Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.07.2018, Síða 30

’
Við munum hvernig sjálfumglaðir fróð-
leiksmenn, stundum með opinberan
stimpil, þóttust geta farið með hrikalegar
hrakspár yrði Icesave-búðingnum hafnað.
Enginn þeirra hefur enn beðist afsökunar á
oflæti sínu og innistæðulausum fullyrð-
ingum.
Y
fir hverju eru menn að kvarta hér á
suðvesturhorninu? Þessi líka frábæri
sumardagur í gær og algjörlega
feilfrír og staðfesti rétt einu sinni að
þegar það er gott veður á Íslandi er
það hvergi betra og breytir engu
hversu vítt er horft.
Aftur og nýbúinn
Þessi sólfagri dagur í gær minnti mann helst á þann
fræga sólríka miðvikudag í júní sl. sem gladdi okkur
flest og sumir töldu að yrði í minnum hafður um aldir.
Og nú erum við, suðurhornskallar landsins, sem
sagt búnir að fá tvo svona snilldardaga því sem næst í
röð.
Þeir sem keyptu sér glaðbeittir stuttbuxur hjá Guð-
steini um miðjan maí standa nú uppi sem sigurveg-
arar en þeir sem híuðu á þá eru niðurlútir að vonum.
Og það er hreint alls ekki útilokað slíkir dagar eða
keimlíkir þeim verði fleiri, jafnvel miklu fleiri enda er
sumarið rétt að byrja. Það er meira eftir af júlí en
margur hyggur og svo er allur ágúst, maður lifandi.
Illspámenn veðurs fara nú með veggjum, sem von-
legt er, en þó er auðvitað óþarft að vera að nudda
þeim upp úr þessum hrakförum, sem alla geta hent.
Okkur er flestum þannig farið, að eftir svo blessaða
tíð sem þessir tveir upprífandi dagar voru silfruð
sannindamerki um og færðir voru með gleðibrag til
bókar, að allt farg lyftist burt, eins og verið hefði loft,
líkast kosningaloforðum, nema þá þeim sem Trump
gefur, því að sá djöfsi gengur með þá meinloku að þau
megi gjarnan efna.
Fundur í Fámannagjá
og framhald Pírata
Meira að segja fíaskóið út af fullveldinu er gleymt og
grafið enda var það sennilega aldrei um neitt. Það er
þó of fljótt að slá neinu föstu því að þingflokkur Pírata
er sagður hafa lagt fram skriflegar fyrirspurnir til
ríkisstjórnar um það í fyrsta lagi hverju þeir sjálfir
voru að mótmæla, og í öðru lagi hver hún var þessi Pia
af Nörregade og í þriðja lagi hvort hún sé farin og þá í
fjórða lagi hvert og hverjir sjái þá um að mótmæla
henni þar sem hún er nú niðurkomin.
Talið er að Píratar taki það sérstaklega fram í fyrir-
spurninni að ekki verði talið boðlegt af Steingrími
þingforseta að bera fyrir sig að hér gildi hinar
óskráðu reglur þingsins, sem Píratar hafa afhjúpað að
séu sumar hverjar að auki hvergi nokkurs staðar
skráðar. Þeir segja að þær örfáu óskráðu reglur sem
séu skráðar séu ofan í kaupið langoftast skráðar neð-
arlega á síðu til að reyna að draga úr eftirlitsvaldi
þingsins gagnvart einhverjum, sem Píratar hafa enn
ekki séð neinar skrár um hverjir séu.
En þeir munu hnykkja á því, að þar sem Ísland sé
loks komið í Mannréttindaráð SÞ ásamt Simbabve,
Líbíu og fleiri blysförum betra lífs á jörðinni, sem
margt megi læra af, muni Píratar fljótlega gera kröfu
um að á þeim vettvangi verði þessi ósköp öll tekin
föstum tökum.
Eðlilegt framhald
Það sýnir aðdáunarverða staðfestu Pírata að þeir láta
ekki einu sinni hina frábæru sólardaga sumarsins hér á
suðvesturhorninu slá sig út af laginu. Það er því lág-
markskrafa allra sanngjarnra manna að þetta góða
framtak þeirra verði án tafar skráð í þær bækur þar
sem hinum óskráðu reglum þingsins er haldið til haga.
Þegar danska þjóðin mun loks halda upp á sitt full-
veldi, ef einhvern tíma verður talin ástæða til þess, þá
getur sú íslenska sent bækurnar þar sem óskráðu regl-
urnar eru óskráðar á skinn, ásamt óskráðri frásögn af
afreki Pírata og Helgu Völu og lánað Dönum þær, eins
og þeir lánuðu Íslendingum Njálu til hátíðarbrigða. Pí-
ratar munu að vísu halda því fram að ef Helga Vala
hefði ung verið gefin Njáli þá hefði hún gengið út úr
bæ á Bergþórshvoli til að mótmæla því að Flosi væri
mættur þangað óboðinn. Pia af Nörregaden hefði ekki
einu sinni sýnt slíkan yfirgang. Og er þar með rétt að
hrista af sér slen alvörunnar og taka upp léttara hjal.
Vandi er um slíkt að spá
Það hlýtur að vera snúið fyrir veðurfræðing að vera á
ferðinni þar sem fjölmennið er mest í þessu fámenna
landi. Það er nefnilega algilt lögmálið um örlög boð-
bera illra tíðinda. Það lögmál á að vísu oftast við um
það sem orðið er og verður ekki breytt. Veðurfræðing-
urinn við kortin er aðallega að velta því upp hvernig til-
veran gæti teiknast upp í veðri næstu daga. Hann
byggir það auðvitað á lærdómi sínum og því sem hefur
verið að gerast síðustu dægrin. Hann hefur fengið upp-
lýsingar um loftþrýsting, jafnvel nokkrar gervitungla-
myndir. Hann þekkir lægðirnar betur en nánustu ást-
vini og hvernig þær eru vísar til að haga sér á hverjum
árstíma. Hann veit hvernig hitastigið í hafinu stendur
og hvort afbrigði séu í straumum og hvort hafís sé lítill
eða mikill og hann sé nær eða fjær og margt annað
sem bréfritari veit ekkert um, þótt hann sé með þessi
mannalæti. En þrátt fyrir allt þetta og tölvur, líkön og
reiknivélar þá fara veðurfræðingar nærri um það að
með hverjum ókomnum degi sem horft er til súrna
spárnar og eitthvert óvænt frávik liggur í leyni og mun
óvænt auka vafann, sem er höfuðóvinur allra spá-
manna. Hinn dæmigerði veðurfræðingur, sé hann til,
er vísast líkur okkur hinum og er því, einkum í hinni fá-
gætu sumartíð, heldur hallur undir „gott veður“ þótt
umdeilt sé hvaða veður það sé.
En hann er samt mun óvilhallari en margir aðrir spá-
menn sem láta til sín taka og veifa því óspart hve fag-
legt og óhlutdrægt allt þeirra tal sé.
Við munum hvernig sjálfumglaðir fróðleiksmenn,
stundum með opinberan stimpil, þóttust geta farið
með hrikalegar hrakspár yrði Icesave-búðingnum
hafnað. Enginn þeirra hefur enn beðist afsökunar á
oflæti sínu og innistæðulausum fullyrðingum. Sjálf-
sagt er að gefa sér að margur þeirra hafi grátið ofan í
koddann andvökunæturnar eftir að íslenska þjóðin
gaf þeim langt nef.
Ógleymanlegt er hvernig hinn kanadíski seðla-
bankastjóri Breta minnti í aðdraganda Brexit mest á
skrítnu kallana með spjöldin að boða endlok mann-
kynsins. Hann má þó eiga það að hafa komist mun
nær því en hinir íslensku „fagmenn“ að viðurkenna að
hrakspár og jafnvel hótanir hafi ekki verið heppileg-
ar. Hann á þó sennilega einkum við að það hafi verið
óheppilegt fyrir hann hversu illa spádómarnir stóð-
ust. Það var hins gæfa bresku þjóðarinnar, en gáfu-
mönnum þykir það aukatriði í svo stóru máli.
Fleiri tilefni til að spá af sér
Bandaríkjamenn kusu Donald Trump sem forseta.
Bréfritari getur viðurkennt í þennan hóp að honum
varð ekki fyllilega rótt yfir því. Og fyrst hann er byrj-
aður á að viðurkenna má allt eins bæta því við að fæst
Sá sem sá til sólar
kvartar ekki
Reykjavíkurbréf27.07.18
30 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29.7. 2018