Morgunblaðið - 04.08.2018, Blaðsíða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 2018
✝ Gróa Lofts-dóttir fæddist
á Hólmavík 23.
febrúar 1925. Hún
lést á Hjúkr-
unarheimilinu
Eyri, Ísafirði, 20.
júlí 2018.
Foreldrar
hennar voru Loft-
ur Bjarnason, f.
17. júní 1883, og
Helga Jónsdóttir,
f. 11. júlí 1895. Systkini hennar
eru Þórdís, látin, Jón, Sigvaldi,
látinn, Ingimundur Tryggvi,
látinn, Guðjón og Karl Elinías.
Hálfsystkini samfeðra: Gísli,
Aðalheiður, Björnstjerne og
Gestur, öll látin.
Hinn 9. apríl 1944 giftist hún
Benedikt Gabriel Egilssyni, f. á
Ísafirði 26. desember 1922, d.
1. mars 2000. Börn þeirra eru:
1) Guðjóna Elín, f. 22. janúar
1945, gift Páli Ólafssyni, f. 13.
nóvember 1945, afkomendur
þeirra eru átján. 2) Eiður
veigu Elísabetu Pálsdóttur, f.
23. desember 1954, afkom-
endur þeirra eru ellefu. 8)
Gestur, f. 29. júní 1956, kvænt-
ur Bergljótu Pálmadóttur, f.
21. desember 1955, afkom-
endur þeirra eru sjö. 9) Hall-
dóra Kolbrún, f. 21. apríl 1959,
gift Jóhanni Ólafsyni, f. 11. maí
1958, afkomendur þeirra eru
tíu. Afkomendur Gróu og
Benedikts eru því orðnir sam-
tals 116.
Gróa gekk í barna- og ungl-
ingaskóla Hólmavíkur, hún fór
síðan í Húsmæðraskólann Ósk
á Ísafirði þar sem hún kynntist
Benedikt. Þau voru fyrstu tvö
árin á Ísafirði, en fluttu síðan
til Hólmavíkur þar sem þau
áttu heima í 29 ár. Gróa sinnti
aðallega húsmóðurstörfum og
barnauppeldi ásamt fleiri störf-
um, svo sem fiskvinnslu. Eftir
að þau fluttu aftur til Ísafjarð-
ar vann hún fyrst í fiskvinnslu
og síðan við verslunarstörf hjá
Kaupfélagi Ísfirðinga til starfs-
loka.
Útför hennar fer fram frá
Ísafjarðarkirkju í dag, 4. ágúst
2018, klukkan 13.
Kristján, f. 24. júní
1946, kvæntur
Svanhildi Björg-
vinsdóttur, f. 25.
maí 1945, afkom-
endur þeirra eru
fjórtán. 3) Egill
Hrafn, f. 8. nóv-
ember 1947, kvænt-
ur Þórlaugu Guð-
finnu Þoleifsdóttur,
f. 30 desember
1948, afkomendur
þeirra eru þrettán. 4) Bjarni
Loftur, f. 14. mars 1949,
kvæntur Margréti Jó-
hansdóttur, f. 14. september
1947, afkomendur þeirra eru
fjórtán. 5) Gísli, f. 23. ágúst
1950, kvæntur Alrúnu Krist-
mannsdóttur, f. 17. október
1950, afkomendur þeirra eru
fjórtán. 6) María Þóra, f. 29.
mars 1952, var gift Jóni Ægi
Guðmundssyni, f. 18. ágúst
1939, d., afkomendur þeirra
eru sex. 7) Sævar Hreinn, f. 1.
mars 1955, kvæntur Bjarn-
Ég vil minnast tengdamóður
minnar Gróu Loftsdóttur sem
fékk hvíldina á 94. aldursári eft-
ir að heilsan hafði ekki verið
upp á það besta undanfarin ár.
Ég hitti hana og Bensa fyrst
26. desember 1982, þá nýlega
byrjaður með dóttur þeirra
Kollu, í afmæli Bensa sem dótt-
irin Guðjóna hélt upp á heima
hjá sér í Hafnarfirðinum.
Frá þeirri stundu líkaði mér
vel við þau og vonandi þeim við
mig. Traustari tengdaforeldra
tel ég að varla sé hægt að fá.
Það eru fáir sem hafa upp-
lifað aðrar eins breytingar á
þjóðfélaginu á sínu æviskeiði
eins og sú kynslóð sem er að
hverfa. Sem dæmi fór hún með
Djúpbátnum inn í Djúp, gekk
daginn eftir yfir Steingríms-
fjarðarheiði með farangur og
var síðan sótt á hesti inn í
Staðardal.
Í hennar æsku var lítið um
síma. Í dag er kvartað ef inter-
netið dettur út í bílnum á leið-
inni yfir heiðina.
Þau eiga níu börn, 32 barna-
börn og enn fleiri barnabarna-
börn. Flest þeirra hafa komist
til manns eins og stundum var
sagt. Allir afkomendur hafa
verið Gróu og Bensa til mikils
sóma. Það kom mér oft á óvart
hve vel hún fylgdist með öllum
þessum fjölda, vissi hvað flestir
voru að gera.
Það er óhætt að segja að
Gróa hafi getað verið ákveðin,
þess þarf þegar á að hugsa um
stórt heimili, mörg börn, hund,
hænur, kindur og vinna utan
heimilis, meðan maðurinn var á
sjó.
Enginn gestur fór svangur af
heimili þeirra Gróu og Bensa.
Hjá þeim var vanalega hlaðborð
sem barnabörnin nutu góðs af
þegar þau komu á Hlíf II í
kaffi- eða matartíma.
Eitt sinn kom ég inn á Ísa-
fjörð á togaranum Júní GK. Þá
ætlaði ég að vinna mér inn
punkta hjá tengdaforeldrum
mínum og flakaði nokkrar lúð-
ur.
Þegar ég kom upp á Hlíðar-
veg þakkaði Gróa fyrir lúðu-
flökin en spurði mig áhyggjufull
hvað ég hefði gert við hausana,
sem voru í meira uppáhaldi hjá
henni.
Henni líkaði best þegar menn
komu beint að efninu, ekkert
hálfkák. Stutt í húmorinn og
ekki sakaði að hann væri tví-
ræður. Stundum brá ókunnugu
fólki hvernig sumir töluðu við
hana og hún svaraði fullum
hálsi. Ég og synir mínir fengum
reglulega að heyra: „Átt þú
ekki pening fyrir rakvélarblöð-
um, á sú gamla að gefa þér rak-
vélarblöð?“ Þetta kom þegar ég
eða synir mínir þóttu ekki nógu
snyrtilegir um vangann.
Gróa og margir afkomendur
hennar frjósa fyrir framan sjón-
varpið, hún fylgdist grannt með
sápuóperum eins og Dallas og
Leiðarljósi. Var með á hreinu
hver svaf hjá hverjum og hver
var að svíkja hvern. Vegna
þessa var hún upptekin seinni
árin seinnipart virkra daga.
Gróa og Bensi voru hörku-
dugleg og voru fyrst til aðstoðar
þegar mikið stóð til eins og slát-
urgerð, stórbakstur, flutningar,
smíðar eða veikindi einhverra í
fjölskyldunni. Það voru forrétt-
indi að eiga þau Gróu og Bensa
að.
Gróu líkaði illa við áfengi og
allt tal um stjórnmál. Hún drakk
ekki vín og kaus Matta Bjarna
alla tíð, sem var kvæntur æsku-
vinkonu hennar og þar með var
pólitík útrædd.
Að lokum vil ég þakka Bensa
og Gróu samfylgdina, að taka
mig inn í fjölskylduna og vona
að þau gömlu séu hraust og
sameinuð á ný.
Kveðja,
Jóhann Ólafson.
Gróa systir mín er látin 93
ára, mig langar að minnast
hennar með nokkrum orðum.
Hún ólst upp í fjölskyldu okkar
á Hólmavík, elst okkar systkina,
en alls vorum við alsystkinin sjö.
Eitt atvik er mér þó sérstakt að
minnast. Þegar ég var fjögurra
ára var ég að leika mér í fjör-
unni og varaði mig ekki á því að
báran tók mig og ég náði ekki
að komast upp úr sjónum. Gróa,
þá sextán ára, varð að vaða upp
undir hendur til að ná í mig þar
sem ég flaut á sjónum. Allt fór
þó þetta vel að lokum, og dreng-
urinn hresstist fljótt.
Hún fluttist til Ísafjarðar 22.
september 1942 og átti þar
heima næstu fjögur árin. Giftist
Benedikt G. Egilssyni 9. apríl
1944, fluttist svo til Hólmavíkur
aftur 29. apríl 1946.
Fluttist í kjallarann í okkar
húsi sem er nú Hafnarbraut 37,
bjó þar í nokkur ár þar til þau
fluttu í Gömlu símstöðina sem
svo var kölluð.
Á fyrstu árunum þeirra á
Hólmavík var ég barnapía hjá
systur minni, alltaf nýtt barn á
hverju ári. Guðjóna 1945, Eiður
1946, Egill 1947, Bjarni 1949,
Gísli 1950. Þetta var mitt starf á
sumrin næstu fimm árin, að
passa þessi börn. Síðan fæddust
María Þóra 1952, Sævar 1955,
Gestur 1956 og Kolbrún 1959.
Gróa og Bensi keyptu síðan hús-
ið af Benedikt Finnssyni og
bjuggu þar til þau fluttu aftur til
Ísafjarðar. Eftir að þau komu til
Ísafjarðar fór Gróa að vinna úti,
fyrst við fiskvinnslu og síðan við
afgreiðslu hjá Kaupfélagi Ísfirð-
inga. Þegar aldurinn færðist yfir
keyptu þau sér íbúð í Hlíf, dval-
arheimili aldraðra á Ísafirði.
Eftir lát Bensa bjó Gróa í
þessari íbúð í nokkur ár. Ég
minnist Gróu systur sem ein-
staklega skapgóðrar og dug-
legrar konu.
Þegar hún veiktist fyrir
nokkrum árum var hún flutt á
sjúkrahúsið á Ísafirði, og síðan
á hjúkrunarheimilið Eyri þegar
það var tekið í notkun. Við Jón
bróðir minn og okkar konur
heimsóttum Gróu á hverju
sumri síðastliðin tíu ár,
kvöddum hana alltaf með þess-
um orðum: „Komum aftur
næsta sumar“, þó hún hafi verið
orðin lasburða síðustu árin. Við
Valdís mín og fjölskylda send-
um öllum afkomendum Gróu
systur innilegar samúðarkveðj-
ur.
Karl E. Loftsson.
Það er ekki sjálfgefið að ná
háum aldri. Mikilvægast er þó
að hafa góða heilsu á meðan
maður lifir. Gróa hafði það
lengst af. Það var aðeins á síð-
ustu tveimur til þremur árum
að getan til að hreyfa sig og
ferðast um minnkaði, kollurinn
var klár.
Síðustu vikurnar voru erfið-
ar, rúmliggjandi að mestu og
gat ekki tjáð sig og gekk illa að
matast. Óvíst hvort hún þekkti
börnin sín þegar þau komu í
síðustu heimsóknirnar. Hvíldin
því kærkomin eftir rúmlega 93
ára ævi.
Gróa giftist árið 1944 Bene-
dikt Gabríel Egilssyni sjómanni
frá Ísafirði. Snemma árs 1945
fæddist fyrsta barnið og á fjór-
tán árum urðu börnin alls níu.
Öll hafa þau komist til manns
og lifa móður sína. Benedikt
var sjómaður og var því mikið
fjarri heimilinu.
Gróa sá að mestu ein um
heimilið og uppeldi barnanna.
Barnahópurinn stækkaði ört og
marga munna þurfti að fæða og
klæða.
Aldrei skorti þó mat. Þegar
frá leið hjálpuðu eldri börnin
með heimilisstörfin, pössuðu
þau yngri og síðar þegar þau
fóru að vinna lögðu þau til
heimilisins.
Þröngt var búið og skömmu
áður en ég kynntist elstu
dótturinni fluttu þau Benedikt
og Gróa í stærra hús að Höfða-
götu 5 á Hólmavík. 1975 flutt-
ust þau til Ísafjarðar og
nokkrum árum síðar keyptu
þau sér íbúð á Hlíf II, en
Benedikt var umhugað um að
Gróa hefði gott skjól þar sem
hún gæti sótt þjónustu, félli
hann frá á undan. Fyrirhyggj-
an skilaði sér þegar hann lést
árið 2000. Gróa var hörkudug-
leg og vann störf sín af alúð.
Hún gat verið beinskeytt og
svarað óvægið, sagði sína
meiningu. Heyrt hef ég að hún
hafi látið kokkinn á Eyri heyra
það ef henni líkaði ekki mat-
urinn. Allt var það þó í góðu
því þau voru mestu mátar alla
tíð.
Benedikt og Gróa höfðu
yndi af því að ferðast og fóru
víða innanlands. Síðar fóru þau
að ferðast til útlanda, oft í
samfylgd bræðra Gróu og var
oftast farið til Kanaríeyja. Hit-
inn fór vel í þau. Alltaf var
gott að koma á heimili þeirra,
hvort heldur á Hólmavík eða
Ísafirði. Mörg jól og páska
dvöldum við hjá þeim með
eldri dæturnar á árunum 1966
til 1970. Þá var oft glatt á
hjalla. Berjaferðirnar til
Hólmavíkur eru óteljandi með
tilheyrandi eftirvinnslu í eld-
húsinu hjá Gróu.
Börnin hafa öll starfað sem
nýtir þjóðfélagsþegnar vítt og
breitt um landið, flest þó á
heimaslóðum fyrir vestan.
Þeim hafa verið falin trúnaðar-
störf, sem sýnir að uppeldið
hefur verið gott og sannar
einnig að ekki er alltaf nauð-
synlegt að hafa langt nám að
baki til að skila arði til þjóð-
arbúsins. Gróa og Benedikt
hafa ekki lagt minna til en aðr-
ir, með þeim mannauði sem
býr í börnum þeirra, barna-
börnum og barnabarnabörn-
um.
Að lokum er vert að þakka
það traust sem mér var ávallt
sýnt, hlýju og allar samveru-
stundirnar. Þakka þá rækt
sem Gróa sýndi börnum okkar
alla tíð. Þau þakka og kveðja.
Vert er að þakka hjúkrunar-
fólkinu á Eyri, sem annaðist
Gróu af stakri alúð eftir að
hún fluttist þangað.
Börn, tengdabörn og aðrir
afkomendur bera harm í hjarta
við fráfall Gróu en gleðjast yfir
góðum minningum og þeirri
trú að loksins hafi hún komist í
faðm Benedikts á æðri stað.
Páll Ólafsson.
Gróa Loftsdóttir
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Kristín IngólfsdóttirSverrir Einarsson Margrét Á. Guðjónsd. Hannes Ó. Sampsted
Við þökkum alla þá hlýju og samúð, sem
þið sýnduð okkur við andlát og útför
elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
FRIÐRIKS DANÍELS STEFÁNSSONAR
viðskiptafræðings,
Kjalarlandi 17.
Sérstakar þakkir færum við séra Pálma Matthíassyni og
starfsfólki á Hjúkrunarheimilinu Mörk fyrir einstaka umönnun.
Ólafía Sveinsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Þökkum af alhug samúð og vinarhug við
andlát og útför eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
GÍSLA J. EYLAND,
Víðimýri 8,
Akureyri.
Dóróthea Júlía Eyland
Ólöf Jenny Eyland Sigurður Bjarni Jóhannsson
Einar Eyland
afa- og langafabörn
Ástkær faðir okkar, sonur, bróðir og
barnsfaðir,
RAGNAR ÁSGEIR ÓSKARSSON,
Fögrukinn 19,
Hafnarfirði,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í
Fossvogi sunnudaginn 29. júlí.
Hann verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju föstudaginn
10. ágúst klukkan 15.
Ísak Ragnarsson
Benjamín Ragnarsson
Elínborg Ragnarsdóttir
Erla Óskarsdóttir
Nonni Óskarsson
Sævar Markús Óskarsson
Rakel Hermannsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
UNNUR S. ÓSKARSDÓTTIR
frá Syðri-Hömrum,
lést á hjúkrunarheimilinu Lundi 27. júlí.
Hún verður jarðsungin frá Kálfholtskirkju
fimmtudaginn 9. ágúst klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á hjúkrunarheimilið Lund, Hellu.
Ásta Gísladóttir Guðmundur Pálsson
Erlingur Gíslason
Unnur María Guðmundsd. Ásgeir Sigurðsson
Dagbjört Guðmundsdóttir Einar Ágústarson
Þóra Sif Guðmundsdóttir
Tinna Erlingsdóttir Magnús Ragnarsson
og langömmubörn
Elskulegur bróðir minn,
BERENT TH. SVEINSSON,
sem lést sunnudaginn 29. júlí, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 15. ágúst klukkan13.
Fyrir hönd aðstandenda,
Tryggvi Sveinsson