Ægir - 01.04.2017, Blaðsíða 18
18
„Ég er sáttur við að hafa valið mér sjómennskuna að ævistarfi, hef
prófað að vinna hin ýmsu störf í landi, en það er alltaf eitthvað sem
togar mann á sjóinn aftur,“ segir Davíð Stefánsson skipverji á Björg-
úlfi EA 312, sem nú tímabundið gengur undir nafninu Hjalteyrin.
Innan fárra mánaða mun nýr Björgúlfur EA halda til veiða en skipið
hefur verið í smíðum í skipasmíðastöðinni Cemre í Tyrklandi liðin
misseri.
Davíð er Dalvíkingur, fæddur
í kolbrjáluðu veðri á jólanótt ár-
ið 1957. Vart sást á milli húsa í
bænum þessa jólanótt og átti
ljósmóðir í töluverðum erfið-
leikum með að komast leiðar
sinnar af þeim sökum. Allt gekk
þó upp og hún náði heim að
Steðja þar sem Davíð leit heim-
inn fyrst augum. „Það er fínt að
eiga afmæli á jóladag, það voru
skemmtilegir pakkadagar hjá
mér tvo daga í röð.“
Davíð hóf sinn sjómennsku-
feril ungur að árum, faðir hans
Stefán Stefánsson gerði út báta
af ýmsum stærðum og gerðum,
allt upp í 60 tonn og var Davíð
ekki nema 12 ára þegar hann
réri fyrst með föður sínum að
sumarlagi. „Við vorum mest á
færum, sigldum mikið út undir
Grímsey og vorum við Flatey
líka, flæktumst svona um það
svæði eftir því hvernig vindar
blésu í það og það skiptið. Ég
kunni strax vel við mig á sjón-
um og hafði gaman af því að
róa með pabba,“ segir hann.
Ætlaði aldrei aftur á sjó
Eitt skiptið, raunar í suðaustan
spænuroki, man hann eftir sér
liggjandi emjandi af kvölum
vegna sjóveiki á stýrishúsgólf-
inu og hét því á þeirri stundu
að fara aldrei aftur á sjó. Þetta
væri hans síðasta skipti, en ekki
liðu nema tveir sólarhringar þar
til hann var komin í róður á ný.
Stefán faðir hans átti all lengi
eikarbátinn Búa EA-100, sá var
smíðaður hjá Skipasmíðastöð
KEA og m.a. gerður út á grá-
sleppu og dragnót. „Þetta var
fínn bátur og nafnið Búi hefur
fylgt okkur upp frá þessu,“ segir
Davíð sem einmitt er að gera
plastbát með þessu nafni klár-
an í Dalvíkurhöfn um þessar
mundir.
Davíð réð sig fyrst á Björgúlf
þegar hann var 17 ára gamall.
„Ég er ekki mikill skólamaður,
skólinn var ekki mín sterkasta
hlið og mér leiddist námsefnið,
en kunni vel við mig á sjónum
og það lá því nokkuð beint við
að ráða sig á togara,“ segir
hann. Þörf fyrir að breyta til og
prófa eitthvað nýtt blundar í
honum, hann vildi ekki endi-
lega festast á sama stað, þannig
að hann hefur víða komið við
og verið á hinum ýmsu skipum
og bátum. Hefur auk þess gert
tilraunir með vinnu í landi, var
um tíma í byggingarvinnu og í
þrifagenginu á frystihúsinu á
Dalvík, svo eitthvað sér nefnt.
„En einhvern veginn var það
svo að ég fór alltaf aftur á sjó-
inn, var aldrei mjög lengi í einu
í vinnu í landi.“
Undratækið geislaspilari keypt
í siglingu
Eiginkona Davíðs er Vilborg
Björgvinsdóttir. Þau eignuðust
sitt fyrsta barn, dóttur árið 1979,
en alls eru þær fjórar talsins og
barnabörnin orðin 13; þrír strák-
ar og 10 stúlkur. Þrátt fyrir
áform um að vera í landi þegar
fjölskyldan var komin til sög-
unnar varð minna úr þeim. Dav-
íð réð sig á ný á Björgúlf árið
1980 og stundaði sjómennsku
þar um skeið, en fór einnig á
vertíð með netabátnum Stefáni
Rögnvaldssyni og árið 1983 réð
hann sig á Dalborgina sem gerð
var út frá Dalvík. Á því skipi réri
hann allt þar til það var selt árið
1991. „Við vorum mikið á rækju,
en einnig á fiskitrolli og þá var
Davíð Stefánsson skipverji á Björgúlfi EA 312 við bát sinn Búa sem nú er verið að gera kláran fyrir skemmti- og veiðitúra á Eyjafirði. Davíð hefur
stundað sjómennsku frá unga aldri. Mynd: Margrét Þóra Þórsdóttir
Æ
g
isv
iðta
lið