Morgunblaðið - 12.01.2018, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. JANÚAR 2018
✝ Sigmar Svav-arsson fæddist á
Valþjófsstöðum í
Fljótsdal 14. nóvem-
ber 1946. Hann lést
á heimili sínu 23.
desember 2017.
Foreldrar hans
voru hjónin Svavar
Bjarnason, fæddur á
Brekku í Fljótsdal
12. desember 1915,
d. 8. ágúst 1995, og
Lilja Hallgrímsdóttir fædd á
Glúmstöðum í Fljótsdal 27. mars
1926, d. 4. maí 2013. Systkini
Sigmars eru Sigríður, Kári,
Margrét, Rósa, Björk og Grétar
Berg.
Sigmar hóf búskap með Erlu
Jónsdóttur á Seyðisfirði árið
1979. Erla fæddist á Múla í
Álftafirði 23. maí 1948 og lést
25. ágúst 2002. Foreldrar Erlu
voru hjónin Jón Karlsson, fædd-
ur á Múla í Álftafirði 9. apríl
ber 1999. Synir Jóns Viðars eru
Ísak Leví, f. 14. september 2003,
Mikael, f. 9. júní 2008, og Max-
imus Snær, f. 18. apríl 2012.
Sigmar bjó á Fljótsdal til
fjögurra ára aldurs en þá flutt-
ist hann ásamt foreldrum og
systkinum til Seyðisfjarðar.
Ungur fór hann að vinna og
vann hann hin ýmsu störf, með-
al annars fór hann á sjó en frá
árinu 1980 vann hann hjá Stál
ehf. við bifreiðaviðgerðir og
rútuakstur til ársins 1996. Þá
stofnuðu nokkrir Stálverjar
ásamt honum fyrirtækið Ferða-
þjónustu Austurlands þar sem
hann vann til ársins 2003 er
hann lenti í vinnuslysi og varð
að hætta að aka
fólksflutningabifreiðum. Eftir
það vann hann ýmis störf þegar
hann hafði heilsu til. Árið 2011
flutti Sigmar á Djúpavog og
vann þar hjá SG vélum ehf. þeg-
ar heilsan leyfði til æviloka.
Útför Sigmars verður frá
Lindakirkju í dag, 12. janúar
2017, og hefst athöfnin klukkan
13.
1913, d. 30. októ-
ber 1989, og Sig-
urborg Björns-
dóttir, fædd á
Flugustöðum í
Álftafirði 1.
desember 1912, d.
21. nóvember
1961. Dóttir Sig-
mars og Erlu er
Lilja Sigurborg, f.
2. desember 1980,
eiginmaður henn-
ar er Páll Þórir Pálsson, f. 21.
október 1975. Börn þeirra eru
Atli Christian, f. 15. desember
2003, Anja Erla, f. 3. nóvember
2004 og Aron Snær, f. 19.
september 2013. Dóttir Páls er
Anita Sif, f. 9. júlí 1997. Fyrir
átti Erla synina Svan Þór Páls-
son, f. 25. maí 1971, d. 5. ágúst
2006, og Jón Viðar Gestsson, f.
8. mars 1975. Synir Svans eru
Örn Blævarr, f. 2. janúar 1997,
og Theódór Breki, f. 28. septem-
Elsku pabbi, af hverju þú? Af
hverju núna? Því getur víst eng-
inn svarað en vonandi ertu orðinn
verkjalaus og þið mamma farin
að njóta lífsins, sem þið hefðuð
frekar átt að vera að gera hér á
jörðu niðri.
Síðastliðin ár hafa aldeilis tek-
ið á hjá þér eða allt frá því að þú
lentir í vinnuslysinu stuttu eftir
að mamma dó, þá má segja að
heilsan þín hafi farið niður á við.
En þrjóskan kom þér frekar
langt og vildir þú ekkert frekar
en að vera að dunda þér eitthvað
með félögunum á Djúpavogi.
Jafnvel nýkominn úr stórri
hjartaaðgerð og þolinmæðin ekki
þín sterka hlið þá vildir þú ná upp
þreki og komast út sem fyrst og
fara að keyra vörubílinn. Enda
akstur alls kyns bíla þitt helsta
áhugamál.
Ég hef alltaf sagt það að ég
hafi alist upp í rútu, enda fylgdi
pabbastelpan þér eins og skugg-
inn á yngri árum og fékk að
flakka með þér í rútunni vítt og
breitt um landið með túristana,
það voru forréttindi og gæða-
stundir og fyrir þær er ég þakk-
lát.
Ég var svo stolt af þér hvernig
þú varst að byrja að hugsa betur
um heilsuna núna upp á síðkastið
og var klárt mál að þú ætlaðir þér
lengra líf. Jafnvel síðasta símtalið
á milli okkar, þá varstu svo upp-
tekinn að skera þér niður í salat
og máttir lítið vera að því að tala
við mig, enda sat ég agndofa eftir
á og hugsaði „vá“ sá ætlar að taka
þetta með trompi. Sem var auð-
vitað þér líkt. En aðeins örfáum
klukkustundum seinna var allt
búið.
Elsku pabbi, sársaukinn er svo
mikill, en ég vona svo heitt að þú
sért laus við þína kvilla. Elska þig
og þar til við hittumst öllsömul
aftur.
Þín pabbastelpa,
Lilja.
Elsku afi, það er mjög leitt að
hafa ekki getað kvatt þig. Þetta
var svo leiðinlegur tími, gat ekki
einbeitt mér að jólunum og ára-
mótunum út af söknuði. Á gaml-
árskvöld eða einni mínútu fyrir
nýtt ár fékk ég sprengju í andlitið
en þú bjargaðir mér með því að
koma mér í skjól, ég veit það. En
núna ertu kominn á góðan stað
þar sem amma og Svanur frændi
eru, samt leiðinlegt að hafa ekki
verið hjá þér áður en þú fórst,
mig hefði langað það.
Það eru til margar minningar
um það sem við gerðum saman,
til dæmis þegar þú komst oft til
okkar og við og Atli fórum í bíltúr
í Smáralindina og fengum okkur
pylsu. Einhvern tímann þegar við
komum til þín þá varstu eiginlega
rúmfastur, sem sagt varst mikið í
sófastólnum þínum, en fórst samt
með mér í bíltúr og fórum út á
bryggju og út í búð og margt
fleira. Ég hugsa á hverjum ein-
asta degi: „Af hverju þú, af
hverju þú afi?“
Ég gæti skrifað helling en þá
myndi þetta verða heil bók því
það var svo gaman að vera hjá
þér og þú varst alltaf til staðar
hvar sem er. En ég mun aldrei
gleyma þér, mig langar að segja
að ég elska þig svo heitt og ég
vildi að þú værir enn hér hjá mér.
Elsku afi, takk fyrir æðislegu
jólagjafirnar sem þú hefur gefið
mér, er svo ánægð og glöð og er
stolt af þér að hafa verið svona
góður afi.
Elsku afi minn, ég elska þig
mjög heitt og mun biðja guð að
geyma þig, ömmu og Svan sem
best þar til við hittumst aftur.
Þín afastelpa,
Anja Erla.
Sómamaður er fallinn frá og
við tekur kærleikur þegar Sig-
mar hittir Erlu sína aftur. Ég
gleymi aldrei þegar ég sá hann
Simma í fyrsta skipti. Ég var með
Lilju minni á rúntinum og Simmi
nýkominn með hóp til Reykja-
víkur á „Jonckheere“-rútu og
Lilja varð hissa að ég skyldi
þekkja þessa rútutegund. Við
vorum nýlega byrjuð saman og
var hún ekki búin að kynna mig
fyrir honum á þeim tíma. Náði ég
þó fljótlega að hitta hann og
kynnast og þá sá maður hvað
hann var mikill sómamaður, hann
var ákveðinn á skoðunum sínum
og stundum þver, stríðinn var
hann og alltaf gaman að honum.
Hann vildi allt fyrir alla gera
og gaman var þegar hann kom
suður til okkar og oftast var það
KFC fyrsta kvöldið og var það
hans ósk oftast. Simmi var svona
altmuligmand og var alltaf hægt
að fá hann til að aðstoða eða leita
ráðlegginga. Hann var mikill
bílakall, búinn að keyra og prófa
held ég allar gerðir og hafði gam-
an af þeim, síðasti bíll sem hann
fékk sér, D-maxinn, var flottur
hjá honum og var ég alltaf tilbú-
inn að þvo og bóna hann þegar
hann kom, beið eftir að hann
myndi hætta að keyra svo ég
gæti stolist til að fá hann. Hann
hafði gaman af því fara í ferðalög
á húsbílnum sem hann átti og
skoða landið. Ég held hann hafi
komið á flesta staði á landinu því
hann gat alltaf svarað hvar allir
staðir væru.
Elsku Simmi, hvíldu í friði og
ég er nokkuð viss um að Erla hafi
tekið vel á móti þér. Minning mín
um þig verður mér ávallt í hjarta
stað. Þín er sárt saknað.
Þinn tengdasonur,
Páll Þ. Pálsson.
Sigmar Svavarsson
✝ Jóhanna Guð-björg Ólafs-
dóttir fæddist á
Syðstu-Mörk í
Vestur-Eyja-
fjallahreppi 2.
ágúst 1928. Hún
lést á Dvalarheim-
ilinu Höfða, Akra-
nesi, 4. janúar
2018.
Foreldrar Jó-
hönnu voru þau
Ólafur Ólafsson, bóndi í Syðstu-
Mörk, f. 24. maí 1891, d. 13. júlí
1973, og Halla Guðjónsdóttir,
húsfreyja í Syðstu-Mörk, f. 7.
ágúst 1892, d. 7. apríl 1970.
Systkini Jóhönnu voru Sigríður,
f. 1921, d. 2012, Guðjón, f. 1922,
Ólafur, f. 1924, Sigurveig, f.
1925, Sigurjón, f. 1927, d. 1992,
Árni, f. 1931, d. 2014, og Ásta, f.
1939.
eru Sigurjón Ernir Sturluson, f.
1990, og Guðmann Geir Sturlu-
son, f. 1990. 4) Jóna Guðrún, f.
28. september 1963, sambýlis-
maður hennar er Ólafur Árna-
son. Börn Jónu eru Sigurgeir
Guðni Ólafsson, f. 1982, Óskar
Fannar Guðmundsson, f. 1986,
Þorvaldur Kristinn Guðmunds-
son, f. 1989, d. 2008, og María
Júlía Guðmundsdóttir, f. 1992.
5) Fanney, f. 7. desember 1964,
sambýlismaður hennar er Jón
Árnason. Börn Fanneyjar eru
Ástrós Kristinsdóttir, f. 1992, og
Sigurður Alfreð Kristinsson, f.
1995. Barnabarnabörn Jóhönnu
eru 17 talsins.
Jóhanna ólst upp á Syðstu-
Mörk og sótti farskóla. Hún fór
síðar í Húsmæðraskólann á
Laugarvatni og starfaði við
mötuneytisstörf í Vest-
mannaeyjum og á Hellu. Jó-
hanna og Sigurgeir fluttust á
Þaravelli árið 1951 en reistu sér
síðar bú á Völlum þar sem þau
stunduðu búskap alla sína tíð.
Útför hennar fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 12. janúar
2018, klukkan 13.
Eiginmaður Jó-
hönnu var Sigur-
geir Sigurðsson,
bóndi á Völlum, f. á
Hofsstöðum í
Hálsasveit 5. sept-
ember 1916, d. 6.
febrúar 1994.
Börn Jóhönnu og
Sigurgeirs eru: 1)
Sigrún, f. 10. apríl
1951, eiginmaður
hennar er Jón S.
Stefánsson og börn þeirra Guð-
björg Eva, f. 1974, Hanna
María, f. 1980, og Sigríður, f.
1985. 2) Ólafur, f. 27. október
1952, eiginkona hans er Hrönn
Friðriksdóttir og synir þeirra
Gunnar Birgir, f. 1975, Ásgeir
Þór, f. 1981, og Ólafur Rúnar, f.
1990. 3) Halla, f. 5. apríl 1958,
sambýlismaður hennar er Gunn-
ar Þór Gunnarsson. Synir Höllu
Elsku amma. Við sitjum hér
saman systurnar og rifjum upp
allar yndislegu, hlýju stundirnar
sem við áttum með þér og efst í
huga okkar er þakklæti. Þakk-
læti fyrir alla spilamennskuna,
spjallið og velgjörðirnar sem við
nutum við rauða eldhúsborðið á
Völlum.
Alla hluti var hægt að ræða við
þig og gaman að rökræða hin
ýmsu mál og jafnvel enn
skemmtilegra ef við vorum ekki
sammála.
Enginn var betri bakari en þú
og nægir þar að nefna kleinurn-
ar, hveitikökurnar og vínar-
brauðin. Alltaf var maturinn
bestur hjá þér og eflaust hafa
mömmu nú einhvern tíma sárnað
yfirlýsingar okkar í þá átt að
þetta eða hitt væri ekki eins gott
og hjá ömmu. Þvílík forréttindi
að hafa haft þig á næsta bæ í upp-
vextinum og geta ávallt leitað í
hlýjuna hjá þér. Alltaf vorum við
velkomnar. Ef þú varst ekki inni
að sjóða hafragraut í villikettina í
fjárhúsunum eða elda hrossakjöt
þá varstu úti að gefa hænunum
eða litast um eftir Spora. Í æsku
okkar var ómissandi þáttur í jóla-
haldinu að fara í kaffi inn að Völl-
um að kvöldi aðfangadags þegar
búið var að opna pakkana. Þá
bauðstu upp á heitt súkkulaði,
óteljandi tegundir af smákökum
og „rjómatertuna“ góðu. Eldhús-
ið þitt var ekki stórt eða borð-
pláss mikið og ólíklegt að nútíma-
fólk myndi geta unnið þá vinnu
sem þú vannst við slíkar aðstæð-
ur. En þú gerðir ekki miklar
kröfur. Hvorki í þeim efnum né
öðrum og er nægjusemi orð sem
lýsir þér vel.
Elsku amma. Þrátt fyrir sökn-
uð og sorg getum við ekki annað
en glaðst yfir því að þú hafir loks-
ins fengið hvíldina sem þú hafðir
beðið svo lengi eftir. Nú situr þú í
blómabrekku, sól skín í heiði og
þrestirnir syngja. Ein er sú
minning sem við deilum allar
þrátt fyrir árin á milli okkar og
lýsir hún vel því öryggi sem þú
umvafðir okkur. Ósjaldan þurft-
um við að fara á milli bæja á
kvöldin, fyrir tíma ljósastaura, í
kolsvartamyrkri. Þá veittir þú
okkur kjarkinn til að hlaupa út í
myrkrið með því að standa í dyr-
unum og horfa á eftir okkur.
Takk fyrir allt, elsku amma –
takk fyrir að horfa alltaf á eftir
okkur.
Guðbjörg Eva, Hanna
María og Sigríður.
Öllu er afmörkuð stund. Við
andlát Jóhönnu Ólafsdóttur,
Hönnu á Völlum, eru kaflaskil.
Upp koma í hugann minningar,
vináttu okkar á Vestri-Reyni við
fjölskylduna á Völlum. Geiri og
Hanna voru hluti af uppvexti
okkar. Samskipti og vinátta á
milli foreldra okkar og þeirra
voru mikil og okkar við systkinin
á Völlum.
Samvera við Geira og Hönnu
var stór þáttur í lífi okkar. Að
fara inn að Völlum, hvort sem
gengið var inn með brekkum eða
með öðrum hætti. Heimilið á
Völlum var með framandi nýj-
ungar eins og sjónvarp, svo dæmi
sé tekið. Fyrr var þar til heim-
ilisbíll en hjá okkur og muna eldri
systurnar eftir ferðum með þeim
hjónum í berjamó. Einnig fóru
þeir Geiri og pabbi á „aksjónir“,
sem kallað var er bændur voru að
ljúka búskap og selja átti flest
lauslegt. „Aksjónir“ voru fyrir
tíma smáauglýsinga helsti vett-
vangur viðskipta með allt frá bús-
áhöldum, skepnum eða búvélum.
Heimilið og fólkið á Völlum var
okkur því mikilvægt og tilbreyt-
ing sem okkur þótti eftirsóknar-
verð. Rétt eins og margt sem
mótar okkur og uppeldi okkar
var Hanna á Völlum ekki síst
áhrifavaldur í lífi okkar. Tryggð
hennar og manngæska gerði okk-
ur öll að betri manneskjum.
Hanna var hógvær og umhyggju-
söm kona sem ekki mátt neitt
aumt sjá.
Hanna var ættuð af Suður-
landi og settist að undir Akra-
fjalli. Með margt má segja að
ekki séu ósvipaðar sveitir innnes-
ið og heimsveit hennar. Hér vor-
ar almennt snemma rétt eins og
þar og Akrafjallið bakhjarlinn
sem byggðin skýlir sér undir.
Hanna var þessi dæmigerða
dugnaðarkona sem vann langan
vinnudag við búverk og heimilis-
hald. Dagarnir langir, matargerð
og barnauppeldi og fjölbreytt
starf utanhúss. Lengst af án nú-
tímaþæginda og heimilið stórt.
Hanna var af þeirri kynslóð sem
tók þátt í að breyta sveitum
landsins. Þau Geiri byggðu bú
sitt á Völlum frá grunni. Hvert
hús og alla ræktun. Stofnuðu ný-
býli úr landi Þaravalla. Þau
bjuggu stóru búi þess tíma. Það
hefur þurft hagsýna og útsjónar-
sama bændur til að láta þetta
takast.
Hanna var þessi fasti punktur í
tilveru okkar, sem nú hefur látið
undan tímanum. Hennar stund
var fjölbreytt og árangursrík.
Það er tómarúm þegar þessir
máttarstólpar æsku okkar hafa
nú kvatt.
Tryggð hennar og vináttu
þökkum við af heilum hug. Þökk-
um allar þær velgjörðir sem við
nutum af hennar hálfu.
Við sendum Rúnu, Óla, Höllu,
Jónu og Fanneyju, fjölskyldum
þeirra og börnum þeirra samúð-
arkveðjur.
Elísabet, Fríða, Valný,
Haraldur og Fjóla frá
Vestri-Reyni.
Jóhanna Guðbjörg
Ólafsdóttir
✝ Halla SigurlínJónatansdóttir
fæddist á Hjalteyri
við Eyjafjörð 19.
nóvember 1924.
Hún lést á Dvalar-
heimilinu Grund 1.
janúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jón-
atan Guðmundsson,
f. 1877, d, 1961,
beykir, og Vilhelm-
ína Soffía Norðfjörð Sigurðar-
dóttir, f. 1887, d. 1982.
Halla ólst upp í stórum
systkinahópi í Hrísey og var
næstyngst af fjórtán systkinum
sem voru auk hennar Guðrún, f.
1909, d. 1993, Gunnþóra, f. 1910,
d. 1910, Sigurður Norðfjörð, f.
1910, d. 1910, Guðmundur, f.
1911, d. 1989, Maríus, f. 1913, d.
1916, Salbjörg Ingibjörg, f. 1914,
d. 1990, Sigurður Norðfjörð, f.
1915, d. 1939, Sigtryggur, f.
1917, d. 1988, Valgarður, f. 1918,
d. 2003, Lovísa Norðfjörð, f.
1920, d. 1992, Jón, f. 1922, d.
1986, Ísafold, f. 1927, d. 1995, og
sammæðra Guðbjörg Sigurlín
Bjarnadóttir, f. 1905, d. 1991.
Hinn 7. september 1945 giftist
Halla Einari Stefánssyni, f. 5.4.
1923, d. 30.1. 1995, forstöðu-
manni hjá Vita- og hafnamála-
stofnun í Kópavogi. Foreldrar
hans voru Stefán Einarsson, f.
1896, d. 1982, húsasmíðameist-
ari, og Kristín Þórkatla Ásgeirs-
dóttir, f. 1900, d. 1990, húsmóðir.
Börn Höllu og Einars eru: 1)
Þórkatla, f. 1946, d. 1946. 2)
Stefán, f. 1948. Dóttir hans er
Stefanía Sif, f. 1990, synir henn-
ar eru Christian Stefán og
Benjamín Loki. 3) Louisa Norð-
fjörð, f. 1953, eiginmaður henn-
ar er Vilhjálmur Guðjónsson, f.
1953. Börn þeirra eru: a) Hrólf-
ur, f. 1979, kona hans er Iðunn
Andersen, f. 1982. Dætur þeirra
eru Harpa, Hrefna og Hildur. b)
Halla, f. 1982, maki Harry Kop-
pel, f. 1983. Börn
þeirra eru Louisa
og Harry Þór. c)
Vilhjálmur, f. 1989,
unnusta Guðrún
Kristín Einars-
dóttir, f. 1989. 4)
Ásgeir Smári, f.
1955. Dætur hans
eru Oddný Rósa, f.
1987, og Dagný, f.
1988. Maki Dagnýj-
ar er Sandri Freyr
Gylfason, f. 1988. Börn þeirra
eru Hrannar Jökull, Styrmir
Logi og Sigur Þeyr. 5) Þórdís
Katla, f. 1957, maki Bjarni Ómar
Guðmundsson, f. 1953. Börn
Bjarna eru Þórður, f. 1977, og
Hjördís Sif, f. 1979. Sonur Þór-
dísar er Kristján Óttar, f. 1991,
sonur hans er Eyvindur Páll.
Halla ólst upp í Hrísey þar
sem hún kláraði barnaskólann
og síðan gagnfræðapróf frá
Menntaskólanum á Akureyri,
eftir að fjölskylda hennar flutti
þangað. Til Reykjavíkur fór hún
í læri hjá móðursystur sinni,
Louisu Norðfjörð, er kenndi
matreiðslu og hannyrðir. Í hús-
inu við hliðina bjó Einar með
fjölskyldu sinni. Halla sinnti
heimilinu meðan börnin voru
ung en starfaði svo sem
verslunarmaður og síðan sem
læknaritari hjá augnlæknum í
Kringlunni. Hún vann fulla
vinnu til 74 ára aldurs.
Einar og Halla byrjuðu bú-
skap sinn í Samtúni 2 en fluttu
svo í Hafnarfjörð þegar yngsta
barnið bættist í hópinn. Þau
festu kaup á Laufásvegi 25 þeg-
ar Halla var farin að vinna í
Reykjavík og börnin farin í
framhaldsskóla. Á Laufásveg-
inum bjuggu þau sér glæsilegt
heimili og þar bjó Halla í yfir 30
ár, eða þangað til hún fór í Furu-
gerði og síðan á Grund.
Útför Höllu fer fram frá Nes-
kirkju í dag, 12. janúar 2018,
klukkan 13.
Mamma, ég man hlýja hönd,
er hlúðir þú að mér.
Það er svo margt og mikilsvert,
er móðuraugað sér.
Þú veittir skjól og vafðir mig
með vonarblómum hljótt.
Því signi ég gröf og segi nú:
Ó, sofðu vært og rótt.
(Kristín Jóhannesdóttir)
Þín verður sárt saknað,
Þínar dætur
Louisa og Þórdís.
Halla Sigurlín
Jónatansdóttir
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr.
Minningargreinar