Breiðfirðingur - 01.04.1983, Síða 62

60
BREIÐFIRÐINGUR
Jóhönnu sagðist svo frá að vera sín í Stykkishólmi
hefði orðið sér skóli á svo margan hátt. Alþýðustúlkum
stóð ekki skólaganga til boða á þessum árum, fyrir og
um síðustu aldamót. Það var því góður undirbúningur
undir lífsbaráttuna að vera á góðum heimilum, hjá
menntuðu og fjölhæfu fólki. Það var mikið um góð
heimili í Stykkishólmi á þessum árum. Þessi hálfdönsku
heimili urðu því til menningarauka á margan hátt.
Þó Jóhönnu liði vel í Stykkishólmi leiddu forlögin
hana út á nesið. Fór hún nú alla leið út að Ingjaldshóli
i Neshreppi utan Ennis. Þá var hún eitt ár hjá Tómasi
Eggertssyni og Matthildi sem þar bjuggu. Þaðan fer
hún svo til Olafsvíkur, þá 17 ára gömul. Var hún þar
vistráðið hjú hjá Guðrúnu Richter á Gimli, mikilli
myndar- og merkiskonu. Hjá henni lærði Jóhanna að
sauma, þar á meðal karlmannaföt. Það þóttu engir
klaufar sem leystu það verk vel af hendi, en allt lék í
höndunum á Jóhönnu.
Þegar Jóhanna tók sér fyrst dvalarstað i Olafsvík voru
þar fremur lítil umsvif til sjós og lands. Hafnlaus strönd
fyrir opnu hafi. Litlir bátar sem sóttu á sjó til að draga
björg í bú. Fiskinum varð að landa við sandinn, síðan
var hann settur upp á „kambinn“. Þetta var allt unnið
með handafli hásetanna eingöngu. Það voru því ekki
nema hörkuduglegir menn sem unnu að þessum störf-
um. Þá voru aðeins árar hásetanna og stýrið í höndum
formannsins sem allt hvíldi á. Oftast voru þetta sexær-
ingar eða áttæringar. Spilið létti undir þegar verið var
að setja bátana á land. Hann Guðbrandur Sigurðsson
var formaður á einum slíkum bát. Jóhanna og Guð-
brandur felldu hugi saman og gengu í hjónaband 2.
nóvember 1895.
Foreldrar Guðbrands voru: Þórkatla Jóhannsdóttir og
Sigurður Sigurðsson. Þórkatla var tvígift. Seinni maður
hennar hét Pétur Guðmundsson. Þeirra sonur var Sig-
urður Kristófer Pétursson, hinn mikli gáfumaður er