Jökull - 01.01.2004, Síða 101

Dr. Guðmundur Pálmason
11. júní 1928 – 11. mars 2004
Guðmundur Pálmason
Guðmundur Pálmason, jarðeðlisfræðingur og fyrr-
um forstöðumaður Jarðhitadeildar Orkustofnunar, lést
hinn 11. mars 2004, tæpra 76 ára að aldri. Með honum
er genginn einn helsti og þekktasti jarðvísindamaður
landsins á seinni hluta 20. aldar.
Guðmundur fæddist á Oddsstöðum í Dalasýslu 11.
júní 1928. Foreldrar hans voru Pálmi Skarphéðinsson
bóndi á Oddsstöðum, síðar búsettur í Reykjavík, f. 28.
okt. 1897, d. 23. júlí 1964 og k.h. Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 15. okt. 1901, d. 2. febrúar 1977. Guðmund-
ur lauk stúdentsprófi frá Menntaskólanum í Reykja-
vík árið 1949. Hann fór síðan til náms í Svíþjóð og
útskrifaðist sem eðlisverkfræðingur frá Konunglega
tækniháskólanum í Stokkhólmi árið 1955. Síðar fór
hann til Bandaríkjanna og lauk M.Sc. prófi í eðlisfræði
frá Purdue University í Indiana árið 1957. Á árunum
1973–1974 var hann gistiprófessor við Columbia Uni-
versity í New York.
Árið 1955 hóf Guðmundur störf við jarðhitarann-
sóknir hjá embætti raforkumálastjóra sem árið 1956
urðu Jarðhitadeild raforkumálaskrifstofunnar og síð-
ar Orkustofnunar. Meðal fyrstu viðfangsefna hans
þar var að stunda viðnámsmælingar til jarðhitaleitar
og koma upp tækjum til mælinga á varmaleiðnistuðli
bergs til að nota í varmaflæðireikningum. Guðmund-
ur varð forstöðumaður Jarðhitadeildar árið 1964 er
Gunnar Böðvarsson lét af störfum og flutti til Banda-
ríkjanna. Hann gegndi því starfi til ársloka 1996.
JÖKULL No. 54, 2004 101