Morgunblaðið - 02.08.2018, Page 43

Golfbíllinn var stoð hans og
stytta þegar veikindin herjuðu á
hann. Að bruna upp á Korpúlfs-
staði frá heimili þeirra í Sóleyj-
arrima gaf honum frelsi.
Nú slær hann eins og engill, of-
ar öllu. Við minnumst hans með
hlýju og söknuði. Biðjum almætt-
ið að styrkja Bíbí og fjölskylduna
alla.
Þórhildur, Hallberg og
fjölskyldur.
Æskuvinur minn hann Ög-
mundur Guðmundsson hefur nú
lagt augun aftur í síðasta sinn. Ég
veit að yndislegu tengdaforeldrar,
foreldrar og litla systir Ögga
breiða faðminn á móti honum, en
systur sína missti hann fyrir tæp-
um fjórum árum. Öggi var góður
maður og hæglátur. Hann var yf-
irvegaður og talaði aldrei illa um
neinn. Þegar Öggi var unglingur
þá var hann stríðinn við systur
sínar, en það var stríðni full af
hlýju og væntumþykju. Á fullorð-
insárum var hann einstaklega
góður eiginmaður, faðir og vinur.
Ég var tæplega 10 ára þegar ég
kynntist systur Ögga, Þórhildi
(Hiddý) og fjölskyldunni allri,
fimm systkinum og foreldrum. Ég
var strax tekin inn í hópinn og leið
ávallt vel. Á unglingsárunum
kynnti ég yndislega vinkonu mína
hana Kristínu (Bíbí) fyrir fjöl-
skyldunni og skömmu síðar felldu
þau Öggi hugi saman. Það var ein-
staklega fallegt hjónaband. Þau
byrjuðu sinn búskap hjá foreldr-
um Bíbíar í kjallaranum á Hrísó.
Með dugnaði fóru þau að byggja
sér fimm herbergja íbúð í
Hraunbæ og í því átaki voru þau
samhent sem og öðru í þeirra
hjónabandi. Þau eignuðust fljót-
lega Guðjón Gunnar og Sólveigu,
en 16 árum seinna fengu þau Guð-
mund sem svona sparibarn. Það
var mikil barnalukka yfir Bíbí og
Ögga og börnin þeirra eru öll ynd-
isleg.
Bíbí og Öggi áttu sameiginleg
áhugamál í tómstundum. Þau
spiluðu mikið golf og höfðu gaman
af spilamennsku. Einnig höfðu
þau gaman af því að ferðast, bæði
utanlands og innanlands. Hér
heima var það aðallega vestur í
Ísafjarðardjúp, þar sem systkini
Bíbíar og þeirra makar eiga ynd-
islegt athvarf í fallegum sumarbú-
stað. Í þá sveit fóru flestir með
stórfjölskylduna; börn, tengda-
börn og barnabörn og var ávallt
glatt á hjalla. Þar var góð og gjöf-
ul laxveiði og naut Öggi sín í sveit-
inni. Oftast voru synir og tengda-
synir með úti í ánni, allir með
veiðidellu.
Öggi var viljugur að hvetja sitt
fólk til góðra verka. Hann studdi
sína og hrósaði þeim óspart sem
áttu það skilið. Kæri vinur, nú
ertu farinn í sumarlandið. Þar
verða fagnaðarfundir og þar er
alltaf hlýtt. Góða ferð og vertu
Guði falinn. Söknuðurinn er mik-
ill, en falleg minning lifir.
Mínar innilegustu samúðar-
kveðjur til Bíbíar og fjölskyldunn-
ar.
Ykkar
Hanna.
Í dag kveðjum við kæran vin
okkar, Ögmund Guðmundsson,
sem andaðist þann 23. júlí 2018.
Leiðir okkar lágu fyrst saman
þegar við bjuggum hlið við hlið í
kjallaraíbúðum við Hrísateig í
Reykjavík. Vinskapur tókst fljótt
með okkur hjónum sem staðið
hefur í rúma hálfa öld. Ekkert
sjónvarp var á þessum tíma og
urðum við að stytta okkur stundir
við spil eins og til dæmis vist,
brids og fleira. Þannig hagaði til
að íbúðir okkar lágu hlið við hlið
svo að við þurftum bara að banka í
vegg milli okkar, það þýddi að þá
átti að fara að spila. Ekki stóð á
þeim hjónum að koma yfir og taka
slaginn og það gilti í báðar áttir.
Seinni árin tók svokallað kanaspil
yfir og er mjög vinsælt í okkar
vinahópi enn þann dag í dag.
Fyrir áeggjan föður Bíbíar tók-
um við okkur saman sex ungir
menn en hann lagði fast að okkur
að sækja um lóð fyrir fjölbýlishús
við Hraunbæ í Reykjavík. Við
sóttum um, fengum úthlutað og
helltum okkur út í djúpu laugina
eins og sagt er. Það reyndist vera
heillaspor fyrir okkur alla. Það
verður að viðurkennast að smá
beygur var í okkur, þetta var jú
ansi stórt verkefni sem var fram-
undan. Þá kom upp í huga okkar
gamla góða máltækið „þetta redd-
ast“ og það reddaðist. Allir lögðu
á sig ómælda vinnu, nótt sem nýt-
an dag. Að lokum stóðum við uppi
með sex glæsilegar 100 fermetra
íbúðir. Oft var mikið stuð í blokk-
inni okkar, mikil samheldni sem
varð til við þessa framkvæmd.
Ekki má gleyma öllum ferða-
lögunum en nú var golfíþróttin
búin að heltaka okkur hjónin og
fórum við víða til að stunda þessa
ágætu íþrótt, svo sem Flórída,
Spán, Portúgal og nánast alltaf
fórum við hjónin saman í þessar
ógleymanlegu ferðir.
Ögmundur var rafvirkjameist-
ari að mennt, það lá því beint við
að hans fyrirtæki, Rafkraft, tæki
að sér ansi stór verkefni fyrir okk-
ar fyrirtæki, Brimborg. Nú síðast
nýbyggingu að Hádegismóum en
sonur þeirra, Guðjón Gunnar,
stýrir því verkefni með mikilli
prýði. Ósjaldan kom Ögmundur
við til að fylgjast með gangi mála
á meðan heilsan leyfði.
Okkar innilegustu samúðar-
kveðjur til Bíbíar og fjölskyldu,
blessuð sé minning Ögmundar
Guðmundssonar, góðs vinar og
einstaks öðlings.
Jóhann og Margrét, Malarási.
Kær vinur og golffélagi okkar
Ögmundur Guðmundsson, raf-
virkjameistari lést 23. júlí síðast-
liðinn.
Hann fæddist í Reykjavík 25.
nóvember 1939.
Hann lærði ungur rafvirkjun
og öðlaðist meistararéttindi í
greininni og starfaði lengst af við
rafmagn, meðal annars um nokk-
urra ára skeið í Ohio í Bandaríkj-
unum. Síðar stofnaði hann verk-
takafyrirtækið Rafkraft og rak
það í félagi við Guðjón Gunnar son
sinn, sem nú hefur tekið við
rekstri þess. Ekki er ætlun okkar
að rekja starfsævi þessa kæra
vinar og félaga, heldur rifja upp í
fáum orðum nokkuð af því, sem
við tókum okkur fyrir hendur í
tómstundum. Við höfum leikið
golf saman í tæp 30 ár bæði hér
heima og erlendis og haft með
okkur félagsskap, sem gengur
undir nafninu „Súpan“,sem helg-
ast af því að spilað er um súpu. Öll
þessi ár höfum við farið í golfferð-
ir erlendis á haustin og spilað í
Portúgal, á Spáni, á Kanaríeyjum
og í Flórída. Ögmundur náði góð-
um tökum á golfinu og var sér-
stakur áhugamaður um allt, sem
tengdist því. Hann og hans ágæta
eiginkona, hún Bíbí, eignuðust
golfbíl fyrir nokkrum árum og
gerði það honum kleift að vera
með okkur í golfinu fram á síðasta
ár. Við félagarnir tókum okkur
ýmislegt fyrir hendur og eitt af
því var að spila „Kana“. Spilað var
til skiptis heima hjá okkur félug-
unum og einnig var mikið spilað í
ferðum okkar erlendis. Kani var
ástríða Ögmundar númer tvö á
eftir golfinu enda snjall spilamað-
ur. Gegnum árin sköpuðust ýmsar
venjur og hefðir um heimboð og
veislur hjá okkur og skal það ekki
upptalið hér þó af nógu sé að taka.
Ein veisla skal þó nefnd hér en
það er „Nautnasteikin á jafn-
dægri á vori“, sem þau hjónin,Ög-
mundur og Bíbí, buðu til á hverju
vori. Þar var vinur okkar í essinu
sínu, enda oft nefndur „Grill-
meistarinn“ í okkar hópi. Ög-
mundur var drengur góður, léttur
í lund og oft mjög orðheppinn og
munum við félagarnir sakna hans
góðu nærveru um ókomin ár.
Blessuð sé minning hans.
Sendum Bíbí og fjölskyldunni
allri okkar innilegustu samúðar-
kveðjur
Jóhannes Óli, Jóhann, Hilm-
ar og Jóhann Arngrímur
MINNINGAR 43
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 2018
✝ Ragna Björg-vinsdóttir
fæddist í Miðhúsum
á Djúpavogi 10. júlí
1938 og ólst þar
upp. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Dyngju á
Egilsstöðum 23. júlí
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Halldór
Björgvin Ívarsson,
f. 18. desember 1904, d. 7. desem-
ber 1988, og Þorgerður Péturs-
dóttir, f. 2. ágúst 1913, d. 3. júlí
1997.
Systkini Rögnu í aldursröð:
Una Stefanía, f. 1931, d. 1995,
Anna Margrét f. 1933, d. 1951,
Haukur, f. 1935, Fjóla, f. 1937, d.
2017, Berta, f. 1939, Ívar, f. 1941,
Björk, f. 1942, d. 2018, Pétur, f.
1944, Stúlka óskírð, f. 1945, d.
1945, Hrafnhildur, f. 1947, Pálm-
ar, f. 1949, og Anna Margrét f.
1951.
14. mars 1959 giftist Ragna
Sveinbirni F. Árnasyni frá Kálfsá
í Ólafsfirði, f. 18. september
1933. Foreldrar hans voru Árni
Friðriksson. f. í Hamarskoti í
Svarfaðardalshreppi 16. sept-
ember 1892, d. 20. ágúst 1962, og
Hallfríður Jóhanna Sæmunds-
dóttir, f. í Ólafsfirði 19. desember
1896, d. 30. september 1981.
Ragna og Sveinbjörn eign-
björn Friðrik, f. 1994. 3) Svein-
björn Þráinn, f. 15. janúar 1964,
búsettur á Kálfsá. 4) Stefanía
Ósk, f. 15. janúar 1964, búsett á
Egilsstöðum. Maki Sigfús Gutt-
ormsson, f. 1965. Dætur þeirra:
a) Bergdís, f. 1993, sambýlis-
maður Ari Steinar Hilmarsson.
b) Eydís, f. 1996. 5) Hallfríður, f.
12. maí 1969, búsett í Noregi.
Sambýlismaður Knut Nordbö, f.
1965. 6) Guðrún Björk, f. 1975,
búsett í Noregi. Maki Stian Ers-
land, f. 1975. Börn þeirra eru: a)
Elinor, f. 1996, sambýlismaður
Thorleif José Santiago, f. 1989. b)
Alexander, f. 1998, c) Erika Sól,
f. 2008.
Skömmu eftir fermingu fór
Ragna að heiman til að vinna.
Veturinn 1956-57 var hún í Hús-
mæðraskólanum á Laugalandi í
Eyjafirði. Ragna og Sveinbjörn
hófu búskap í Kópavogi en árið
1962 fluttust þau að Kálfsá, þar
sem þau bjuggu allan sinn bú-
skap. Ragna hafði mörg áhuga-
mál. Hún hannaði marga flíkina
og saumaði, prjónaði og heklaði.
Matargerð var eitt af áhugamál-
unum og hafði gaman af að prófa
sig áfram með ýmsar nýjungar.
Eitt af því sem hún gerði var
„hunang“ úr túnfíflum. Hún
hafði sérstaklega gaman af því
að veiða í ánni og tína ber. Hún
starfaði í Kvenfélagi Kvía-
bekkjarkirkju, í Sóknarnefnd
Ólafsfjarðar og í Sinawik. Síð-
ustu árin dvaldi hún á Hjúkr-
unarheimilinu Dyngju á Egils-
stöðum.
Útför Rögnu fer fram frá
Ólafsfjarðarkirkju í dag, 2. ágúst
2018, og hefst athöfnin kl 14.
uðust sex börn:
1) Björgvin, f. 10.
maí 1958 búsettur í
Fellabæ. Fyrrver-
andi eiginkona hans
er Ingibjörg Að-
alsteinsdóttir, f.
1959. Börn þeirra
eru: a) Sigríður
Ragna, f. 1977, sam-
býlismaður Óttar
Orri Guðjónsson, f.
1977. Synir hennar
eru Óliver Enok, f. 2002, og Aron
Ísak, f. 2003. Börn Óttars eru
Emelía Anna, f. 2004, og Ari Jök-
ull, f. 2009. b) Aðalbjörg Heiður,
f. 1982, sambýlismaður Kjetil
Sunde, f. 1982. c) Sveinbjörn
Árni, f. 1984, sambýliskona
Sylvía Sigurgeirsdóttir f. 1991. d)
Kristinn Bjarni, f. 1994. Núver-
andi sambýliskona Björgvins er
Sigrún Björg Gunnlaugsdóttir, f.
1958. Börn hennar eru Stefán
Smári Jónsson, f. 1988, og Linda
Kristbjörg Jónsdóttir, f. 1989. 2)
Árni, f. 17. janúar 1960, búsettur
á Akureyri, maki Elín A. Þ.
Björnsdóttir, f. 1963. Börn þeirra
eru: a) Halldór Andri, f. 1983,
maki Cao Xi, fædd 1985. Dóttir
þeirra er Elín, f. 2016. Sonur Cao
er Ruofeng Xi, f. 2012. b) Birna
Guðrún, f. 1987, sambýlismaður
Konráð Gylfason, f. 1986. Synir
þeirra eru Gunnar Árni, f. 2005,
og Björgvin Þór, f. 2009. c) Svein-
Mamma mín, þú hugsaðir vel
um okkur krakkana og passaðir
upp á okkur. Við áttum góða æsku
hjá ykkur pabba. Þú sást um að
hafa okkur hrein og heil og saum-
aðir á okkur falleg föt. Þú kenndir
okkur margt og þar á meðal að
bera ábyrgð á okkur sjálf.
Einu sinni sem oftar fór ég í
heimsókn í Þóroddsstaði og syst-
urnar voru að fara á ball á Ketilás.
Þær spurðu hvort ég kæmi ekki
með. Ég var rétt fermd og átti
ekki von á fararleyfi en fór gang-
andi heim og æfði ræðuna um það
að ég fengi aldrei að gera neitt og
aldrei að fara neitt. Þegar ég
spurði þig hvort ég mætti fara á
ballið þá þagðir þú í smá stund og
sagðir svo: „Já, þú mátt fara með
þeim á ballið en þú manst að þú
berð ábyrgð á þér sjálf.“ Þessi orð
þín hafa orðið mér gott veganesti
eins og flest annað sem þú kenndir
mér.
Mamma mín, það var yndislegt
að fá þig hingað austur þar sem þú
festir ekki yndi á Hornbrekku eft-
ir lát pabba. Þá varstu líka komin
nær Djúpavogi sem þér þótti alltaf
svo vænt um. Það var gott að sjá
hversu vel starfsfólkið á Dyngju
hugsaði um þig og þú þreyttist
ekki á að segja frá hversu heppin
þú hefðir verið þegar þú komst
hingað austur. Þrátt fyrir fjar-
lægðina var hugur þinn heima á
Kálfsá og þú naust sambandsins
við afkomendur nær og fjær.
Ánægjulegt var að þú gast
haldið upp á áttræðisafmælið þitt í
faðmi fjölskyldu og vina. Þú ljóm-
aðir í kringum hópinn þinn og
naust hverrar stundar.
Á Dyngju eyddum við ótal
stundum saman og spjölluðum um
daginn og veginn, lífið og til-
veruna. Við sátum og hekluðum
þar sem þú hafðir einsett þér að
hekla teppi handa öllum afkom-
endunum. Þú sagðir mér sögur
eða ég fór yfir verkefni. Við
hringdum stundum í systkini og
vini og spjölluðum lengi. Þessar
stundir eru mér dýrmætar og eiga
eftir að ylja mér um ókomna tíð.
Elsku besta mamma, nú ertu
komin til hans pabba og þið sitjið
við ána og veiðið eða skreppið í
berjamó og tínið reiðinnar býsn af
berjum.
Takk fyrir allt, elsku mamma
mín.
Þín
Stefanía Ósk (Stebba).
Það var glatt á hjalla í sveitinni
í Ólafsfirði á sjöunda áratugnum.
Margt ungt fólk hóf búskap og ný-
liðun var á mörgum bæjum. Þar
var gaman að alast upp. Veðrið
var alvöru veður og í minningunni
var sól og blíða öll sumur og allt á
kafi í snjó á veturna. Ragna móð-
ursystir okkar bjó á næsta bæ,
Kálfsá, og var mikill samgangur
milli bæjanna. Þær systur, hún og
mamma, voru frá Miðhúsum á
Djúpavogi og giftust báðar ungum
bóndasonum úr firðinum og
bjuggu hlið við hlið næstum alla
tíð.
Á Kálfsá var mannmargt og
mikill gestagangur. Það hlýtur að
hafa verið oft mikið álag á Rögnu
frænku en þess sáust engin merki.
Hún var glaðlynd og hlý og
óhemju gestrisin kona og lumaði
allaf á einhverjum kræsingum. Þá
gilti einu hvort gestirnir voru ríkir
kallar úr Reykjavík á fínum
drossíum eða krakkaormar af
næstu bæjum sem kannski höfðu
dottið í skurð, lent í slagsmálum
eða pissað á sig. Öllum var tekið
jafnvel.
Þær systur komu saman í sveit-
ina okkar og af sömu ástæðu. Nú
eftir öll þessi ár fóru þær með
sama hætti. Báðar héldu þær upp
á 80 ára afmæli sitt með glæsibrag
og kvöddu svo þennan heim
nokkrum dögum seinna. Þær
vissu hvað þær vildu báðar tvær
og voru harðákveðnar í að ná að
halda upp á afmælið. Það gekk eft-
ir.
Við vottum börnum og fjöl-
skyldu Rögnu samúð okkar. Fal-
legar og góðar minningar um
hana munu lifa hjá öllum sem
hana þekktu.
Hugrún Jóhannesdóttir og
Jóhannes Jóhannesson.
Himneskt
er að vera
með vorið
vistað í sálinni,
sólina
og eilíft sumar
í hjarta.
Því hamingjan
felst í því
að vera með
himininn
í hjartanu.
Lifi lífið!
(Sigurbjörn Þorkelsson)
„Hvað langar þig í, Anna mín?“
spyr Ragna brosandi þegar ég
kem í heimsókn á Kálfsá sem
barn. „Brúna tertu með hvítu
kremi,“ svara ég. Svo kemur tert-
an og mér líður eins og prinsessu.
Stundum segir Ragna fréttir af
góðum berjastað, maríuerlu-
hreiðri eða polli með sílum. Svo
gefur hún mér gömul ílát til þess
að drullumalla í. Eftir heimsókn-
ina rölti ég heim, glöð í bragði.
Ragna og mamma eru systur.
Það er eitt og hálft ár á milli þeirra
og sami tími líður á milli andláts
þeirra. Í rúm fimmtíu ár bjuggu
þær með mönnum sínum á sitt
hvorum bænum, Kálfsá og Kálfs-
árkoti, en kílómetri er á milli
bæja. Á Kálfsá voru sex börn en í
Kálfsárkoti þrjú. Frændfólkið á
Kálfsá var hluti barnæskunnar og
tilverunnar og samgangur mikill.
Ragna var listræn og handlagin.
Hún saumaði og prjónaði og gat
búið til ótrúlegustu hluti og flíkur.
Hún hafði ætíð mikið að gera og
enn meira að gefa. Þau hjónin
voru samrýnd og höfðu yndi af því
að vera í samvistum við vini og
vandamenn. Þau ræktuðu vináttu
og tengsl eins og þau gátu, enda
vinamörg.
Á kveðjustund minnist ég
hjartahlýju, virðingu, örlæti og
gleði. Ríkidæmi Rögnu var fjöl-
skylda hennar, börn og sú fyrir-
mynd sem hún var öllum sem
hana þekktu.
Vertu sæl, elsku frænka, og
takk fyrir góðar stundir.
Við Skúli sendum ástvinum
Rögnu hlýjar hugsanir og samúð-
arkveðjur.
Anna Rós Jóhannesdóttir.
Mig langar að minnast ömmu-
systur minnar, Rögnu Björgvins-
dóttur, með nokkrum orðum.
Ragna bjó á Kálfsá, næsta bæ við
Fjólu ömmu mína og var sam-
gangur á milli heimila mikill.
Yngsta dóttir Rögnu og Svein-
björns, Guðrún Björk, er jafn-
aldra mín og vinkona og gengum
við saman í Barnaskólann á Ólafs-
firði. Á Kálfsá var alltaf gaman að
vera og þaðan á ég margar góðar
minningar. Uppátæki okkar Guð-
rúnar voru ófá. Við eyddum mörg-
um stundum í drullumall og alls-
konar leiki – og bara svo það sé á
hreinu þá drápum við fiskana
hennar Höllu alveg óvart.
Það var hið einstaka hjartalag
og sú mikla hlýja sem Ragna auð-
sýndi samferðarfólki sínu sem er
mér eftirminnilegust. Að koma til
Rögnu var alltaf eins og að koma
heim, sama hvernig á stóð var ég
alltaf velkomin til hennar og
Sveinbjörns. Það var mér því mik-
ið gleðiefni þegar sonur minn
fæddist á afmælisdegi Rögnu árið
2009 og saman heimsóttum við af-
mælisfrænkuna á Kálfsá og svo
síðar á Egilsstaði. Í þessum heim-
sóknum sýndi Ragna mér stolt
myndir af öllum afkomendunum
og sagði mér allt um hagi þeirra
og svo ræddum við löngum stund-
um um handavinnu.
Við fráfall Rögnu standa eftir
margar yndislegar minningar en
fyrst og fremst þakklæti fyrir tak-
markalausa hjartagæsku og hlýju.
Ég votta mínum ástkæru frænd-
systkinum frá Kálfsá samúð mína.
Helga Þórey Jónsdóttir.
Ragna
Björgvinsdóttir
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Kristín IngólfsdóttirSverrir Einarsson Margrét Á. Guðjónsd. Hannes Ó. Sampsted
Okkar ástkæri bróðir,
SIGURJÓN JÓNSSON,
til heimilis að Höfða
hjúkrunar- og dvalarheimili,
Akranesi,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands
fimmtudaginn 12. júlí.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Starfsfólki Höfða eru færðar hjartans þakkir fyrir góða
umönnun.
Eysteinn Jónsson
Unnur Jónsdóttir
Björn Jónsson
Steinn Jónsson
Elsa Jónsdóttir
Guðmundur Jónsson
Ólafur Jónsson
og fjölskyldur