Breiðfirðingur - 01.04.1942, Qupperneq 64

54
BREIÐFIRÐINGUR
og verið Oddsson. Ank lians voru á skipinu sonur hans
er Jón hét, og kona, Brynhildur að nafni, og tveir menn
aðrir, sem ekki eru nafngreindir. Útsynningsveður var á
og harst skipið upp á sker þetta eða flögu í sundinu, og
hvolfdi. Fórust þau þar öll nema sonur farmannsins, sem
bjargaðist. Segir sagan að hann hafi giftzt konu þeirri er
Ingibjörg liét, Þorkelsdóttur, og hafi hún dáið i Stóruhólu
1707, en skerið lieitir síðan Dauðasker.
4.
Ivirkjan á Evri í Eyrarsveit.
(Eftir hanilr. sr. Helga SigurSssonar á Setbergi 1874).
Ofarlega á Eyrarodda austanverðum, i Eyrarsveit, hef-
ur einhverntíma bær staðið. Hið upphaflega nafn hans
vila menn ógjörla, en nú og í kirkjubókum nefnist liann
Tóftir, því tóftirriár einar voru eftir þar löngu fyrir manna
minni. Á tóftunum, túninu og girðingum þess sézt, að þetta
hefur að líkindum fyrrum verið meira en kotbær eða lijá- )
Ieiga, enda virðist girðing með húsarúst i austurenda
hennar gjöra það all sennilegt. að bær þessi hafi einhvcrn-
líma verið kirkjustaður eins og sagan segir að þar rnuni
hafa verið í fyrstu bærinn Eyri. Að Vestarr landnámsmað-
ur, sem Landnáma greinir frá, liafi þar sett hæ sinn, og
löngu efíir að kristni komst á hér á landi hafi þar verið
byggð kirkja, og prestar hafi verið fengnir hver eftir ann-
an til að þjóna iienni.
Segir svo sagan, að hinn seinasti af prestum þessum hafi
drukknað í Kolgrafarfirði, lieldur en Hvalafirði, sem er
að austanverðu við þennan gamla kirkjustað, er sagan
svo nefnir. En strax þar á eftir sást presturinn, eftir þvi ^
sem sagan segir, ganga þar um öll luis, sjóvotur; en lengst
af hélt hann sig i kirkjunni og oft heyrðist til hans þar.
Þorði þá enginn um þvert hús, né kirkjuna. Við það lögðust
m.essur niður, einkum sökum þess, að enginn prestur
fékkst til að þjóna kirkjunni. Þessir athurðir urðu til þess