Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.05.2018, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.05.2018, Blaðsíða 30
30 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27.5. 2018 S agan sýnir að flokksbræður forseta Bandaríkjanna tapa oftast fylgi í þingkosningunum sem fram fara tveimur árum eftir kjör hans. Þekkt regla Það eru auðvitað til undantekningar „sem sanna“ þessa reglu eins og aðrar. Þannig hélt George W. Bush meirihluta sínum í fulltrúadeild þingsins haust- ið 2002 og bætti 8 þingmönnum við sig þar. Vafalítið höfðu atburðirnir 11. september árið áður áhrif þá. Þjóðin vildi harmi lostin forðast innri stjórnmála- lega sundrungu sem mest, eins og skiljanlegt er. Reyndar vann flokkur forsetans þá meirihluta í öld- ungadeildinni. Demókratar höfðu haft 51 þingmann þar á móti 49 þingmönnum forsetans. En flokkur hans vann 2 þingmenn svo að þeir höfðu nú 51 þing- mann á móti 49. Í kosningum tveimur árum síðar, þar sem forsetinn var aftur í kjöri, vann hann John Kerry, síðar utan- ríkisráðherra Obama, með sannfærandi hætti. Fékk Bush bæði meirihluta kjörmanna, sem er það sem gildir, og meirihluta kjósenda. Iðulega reynir sá sem tapar kosningunum samkvæmt reglum um kjörmenn að hampa því mjög ef það gerist án þess að sigurveg- arinn sé með meirihluta kjósenda á bak við sig. Margoft hefur þó verið bent á að frambjóðendur miði baráttu sína við reglur sem gilt hafa frá stofnun rík- isins og hafi sig ekki í frammi í kjördæmum sem þeg- ar eru töpuð. Hinn mikli sigurvegari Ronald Reagan var (og er) einn allra vinsælasti for- seti Bandaríkjanna. Þegar hann leitaði eftir endur- kjöri 1984, þá að verða 74 ára gamall, fékk hann ótrú- leg úrslit. Hann vann alla kjörmenn í 49 ríkjum Bandaríkjanna (525) og tapaði aðeins í einu, Minne- sota, heimaríki Walter Mondale sem gaf honum 13 kjörmenn. Minnstu munaði þó að Reagan ynni öll rík- in 50. Mondale fékk 49,72% greiddra atkvæða í Minnesota en Reagan 49,54 atkvæða! Reagan fékk 58,8% greiddra atkvæða á landsvísu. Um slíkan sigur verður helst horft til kjörs Lyndons Johnsons sem hafði verið varaforseti Johns F. Kennedys þegar hann var myrtur í Texas ári fyrr. Árið 1964 vann Johnson sigur í 44 ríkjum á móti 6 og fékk 486 kjörmenn á móti 52. Hann fékk raunar að- eins hærra hlutfall greiddra atkvæða en Reagan 1984 eða 61,1%. Vafalítið er að ódæðið í nóvember réttu ári fyrr hafði sitt að segja um svo glæsilega útkomu. En þeg- ar Johnson forseti hugleiddi stöðu sína varðandi end- urkjör tæpum 4 árum síðar reyndist hún ekki væn- leg. Þátttaka Bandaríkjanna í Víetnamstríðinu, sem forverinn John Kennedy lagði grunninn að, réði mestu um það. Vinsælt valdajafnvægi En það virðist greypt inn í þjóðarvitund vestra að hollt sé að skapa skilyrði til togstreitu á milli þings og valdamikils forseta. Þó er lítill vafi á að beiti meiri- hluti þings valdi sínu af óhóflegu offorsi gegn forset- anum gerir slík stundum meiri skaða en gagn. Oft er það metið svo að vinsældir eða óvinsældir forseta geti skapað eða tapað vinsamlegan meirihluta í þingdeildunum tveimur. Og vísbendingar eru til um réttmæti slíkra kenninga. En fyrrnefndur vilji Bandaríkjamanna til að forðast að of mikið vald sé á einni hendi spilar á móti. Þegar Ronald Reagan vann sinn stórbrotna sigur leiddi það ekki til flóðbylgju stuðningsmanna hans inn í þinghúsið í Washington. Reagan hélt vissulega meirihluta sínum í öldunga- deild þingsins en hann missti engu að síður tvö þing- sæti þessa sigursælu nótt. Flokkur forsetans vann 16 þingsæti af demókrötum í fulltrúadeildinni, en það breytti því ekki að demókratar héldu eftir sem áður yfirburðastöðu þar og voru með 253 fulltrúa gegn 182 repúblikönum. Meirihluti þeirra kjósenda sem greiddu atkvæði kusu demókrata til fulltrúadeild- arinnar þrátt fyrir tæplega 60% fylgi Reagans á með- an leiðtogi demókrata á landsvísu fékk aðeins um 40% atkvæða. Hvað gerist núna? Repúblikanar hafa nú meirihluta í báðum deildum þingsins og eru með Trump í Hvíta húsinu. Þriðj- ungur öldungadeildar kemur til endurkjörs á tveggja ára fresti ásamt öllum þingmönnum fulltrúadeildar. Meirihluti Trumps forseta í öldungadeild er mjög tæpur. Í orði kveðnu eru þar 52 stuðningsmenn en vegna alvarlegra veikinda er John McCain fjarri. Því er aðeins 1 manns meirihluti í þingdeildinni. En Mike Pence er ekki aðeins varaforseti heldur jafnframt varadekk í öldungadeildinni. Falli atkvæði þar jöfn sest varaforsetinn í forsetastól deildarinnar og greið- ir oddaatkvæði. Og það er vitað hvorum megin það lendir. Þrátt fyrir nauman meirihluta halda repúblik- anar í þá von að þeir geti haldið meirihlutanum þar, því að svo hittist á nú að miklu fleiri þingmenn demó- krata þurfa að leita endurkjörs að þessu sinni en repúblikanar. Þótt meirihluti repúblikana á papp- írnum sé rúmur eða meira en 40 þingmenn þá hafa flestir spáð því frá kjöri Trumps að demókratar ættu góða möguleika á því að vinna deildina í nóvember. Til þess þurfa þeir að ná 23 þingsætum til sín. Skoð- anakannanir bentu lengst af til þess að þetta væri lík- legt. Fleiri þekkt nöfn eru að hverfa af þingi úr röð- um repúblikana en demókrata og almennt fylgi demókrata hefur mælst meira að undanförnu. Fylgi forsetans stóð framan af býsna lágt og það getur skipt máli, eins og fyrr sagði. Þá hafa kjósendur hlið- hollir demókrötum þótt baráttuglaðari frá síðustu kosningum en andstæðingarnir. Sá þáttur getur ráð- ið úrslitum vegna þess að kjörsókn í „milli-kosn- ingum“ þ.e. þegar forsetaembættið er ekki undir er miklu minni en ella. Þannig kusu aðeins 36,4% í síð- ustu „milli-kosningum“ í nóvember 2014 og var það lélegasta kjörsókn síðan 1942. Er Eyjólfur að hressast? En síðustu mánuði hefur stuðningur við demókrata minnkað á ný og vinsældir forsetans aukist með marktækum hætti. Demókratar höfðu í rúmt ár mælst með allt að því 17% meira fylgi en repúblik- anar en úr þeim mun hefur dregið hratt að und- anförnu. Munurinn virðist nú um 7-8%. Helsta skýr- ingin er sú að „málið eina“ sem demókratar hafa hengt allt sitt á, „rússagaldurinn“ um samsæri Trumps og Pútíns um að stela kosningasigrinum frá réttbornum handahafa hans, Hillary Clinton, hafi súrnað mjög að undanförnu. Málið hefur verið rann- Verður Watergeit eins og kiðlingur hjá þessari geit? ’ Verði niðurstaðan sú að sannað þyki að stjórnarflokkur í Bandaríkjunum hafi notað hinar voldugu stofnanir alríkisins til að njósna um andstæðinga sína í aðdraganda kosninga, þá geta frægir bandarískir fjöl- miðlar ekki haldið áfram að haga sér eins og þeir hafa leyft sér vegna fyrirlitningar og hat- urs á Trump. Reykjavíkurbréf25.05.18

x

Morgunblaðið - Sunnudagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið - Sunnudagur
https://timarit.is/publication/1078

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.