Breiðfirðingur - 01.04.1942, Blaðsíða 75

breidfirðíngur
65
tííæður að aldri. Fjölmennar ættir eru komnar frá þeim
sorium iians, Sveinbirni og Snæbirni. Bjuggu niðjar þeirra
í beinan karllegg i Hvallátrum og Svefneyjum, fram um
1900 og nokkur hluti af jörðum Árna prests jafnan lialdizt
i áéttinni. En afkomenda Finns gætir þar hvergi um eyj-
arnar.
Hrakningur Gunnlaugs Ögmundssonar.
(Úr Flateyjarsögu Gísla Konráðssonar, tekiS úr afskrift Fram-
farastiftunar Flateyjarhrepps.)
Gunnlaugur bét maður Ögmundsson, Þórðarsonar,
Snæbjarnarsonar, Árnasonar prests í Látrurn. Gunnlaug-
ur liafði búsetu í Flatey og bjó þar með konu sinni, Sig-
ríði ólafsdóttur úr Skáleyjum og Geirþrúðar stóru .Tóns-
dóttur. Gunnlaugur reri í Oddbjarnarskeri á vorum með
konu sinni og hafði börn sín lijá sér í skerinu. Gættu eldri
börnin liinna yngri, en foreldrarnir voru á sjó. Reru þau
jafnan tvö saman á báti. Það var þá eitt sinn, er Sigríðúr
var þunguð, að livessti mjög á þau, er þau vorn á mið
komin. Vildu þau þá að landi, en fengu ei dregið, þvi
andviðri var. Sigríður tók og jóðsótt; varð Gunnlaugur
því að táta reka undan, fékk það eitt að gjört, að láta
reka i réttu horfi. Þótti þeim þó ólíkindi á, að náð fengi
landi. Varð þeim þá að ráði, að beita því, að láta barn
það, er Sigríður þá ætti, lieita eftir Bjarna „góða manni“,
ella þá draga af nafni lians, ef meybarn væri, ef þau
næðu öll lífi að halda. Kom svo, að þau náðu landi i Skor-
arhlíðum. Segja menn bún æli barnið jafnskjótt og hann
kom henni á land. Fór hann þá úr hafnarfötum sínum og
bjó um hana og barnið. Hann fór heim að Sjöundá, að
leita sér mannbjargár. Varð konunni bjargað með barn-
inu. Var það sveinu og heitinn Bjarni, síðar kallaður
bylur, sökum þessa viðburðar. Gunnlaugur varð gamall,
dó tíræður í Flatey, en Sigríður kona hans drukknaði millí
Flateyjar og Svefnevja. Börn þeirra voru: 1) Þuríður,
2) María, giftust ei né áttu börn, 3) Geirþrúður, ólst upp