Stjarnan - 01.03.1919, Síða 5

STJARNAN.
5
En skipunum varð að hlýða. pess;
skipun útgekk frá konunginum, að ef
’þeir gætu ekki kunngjört honum
drauininii og þýðingu hans, mundu þeir
verða líflátnir og eignir þeirra eyði-
lagðar. pessi hótun kom engu til veg-
ar, svo úrskurðurinn var, að allir vís-
indamenn ríkisins yrðu líflátnir.
; pað var leitað til Daníels og með-
bræðra hans sem höfðu stundað náin á
hinum kaldverska háskóla, til að lífláta
þá ásamt hinum vitringunum. Daníel
bað um tíma til að leggja þetta fram
fyrir Drottinn. petta var honuin leyft.
Og þegar liann og meðbræður hans leit-
uðu Drottins í bæninni, var þessi leynd-
ardómur opinberaður Daníel.
pegar Daníel var leiddur inn fyrir
konung spurði hann: “Treystir þú
þér til, að segja mér þann draum, sem
mig dreymdi, og þýðingu hans?” Dan-
íel sagðist ekki geta það. “En,” sagði
hann, “í himninum er sá Guð, sem op-
inberar leynda liluti; hann hefir kunn-
gjört konunginum Nebúkadnesar, hvað
verða mun á þeim síðustu tímum. ”
par næst kunngjörir haun konanginum
drauminn:
“pú sást, konungur, cg sjá frammi
fyrir þér stóð mikið líkneski; þessi líli-
neskja var liá, yfirtaks-ljómandi, og
ógurleg álits. Höfuð iíkneskjunnar
var af skíru gulli, brjóstinn og arm-
leggirnir af silfri, kviðurinn og lend-
arnar af eiri, leggirnir af járni, en þar
sem fæturnir voru, var sumt af járni,
sumt af leir. pú horfðir á hana, þar til
steinn nokkur losnaði, án þess að
nokkur við hann kæmi; hann lenti á
fótum líneskjunnar, sem voru af járni
fig leir, og braut þá í sundur. pá sund-
ur muldist hvað með öðru, járnið, leir-
inn, eirinn, silfrið, og gullið, og várð
eins og sáðir á sumarláfa; vindurinn
feykti því á burt, svo þess sá engan
stað; en steinn sá er laust líkneskjuna,
varð að stóru fjalli, og tók yfir al'la
jörðina. ” Dan. 2: 31—35.
Spádómurinn verður saga.
par á eftir segir hann konunginum
þýðinguna: “pú, Nebúkadnesar kon-
ungur, ert gullhöfuðið. pig langaði til
að vita hvort ríki þitt mundi standa
pað mun ekki. Eftir þitt mun aniiað ríki
hefjast, minna háttar en Babel. Brjóst-
in af silfri tákna þetta ríki. Eirin
táknar liið þriðja ríki, og leggirnir af
járni tákna fjórða ríkið. En,” sagði
Daníel, “þar er þú sást fæturna og
tærnar, að sumt var af leirkera-mó,
sumt af járni, þar mun ríkinu verða
slíift; þó mun það nokkru í sér halda af
hörku járnsins, þar sem þú sást járnið
blandað saman við deiglumóinn. En
þar er tærnar voru sums kostar af járni,
og f.ums kostar af léir, þá mun það ríki
að nokkru leyti verða öflugt, og að
nokkru leyti veikt. Og þar er þú sást
járnið blandað saman við deiglumóinn,
þá munu þeir með kvonföngum sam-
blandast, og þó ekki samþýðast hverir
öðrum, eins og járnið samlagar sig ekki
við leirin. 36—43 versin.
Gleymið ekki að þetta var talað fyrir
2,522 árum. pað var alt spádómur þá.
Núna, þar á móti er þetta alt saga.
Himnanna Guð sagði, að það mundu
verða fjögur veraldarríki. Sagan seg-
ir oss að þau hafi komið. Hið mikla
Babelsveldi er undir lok liðið. Persa-
ríkið er kornið og horfið úr sögunni.
Grikklandsríkið hvílir í dufti fornald-
arinnar, og járnríkið Róm, er skift eins
og Drottinn sagði að því mundi verða
og því hefir verið skift í margar aldir.
Athugið svo hin næstu vers:
“En á dögurn þessara konunga mun
Guð himnanna hefja eitt ríki, sem
aldrei skal til grunna ganga, og það