Stjarnan - 01.03.1919, Síða 7
STJARNAN.
7
Mikil hœtta á ferðum
Engin villukenning, sern fylgt er í
hirmm kristna heimi gegu valdi Guðs
er gagnstæðári heilbrigðri skynsemi né
hættulegri í áhrifum sínum, en sú nýja
benning, sem er óðum að útbreiðast, að
Guðs lögmál sé ekki lengur bindandi
fyrir menn. Hver þjóð á sín lög, sem
heimta virðingu og lrlýðni; engin stjórn
gæti verið til án þeirra; er þá hægt að
ímynda sér að skapari himins og jarðar
liafi engin lög til þess að stjórna þeim
verum, sem hann hefir skapað?? það
væri miklu meiri samkvæmni í því fyrir
þjóðirnar að afnema alla sína löggjöf,
og leyfa fólkinu að lifa og láta eins og
það vill, en fyrir skapara himins og
jarðar að afnenia lögmál sitt og láta
heiminn án fyrirmyndar, veita honum
ekkert til þess að dæma eftir hina seku
og réttlæta hina hlýðnu. þegar mæli-
kvarði réttlætisins er brott numin er
opnaður vegur myrkrahöfðingjanum til
þess að stofna sitt ríki á jörðinni.
Afleiðing' óhlýðninnar.
Hvar sem hinum guðlegu fyrirskip-
unum er hafnað, hættir syndin að líta
út sem synd og réítlætið að verða æski-
legt. þeir sem neita að hlýðnast stjórn
Guðs, cru með öllu óhæfir til að stjórna
sjálfum sér. Með sínum hættulegu
kenningum er andi óhlýðninnar gróð-
ursettur í hjörtum barna og æskulýðs,
sem eðlilega eru óþolinmóð þegar um
það er að ræða að beygja sig undir
stjórn; og löglaust, óstjórnlegt félags-
líf leiðir af slíku. Um ieið og fjöld-
inn hlær að trúgirni þeirra, sem hlýða
fyrirskipunum Guðs, fylgir hann fús-
lega boðum hins illa; fólkið lætur eftir
fýsnum sínum og fremur þær syndir,
sem heiðingjunum var hegnt fyrir.
þeir sem koma fólki til að líta smáum
augum á boðorð Guðs, sá óhlýðni, til
þess að uppskeran verði óhlýðni. Sé
því taumhaldi, sem hin guðlegu lög
setja á menn, slept með öllu, þá verða
mannleg lög einnig lítilsvirt innan
skamms. Yegna þess að boðorð Guðs
fyrirbjóða syndsamlegar athafnir, svo
sem fjárdrátt, lýgi og svik, fótumtroða
menn þau fúslega og skoða lögmál hans
sem hindrun og fyrirstöðu veraldlegra
gæða og hamingju; en af þessum guð-
legu skipunum væri kastað fyrir borð,
yrðu afleiðingarnai' alvarlegri en menn
gjörðu sér grein fyrir. Ef lögin væru
ekki bindandi, hvers vegna ættu menn
þá að veigra sér við að brjóta þau? þá
væri engin eign örugg lengur; þá tækju
menn eignir náunga síns með ofbeldi,
og- sá yrði auðugastur, sem sterkastur
væri. Jafnvel líf mannanna væri ekki
óhult. Hjónabandið liætti að vera
heilagt vígi til þess að vernda heimilið.
Sá sem kraftana hefði, gæti tekið konu
náunga síns með valdi, ef honum svo
sýndist; fimta boðorðið yrði fyrirlítið,