Morgunblaðið - 12.03.2018, Page 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 12. MARS 2018
✝ Walter Ketelfæddist í Tókýó
í Japan 11. júlí árið
1952. Hann lést á
heimili sínu 24.
febrúar 2018.
Foreldrar hans
voru Akiko Kim-
ura, f. 1923, d.
1964, og Hellmuth
Ketel, f. 1893, d.
1961. Frá tíu ára
aldri ólst Walter
upp hjá hálfbróður sínum Hugo
Ketel og Miriam Ketel eigin-
konu hans. Alsystir Walters er
Helga Haenschel. Bræður hans
sammæðra eru Minouru Kimura
og Akitoshi Kimura. Systkini
samfeðra eru Carl Ketel, Hugo
Ketel og Elise Ketel.
Þann 31. desember 1974
kvæntist Walter eftirlifandi
eiginkonu sinni, Kristjönu Sig-
ríði Ólafsdóttur, f. 26. janúar
1951. Foreldrar hennar: Ólöf
Ólafsdóttir, f. 1925, d. 2009, og
Ólafur Helgi Jónsson, f. 1925, d.
2016. Börn Walters og Krist-
jönu: 1) Andreas Ólafur Ketel, f.
7.1. 1976. Kona hans, Elín Karol
Guðmundsdóttir, f. 6.1. 1976.
Börn þeirra: Adrian Róbert og
Sóldís Thelma. Fyrir átti Andr-
eas soninn Walter Brynjar. Son-
ur Elínar er Alexander Aron
Valtýsson. 2) Róbert Veigar Ke-
tel, f. 20.4. 1980. Kona hans,
Inga Dröfn Sváfnisdóttir, f.
27.6. 1982. Börn þeirra: Andreas
Haraldur, Kamilla Hafdís, Ma-
rikó Árný og Dalía
Lórey. 3) Hugrún
Helga Ketel, f.
14.10. 1982. Maður
hennar, Óðinn
Ólafsson, f. 6.9.
1978. Börn þeirra:
Kristjana Vala,
Viktoría Sólveig og
Alexander Óli. Wal-
ter ólst upp í Tókýó
en 15 ára gamall
fór hann til Þýska-
lands; fyrst í heimavistarskóla
og lauk síðar matreiðslunámi í
Hamborg. Þar í landi kynntist
hann Kristjönu, verðandi eig-
inkonu sinni og fluttist með
henni til Íslands árið 1974.
Lengst af bjuggu þau í Hafn-
arfirði, síðast að Eskivöllum 9.
Allan sinn starfsferil vann Wal-
ter í sínu fagi. Strax eftir kom-
una til Íslands hóf hann störf á
Hótel Borg, var yfirkokkur á
Lækjarbrekku í nokkur ár,
hafði umsjón með mötuneyti
Búnaðarbankans í á annan ára-
tug en var síðustu árin kokkur í
mötuneyti Sjálfsbjargarheim-
ilisins. Walter ræktaði sam-
bandið við ættmenni sín í Japan
og Þýskalandi, fór eins oft í
heimsóknir og hann gat því við
komið og það var honum sér-
stakt gleðiefni að fá fólkið sitt í
heimsókn til Íslands. Útför Wal-
ters fer fram frá Víðistaða-
kirkju í dag, mánudaginn 12.
mars 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
Elsku yndislegi pabbi minn.
Ég er ekki enn að trúa því að þú
sért farinn frá okkur, svona
skyndilega, ég fékk ekki einu
sinni að kveðja þig. Þú skilur eft-
ir þig stórt skarð sem enginn
mun fylla. Enda er það ekki
hægt, elsku pabbi minn, þú varst
svo frábær og dásamlegur og
gafst alltaf svo mikið af þér til
allra.
Elsku pabbi minn, takk fyrir
allar frábæru stundirnar okkar,
takk fyrir að hugsa svona vel um
mig og elska mig. Ég var svo
sannarlega litla prinsessan þín
og var dekraðasta stelpan í öll-
um heiminum. Takk fyrir að
elska börnin mín af öllu þínu
hjarta og dekra við þau í hvert
skipti sem þið hittust. Þau munu
eiga svo fallegar og góðar minn-
ingar um þig og ég mun sjá til
þess að þau gleymi þér aldrei.
Takk fyrir að elska manninn
minn og koma fram við hann eins
og einn af sonum þínum. Ekki
hafa áhyggjur af mömmu okkar,
við munum passa vel upp á hana
fyrir þig.
Elsku pabbi minn, nú er kom-
ið að leiðarlokum hjá okkur í bili.
Það verður erfitt að sætta sig við
það að þú sért farinn frá okkur
en ég hugga mig við það að þú
sért kominn í faðm foreldra
þinna. Þú passar upp á litlu
Akiko okkar.
Ég elska þig meira en allt,
elsku engillinn minn.
Ég vil gjarnan lítið ljóð
láta af hendi rakna.
Eftir kynni afargóð
ég alltaf mun þín sakna.
(Guðrún V. Gísladóttir)
Kveðja,
Hugrún Helga Ketel.
Elsku tengdapabbi minn. Þú
gafst mér ótrúlega góðar stund-
ir. Þú tókst mér opnum örmum
þegar ég byrjaði með litlu stelp-
unni þinni eins og þú sagðir við
mig. Við áttum margar góðar
stundir saman og á ég mjög
margar góðar minningar um þig.
Þú varst börnunum rosa góður
afi og veittir þeim alla þá athygli
sem þau vildu fá. Þín verður sárt
saknað.
Það verður skrítið að geta
ekki heyrt rödd þína eða séð þig.
Takk fyrir allar stundirnar sem
við áttum saman. Ég veit að þú
passar hana Ragnheiði Akiko
okkar þar sem þið eruð á himn-
um.
Ég á eftir að sakna þín.
Óðinn Ólafsson.
Elsku Walter, yndislegi hjart-
ans vinur og faðir. Við kveðjum
þig með söknuð í hjarta þar til
við munum hittast aftur í sum-
arlandinu fagra.
Walter, þú varst okkur svo
óendanlega góður tengdafaðir,
faðir og afi.
Við viljum meina að þú hafir
lýst alla dimma stíga með hverju
fótspori sem þú steigst, þar sem
hjartahlýjan og hugulsemin
skein svo skært frá þér. Þér
fannst alltaf svo gott að geta lát-
ið gott af sér leiða.
Walter var mikill fjölskyldu-
maður og vildi helst heyra hljóð-
ið í hverjum og einum afleggjara
sínum daglega til þess að geta
sofið rótt um nætur. Hann elsk-
aði að vera innan um börnin sín
og barnabörn og hefði helst vilj-
að að allir hans afkomendur
byggju undir sama þaki.
Walter sýndi stuðning og
áhuga á öllu sem við vorum að
gera og hann hafði gaman af að
fylgjast með öllu fróðlegu sem og
allri þvælunni sem maður vildi
tala um eða gera.
Hann var rosalega duglegur
að fá barnabörnin lánuð og fara
með þau í sund, bíóferðir eða
bara það sem börnin langaði til,
alltaf tilbúinn í alla vega ævin-
týri.
Hann var alltaf afar áhuga-
samur um að vita hvað við vær-
um að fara gera hvert sinn sem
við hittumst og var nær alltaf
tilbúinn til að koma með, hvort
sem það var að fara í bíó eða
kaupa ferð til Tenerife, þá
heyrðist alltaf í honum: Kidda,
eigum við að fara líka?
Walter kom ósjaldan með okk-
ur Róberti og Ingu í bíltúra þeg-
ar við vorum að rúnta með hross-
in hingað og þangað. Það var svo
gaman að hafa hann með, hann
var svo áhugasamur um hvað og
hvert okkar leið lá og vildi oftast
koma með en spurði samt alltaf
fyrst hvort börnin vantaði ekki
félagsskap á meðan við værum í
burtu því hann vildi alltaf vera
með þau og gera eitthvað með
þeim öðlingurinn.
Þeir voru afar nánir Walter og
Andreas Haraldur, afastrákur-
inn hans, þeir voru svo líkir á svo
margan og mikinn hátt. Báðir
höfðu þeir afskaplega gaman af
landafræðinni og gátu stúderað
saman löndin á Google Earth
tímunum saman. Eins voru þeir
miklir bíómátar og já, bara bestu
mátar. Þeim fannst líka bara
gott að vera saman án þess að
hafa ofan af hvor fyrir öðrum.
Walter var kokkur góður og
fengum við fjölskyldan aldeilis
að bragða á töfrum hans í eld-
húsinu. Inga á eftir að sakna
þess sárt að hafa hann ekki við
borðhaldið þar sem þau tvö voru
oftar en ekki þau einu sem voru
eftir við borðið að „njóóóta hvers
og eins bita“ ef svo má að orði
komast.
Walter minn, þú varst okkur
svo góður og svo miklu meir.
Það eru sár í hjörtum okkar
sem munu seint eða aldrei gróa.
Elsku Walter:
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða
svo fallegur, einlægur og hlýr
en örlög þín ráðin; mig setur hljóða
við hittumst ei aftur á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár
þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. óþekktur)
Guð veri með þér,
Róbert Veigar, Inga
Dröfn og börn.
Elsku afi Walter. Mikið á ég
eftir að sakna þín og samveru
okkar. Þú varst alveg yndislegur
afi við eigum margar góðar
minningar saman og mun ég
ávallt muna eftir þeim. Þú varst
mér svo kær og gat ég alltaf
komið til þín og sagt þér frá öllu
ef mér leið illa eða ef ég var bara
rosa glöð þú hlustaðir alltaf á allt
sem ég sagði, sama hvort þú
varst það þreyttur að þú sofnaðir
oft næstum því. Þú varst og
verður alltaf við hlið mér. Afi
minn, það verður sárt að hafa þig
ekki lengur á meðal okkar en
veit að þú ert kominn á betri
stað. Láttu fara vel um þig, elsku
afi minn.
Kveðja,
Kristjana Vala.
Lífið getur verið hverfult, það
kom upp í hugann þegar við
systurnar fengum fregnir af því
að Walter hefði orðið bráðkvadd-
ur. Margar minningar koma upp
í hugann og langar okkur að
minnast Walters með nokkrum
orðum.
Þegar Walter og Kidda giftu
sig var ekki laust við að okkur
tveimur eldri systrunum, því
yngsta var ekki fædd, hafi fund-
ist smá dulúð í loftinu. Við systur
aldar upp í Neskaupstað, sem
okkur fannst náttúrulega nafli
alheimsins þá, en svo kemur
Kidda frænka með kærasta alla
leið frá Japan. Það fannst okkur
alveg magnað. Walter var okkur
alla tíð mjög góður, hann sótti
mikið í okkur krakkana, fannst
þægilegt að læra að tala íslensku
í okkar félagsskap. Ef við þyrft-
um að lýsa Walter í fáum orðum,
þá kæmi fyrst upp í hugann góð
manneskja. Hjálpsemi, virðing
fyrir öllum og áhugi fyrir því
sem aðrir tóku sér fyrir hendur
var einkennandi fyrir Walter og
þökkum við það.
Elsku Kidda, Andý, Róbert,
Hugga og fjölskyldur, sendum
ykkur okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Ykkar frænkur,
Inga Sif, Ólöf og Helga
Hafdís og fjölskyldur.
Walter Ketel HINSTA KVEÐJA
Elsku besti afi minn.
Takk fyrir allt saman sem
þú hefur gert fyrr mig. Þú
varst besti afi í öllum heim-
inum. Ég mun sakna þín að
eilífu.
Kveðja,
Viktoría Sólveig.
Elsku afi minn, ég elska
þig svo ofurheitt, ég fatta
stundum bara ekki að þú
sért farinn. Þú varst alltaf
til staðar þegar ég var leið.
Við eigum ótrúlega mikið af
minningum saman.
Kamilla Hafdís.
 Fleiri minningargreinar
um Walter Ketel bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
lengi að. Þú hefur gert svo mikið fyr-
ir mig, kennt mér svo mikið um lífið
og tilveruna, hjálpað mér að sjá
björtu hliðarnar á lífinu, hvatt mig,
glatt mig og sýnt mér svo mikla
hlýju og ást. Ég spenni saman greip-
ar og fer með kvöldbænina, sem þú
kenndir mér.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín elskandi dótturdóttir,
Eydís.
Amma var yndisleg manneskja
sem hugsaði vel til allra og vildi öll-
um vel. Að verða 104 ára og svona
vel á sig komin eins og hún var er
gjöf Guðs til hennar fyrir hversu
stórkostleg kona hún var. Minning-
arnar úr Grænuhlíðinni þar sem
amma bjó verða ljóslifandi og fá
mann til að brosa og gleðjast að
hugsa til þess tíma. Grænahlíðin þar
sem amma var með prjónastofuna
sína og prjónaði mikið og vel enda
einstaklega góð prjónakona, amma
hafði mikið dálæti á plöntum og
blómum sem gerðu heimilið blóm-
legt og hlýlegt. Þarna hittist fjöl-
skyldan í kaffi og í kringum jólin var
skemmtilegt að koma í Grænuhlíð-
ina og hitta ættingjana vegna þess
hversu gott var að koma og vera hjá
ömmu, sem var mjög gestrisin.
Amma var heilsuhraust fram á síð-
asta dag, sem er ómetanlegt, og var
hún dugleg að fara í heimsóknir,
göngutúra og fleiri skemmtilega
hluti. Alltaf var gaman þegar amma
mætti í afmælin, fermingar eða út-
skriftir barnabarnanna því hún var
stolt af sínu fólki og var ætíð að hrósa
fyrir það sem var verið að gera. Allt-
af var hún svo þakklát fyrir að vera
með okkur og nærvera hennar
gladdi alla. Nú er amma fallin frá en
minningar um hana munu lifa með
okkur og þessi einstaka kona mun
alltaf eiga stað hjá okkur. Elsku
amma, þín verður sárt saknað en ég
veit að þú ert komin á góðan stað þar
sem þú munt fylgjast með okkur.
Takk, elsku amma, fyrir það sem þú
kenndir okkur.
Páll Einarsson og fjölskylda.
Elsku besta amma mín. Mikið
sem ég var montin, stolt og heppin
að eiga þig að sem ömmu. Alltaf til
staðar og svo hjálpsöm. Nærvera þín
var alltaf svo góð og auðvelt að leita
til þín með allt sem manni lá á hjarta.
Betri ömmu og langömmu er vart
hægt að hugsa sér. Mikið sakna ég
þín og við öll. Eiríkur Hrafn, þriggja
ára, sem er yngstur minna barna,
spyr mig oft þessa dagana: hvar er
langamma? Og þegar ég segi honum
að þú sért farin frá okkur en sért þó
með okkur í anda og búir í raun
innra með okkur öllum þá lítur hann
á mig með sínum fallegu barnsaug-
um og segir: „Ó“.
Þú ert mín mesta fyrirmynd í líf-
inu og meðal annars ein stærsta
ástæða þess að ég ákvað að drífa mig
í Háskóla Íslands á sínum tíma. Þú
talaðir alltaf fyrir því að menntun
væri mikilvæg. Hún var kvenrétt-
indakona mikil og dugnaðarforkur til
allra verka.
Í dag er núvitund hugtak sem er
mikið notað. Núvitund þýðir það að
geta verið með hugsunum sínum
eins og þær koma fyrir, geta veitt því
athygli sem er að gerast á hverju
augnabliki í kringum okkur og innra
með okkur. Amma átti auðvelt með
að tileinka sér núvitund. Hún var
alltaf til staðar fyrir mann á hvaða
tíma sem var og á hvaða æviskeiði
sem maður gekk í gegnum. Þegar ég
var yngri gaf hún mér ristað brauð
með osti og rifsberjahlaupi og spilaði
við mig vist eða manna eins og hún
hefði bara ekkert annað að gera.
Hún var algjörlega með hugann við
spilið og þó að sjálfsagt hafi alls kon-
ar áhyggjur verið til staðar eða jafn-
vel beðið eftir henni prjónavinna.
Þegar ég var unglingur og leið illa
var gott að koma til ömmu og fá frið,
því á heimili hennar ríkti alltaf góður
andi. Það hefur alltaf verið gott að
tala við ömmu. Þegar ég varð svo
fullorðin hóf ég búskap í næstu götu
við Lönguhlíðina þar sem hún bjó
þar til hún kvaddi þennan heim. Þá
var æðislegt að fá hana í heimsókn,
það þótti mér vænt um.
Amma elskaði afkomendur sína,
börnin sín, okkur barnabörnin og
barnabarnabörnin, hún var alltaf til í
að leika við yngri kynslóðirnar. Mín-
um krökkum þótti gaman að koma í
Lönguhlíðina til langömmu og leika
sér að dóti sem hún átti og geymdi í
appelsínugulum kassa, dót og púsl
sem hún hafði átt frá því að við vor-
um sjálf börn. Amma var nýtin og
fór vel með það sem hún átti.
Amma hafði þann hæfileika að lifa
í núinu, gera eitt í einu, sýna þol-
inmæði og gera það sem hún tók sér
fyrir hendur afar vel. Hennar verður
sárt saknað, en stórt skarð hefur
myndast í lífi okkar allra sem hana
þekktu.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Kær kveðja,
Meira: mbl.is/minningar
Fanney og fjölskylda.
Kær móðursystir mín, Inga Dag-
mar eða Inga eins og hún var ávallt
kölluð, kvaddi þetta líf 25. febrúar sl.
tæplega 105 ára gömul. Alveg skýr
og ótrúlega hress fram á síðasta dag.
Var t.d. í afmæli hjá langömmubarni
sínu daginn áður en hún dó. Að leið-
arlokum vil ég fá að þakka þér,
frænka mín, fyrir að passa mig þeg-
ar ég var lítil stelpa meðan mamma
og pabbi komu til höfuðborgarinnar
til að kaupa inn fyrir búðina sína á
Akureyri. Þegar við komum til þín er
mér enn í fersku minni hvað mér
þótti gott volgt, nýbakað og ljúffengt
brauðið hjá þér. Þá man ég vel fal-
legu og vönduðu prjónavörurnar
sem þú töfraðir fram á gömlu
prjónavélina þína. Treflar, húfur og
vettlingar sem runnu ávallt út úr
verslun foreldra minna eins og heitar
lummur. Takk einnig fyrir að taka
mér opnum örmum þegar ég stund-
aði nám í hjúkrunarskólanum fyrir
um hálfri öld, þá fjarri heimahögum
mínum. Ljúfmennska þín og hlýja
var mér mikil fyrirmynd. Þegar svo
yngsta barnið mitt veiktist alvarlega
varst þú mér stoð og stytta. Það
veitti mér öryggi að vera í návist
þinni. Takk fyrir að taka síðar Magn-
úsi og börnunum mínum vel. Þau
minnast þín með mikilli hlýju og
væntumþykju. Takk fyrir allar góðu
stundirnar sem þú gafst mér og upp-
byggilegu samtölin sem við áttum.
Hvíl í friði, elsku frænka
Karitas R. Sigurðardóttir.
 Fleiri minningargreinar
um Ingu Dagmar Karls-
dóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
Ástkær móðir okkar,
PETRÍNA FRANSISKA JÓNSSON,
Ninna,
andaðist á Sólvangi, Hafnarfirði, laugar-
daginn 3. mars. Útför hennar verður gerð
frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn
13. mars klukkan 13.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Slysavarnafélagið
Landsbjörg.
Gunnþór, Margrét Halldóra og Hjördís María Ingabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
ÆVAR JÓHANNESSON
tækjafræðingur,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
laugardaginn 3. mars.
Útför hans fer fram frá Kópavogskirkju miðvikudaginn 14. mars
klukkan 13.
Jóhannes Örn Ævarsson Sif Garðarsdóttir
Sigríður Ævarsdóttir Benedikt Líndal
Þórarinn H. Ævarsson Barbara Ómarsdóttir
Ólöf Ævarsdóttir Björn Bögeskov Hilmarsson
barnabörn og barnabarnabarn
Elsku pabbi okkar, sonur og bróðir,
BJÖRGÚLFUR ÓLAFSSON,
rithöfundur
og leiðsögumaður,
lést á Landspítalanum 9. mars.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Margrét Birta Björgúlfsdóttir
Ólafur Björgúlfsson
Teitur Björgúlfsson
Ólafur Björgúlfsson
Kristín Ólafsdóttir Örn Svavarsson
Bergljót Ólafsdóttir Arnar Stefánsson