Morgunblaðið - 04.08.2018, Blaðsíða 14
14 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 2018
FALLEG OG VÖNDUÐ
LEIKFÖNG
Kíktu á netverslun okkar
bambus.is
Borgartún 3, sími 847 1660, www.bambus.is, bambus@bambus.is
bambus.is bambus.is • Opið mánudaga og fimmtudaga frá kl. 10-14
úr náttúrulegum efnivið,
tré og silki
STANGVEIÐI
Einar Falur Ingólfsson
efi@mbl.is
Margir fylgdust áhugasamir með því
þegar lokið var skrúfað af traustleg-
um og rúmlegum metra löngum tré-
kassa á matarborðinu í veiðihúsinu
við Grímsá á miðvikudaginn var.
Kassinn hafði verið sendur frá Du-
luth í Minnesota til Haraldar Stef-
ánssonar, fyrrverandi slökkviliðs-
stjóra á Keflavíkurflugvelli, sem
kom ásamt sonum sínum tveimur
með kassann á áfangastaðinn sem
getið var á lokinu: Grímsá.
Þegar frauðplasti hafði verið mok-
að af viðkvæmu innihaldi kassans
kom fyrst í ljós mappa með ýmsum
gögnum sem Jón Þór Júlíusson hjá
Hreggnasa, leigutaka árinnar, las
upp úr meðan varlega var losað um
105 cm langan uppstoppaðan laxinn,
sem pakkað hafði verið fagmannlega
inn af fólki sem er þjálfað í að ganga
frá verðmætum listaverkum. Og þar
var líka skjöldur sem hafði hangið
við laxinn á heimili veiðimannsins,
Josephs P. Hubert, og Jón Þór las af
honum fyrir fyrrverandi og núver-
andi formenn veiðifélags Grímsár,
veiðimenn og starfsfólk hússins, að
þetta væri 25 punda Atlantshafslax,
42 tommu langur, sem Hubert hefði
veitt í Grímsá 19. júlí árið 1974. Og
efst á skildinum hafði flugan sem
laxinn hremmdi verið fest. Double
Silver Rat #10.
Aftan á plattanum er mynd af
lukkulegum veiðimanninum með lax-
inn fyrir utan veiðihúsið þar sem við
erum saman komin.
Og skömmu síðar hafði plastið
verið skorið af laxinum sem var kom-
inn aftur heim að Grímsá, 44 árum
eftir að hann veiddist í Hólmavaðsk-
vörn, var flogið til Bandaríkjanna og
hann stoppaður upp.
Heilmikil saga kringum laxinn
Joseph P. Hubert veiddi um langt
árabil hér á landi með Haraldi veiði-
félaga sínum, sem er þekktur í veiði-
heiminum sem höfundur hinnar gjöf-
ulu flugu Black Sheep. Hubert lést í
hárri elli síðasta haust en mörgum
árum áður hafði hann ákveðið að
tveir íslenskir stórlaxar, sem hann
hafði látið stoppa upp, færu aftur til
Íslands eftir sinn dag. Og Haraldur
vinur hans féllst á að taka að sér að
koma þeim heim. Fyrir rúmri viku
kom Haraldur í veiðihúsið við Laxá í
Dölum með annan kassa og í honum
var fyrsti laxinn sem Hubert fékk í
þeirri á, 21 punds hængur, 102 cm
langur, sem hann veiddi í Leið-
ólfsstaðakvörn sumarið 1972 á klass-
íska Jock Scott-flugu. Sá mun fram-
vegis prýða veiðihúsið þar. Og nú var
veiðifélaginn kominn með seinni
kassann að Grímsá og Haraldur ætl-
aði þá líka að veiða í ánni ásamt son-
um sínum, Haraldi og Ragnari.
Hann skoðaði fluguna á plattanum
sem fylgdi laxinum og sagði að hún
væri orðin alveg upplituð. Dró síðan
litla öskju úr pússi sínu og úr henni
nýhnýtt eintak af sömu flugu,
bjartbláa og fagra.
„Ég hnýtti eina Silver Rat og ætla
að sjá hvort ég fái ekki fisk á hana,“
sagði hann. „Hérna eru líka tvær
Black Sheep – þessar þrjár flugur
duga næstu daga hér fyrir mig.“
Haraldur skoðaði uppstoppaðan
laxinn sem hann hafði séð nokkrum
sinnum áður, á heimili Huberts í
Duluth og vitaskuld daginn sem lax-
inn veiddist en þá var Haraldur yf-
irleiðsögumaður við Grímsá og var
með veiðimanni við Laxfoss, rétt við
veiðihúsið, þegar Hubert kom gang-
andi með þennan væna feng.
„Það er heilmikil saga kringum
þennan fisk,“ sagði hann. „Kallinn
var mjög sjálfstæður og var einn að
veiða niðurfrá í Hólmavaðskvörn þar
sem hann sá þennan lax, rosalegan
bolta. Hann kastaði og setti í hann,
þreytti laxinn en missti hann. Þá
settist Joe niður þar sem hann sá
laxinn fyrst og beið þar til laxinn
kom og lagðist aftur. Eftir svolitla
stund byrjaði Joe að kasta aftur og
aftur tók laxinn! Hann þreytti hann
og það lak úr honum. Þá beið Joe
bara aftur, laxinn kom og tók í þriðja
sinn! Sama kvöldið. Svo kom kallinn
kjagandi hingað með trolltvinna um
sporðinn. Ég hef hvorki fyrr né síðar
heyrt um að menn setji í sama laxinn
trekk í trekk.“
Eiginlega síðasta ósk hans
Haraldur var leiðsögumaður við
Grímsá frá 1972 og þar kynntust þeir
Hubert, Haraldur var að segja hon-
um til, það fór vel á með þeim og þeir
veiddu vel. „Hann spurði mig þá
hvort ég væri til í að fara um með
honum. Hann vildi fá mig sem leið-
sögumann en ég sagði nei, en ef ég
mætti veiða með honum á stönginni
væri ég til. Og við veiddum saman í
um 20 ár. Fyrst skaffaði ég bíl en svo
keypti hann bíl fyrir ferðirnar, fyrst
Scout sem var geymdur á Keflavík-
urflugvelli en svo 74-módelið af upp-
gerðum Bronco, fínan bíl sem við
notuðum í mörg ár.
Ég fór með Joe um allt, við vorum
í Kjarrá, Miðfjarðará, Hrútafjarð-
ará, Laxá í Kjós, Haffjarðará, hér í
Grímsá, Víðidalsá, Laxá í Aðaldal …
við veiddum einhver ósköp.
Einu sinni vorum við heila viku í
Kjarrá og þegar vikan var hálfnuð
vorum við komnir með 45 laxa, nær
alla 15 til 18 pund, og ókum með þá í
Akraborgina, sendum þá í bæinn.
Héldum svo áfram og fengum annað
eins seinni hluta vikunnar. Og flestir
veiddust á Black Sheep!“
Haraldur segir að Hubert hafi
verið flinkur veiðimaður. „Hann
veiddi nær eingöngu á gömlu bresku
flugurnar, eins og Red Baron númer
fjögur sem hann setti hestahnút á og
rifflaði, þannig leitaði hann að laxi.
Og þegar hann var búinn að finna þá
setti hann minni flugu á, Blue
Charm, Black Doctor, Jock Scott…“
Hubert var ókvæntur og barnlaus
en afar efnaður. Hann var námu-
jarðfræðingur og uppgötvaði úran-
íumnámur sem hann gat slegið eign
sinni á. Þegar hann tók að eldast
hætti hann að veiða á Íslandi en
veiddi áfram í Kanada. En hann
ákvað fljótlega að laxarnir sem
glöddu auga hans og tengdust góð-
um minningum ættu að fara aftur til
Íslands eftir sinn dag og Haraldur
tók verkið að sér. Og fannst gaman
að sjá þessa tvo laxa koma aftur.
„Það vermir hjartað að sjá þá,“
sagði hann. „Og vekur upp góðar
minningar um Joe og áhugamál
hans. Það var eiginlega síðasta ósk
hans að sjá laxana snúa heim.“
Hluti af sögu árinnar
„Það er mjög skemmtilegt að fá
þennan lax aftur hingað heim,“ sagði
Jón Þór þar sem hann velti fyrir sér
hvar best væri að setja hann á vegg
veiðihússins. „Þetta er hluti af sögu
árinnar og sýnir hvað ár landsins
geta skipað mikilvægan sess hjá
fólki sem tengist landinu og ánum
sterkum tilfinningaböndum.“
Svona stór lax hefur ekki veiðst í
Grímsá um hríð. „En það kemur að
því að svona höfðingjar veiðist í ánni
að nýju,“ sagði Jón Þór og brosti.
Stórlaxarnir heim með flugi
Bandarískur stangveiðimaður lét eftir sinn dag senda til Íslands stórlaxa sem hann veiddi í Grímsá
og Laxá í Dölum Haraldur Stefánsson vinur veiðimannsins kom með l05 cm laxinn að Grímsá
Morgunblaðið/Einar Falur
Skoðun Jón Þór Júlíusson, Haraldur Stefánsson, Þorsteinn Þorsteinsson á Skálpastöðum, fyrrverandi formaður
Veiðifélags Grímsár, og Jón Gíslason í Lundi, núverandi formaður, skoða laxinn stóra sem Hubert veiddi árið 1974.
Aflahæstu árnar
Heimild: www.angling.is * Tölur liggja ekki fyrir
0 500 1.000 1.500 2.000
Staðan 1. ágúst 2018
Veiðivatn
Stanga-
fjöldi Veiði
2. 8.
2017
3. 8.
2016
Þverá / Kjarrá 14 1.975 1.393 1.383
Ytri-Rangá og vesturbakki Hólsár 18 1.549 2.287 4.016
Miðfjarðará 10 1.422 1.852 2.337
Eystri-Rangá 18 1.367 672 2.154
Norðurá 15 1.352 1.175 1.000
Haffjarðará 6 1.075 808 907
Urriðafoss í Þjórsá 4 1.038 656 *
Langá 12 1.003 963 825
Blanda 14 771 1.074 1.858
Selá í Vopnafirði 6 706 525 504
Elliðaárnar 6 684 647 502
Laxá í Kjós 8 667 471 272
Grímsá og Tunguá 8 637 687 301
Laxá í Dölum 4 652 247 509
Laxá í Leirársveit 6 459 334 228
Staðfesting Skjöldurinn sem hékk við uppstoppaðan laxinn á heimili Huberts í Duluth. Á framhliðinni greinir
frá stærð laxins, tökustað og veiðideginum en á bakhliðinni er ljósmynd af laxi og stoltum veiðimanni.