að baka endalaust
gúmmelaði handa okkur til að
borða. En þó að það hafi staðið
svona mest upp úr, myndi ég
ekki vilja breyta hefðinni hérna
heima á nokkurn hátt.
Jólin eru oft erfiður tími
þegar maður er fjarri ástvinum
sínum en Ísabella segist þó
ekki hafa verið mjög stressuð
yfir því. „Ég hef aldrei verið
mikið jólabarn og þó mér hafi
alltaf þótt jólin skemmtileg og
yndislegur tími, þá var ég ekkert
svo stressuð yfir því að vera ekki
heima. Og þegar ég lít til baka
finnst mér það ekki hafa verið
mikið mál. En auðvitað var það
erfitt og mikið grátið. Svo ég er
mjög spennt fyrir því að vera
heima núna um jólin og það er
langt síðan ég hef verið svona
spennt, ég er eins og lítið barn.
Að fara svona í burtu fær mann
til að átta sig á því hvað maður
hefur það gott hérna heima.Systkinin saman á þakkargjörðarhátíðinni úti í Costa Rica.