Stjarnan - 01.03.1919, Blaðsíða 30

30
STJARNAN.
eins og engin synd eða þjáning væn til
á jörðinni, )á, að því er honum sýndist,
lík litlu stúlkunnar. Læknirinn skoð-
aði hin djúpu sár, seni hún hafði feng-
ið; annað í höndina og hitt gegnum
lungun. En hann fann að hjarta henn-
ar sló enn, svo hann lyfti henni upp, og
á sínum sterku armleggjum bar hana
burt til trúboðsspítalans. par var
henni hjúkrað. Eftir dálitla stund
vaknaði hún til meðvitundar og að lok-
Um var hún læknuð. Fyrstu orð henn-
ar, þegar hún opnaði augun, og sá vina-
hóp kringum sig, voru þessi: “Eg
afneitaði ekki Drottni mínum, gjörði
eg?”
Búddatrúarprestur, sem hefir verið
átta ár á leiðinni til Lhassa, væntir þess
að vera kominn þangað eftir átta ár.
Montreal (fazette segir að hann hafi
lagt af stað frá einhverjum stað, sem
liggur til norðausturs frá Peking.
pegar enskur trúboði hitti hann hafði
hann ferðast 2,000 mílur—hér um bil
helminginn af leiðinni. Ilann gengur
ekki, heldur skríður, eða hann gjörir
hvortveggja. Á höndunum hefir hann
fjalir og á hnjánum þófa. Hann liggur
á grúfu á jörðinni, þar næst rís hann á
fætur og gengur þangað sem fingur
hans náðu- Svo legst hann aftur á
grúfu og mælir á ný. petta er heit,
sem hann sjálfur hefir tekið upp á að
strengja, og hann heldur að ef hann
geti skriðið á þennan hátt til hinnar
heilögu borgar í Tibet, að Búdda niúni
fyrirgefa honum allar syndir og veita
honum heiður og dýrð um alla eilífð.
pegar seinasta frelsislánið var tekið
í Bandaríkjunum, kom maður nokkur,
sem hefir lengsta nafnið í Norður Am-
eríku, inn á banka í Chicago til að
kaupa skuldabréf. Fjórir bankasvein-
ar hættu við að skrifa nafn hans þegar
hann stafaði það fyrir þeim. Að lok-
um varð hann að skrifa það sjálfur:
Gust J. Papatheodoropoumoundurgio-
tomichalakopoulos.
Síam sendi hvorki her né flota til þess
a hjálpa bandamönnum, en það var að
undirbúa sig til að gjöra sitt hlutverk
í loftinu. Rétt áður en vopnahléð var
undirskrifað kom skeyti frá Bangkok
að fimm húndruð ungir flugmenn, sem
höfðu fcngið tilsögn af frönskum og
ítölskum foringjum, væru rétt til með
að leggja af stað til Frákklands.
Astandið á Rússlandi fer versnandi.
pað er lítið um mat í stórborgunum.
Pund af smjöri kostar $12. Margir út-
lendingar deyja úr hungri og kólera
geysar í Petrograd.
Fyrir nokkru komst það upp að hóp-
ur af mönnum í Boston gekk daglega
um stræti borgarinnar í herforingja
einkenningsbúningi. I allri kyrþey
gaf stjórnin öllum herdeildum í borg-
inni og í nánd við hana þá skipun, að
allir foringjar skuli klæðast borgara
fötum áður en þeir gengu um stræti
borgarinnar. Næsta dag veiddu lög-
reglhþjónarnir ekki færri en 138 menn
í foringja búningi, og voru þeir þess
vegna ekki virkilegir foringjar. peir
lialda á meðal þeirra séu margir þýskir
njósnarar. Auðvitað voru sumir að-
komandi foringjar, sem ekki vissu neitt
um þessa skipun og var þeim undir eins
slept, eftir að þeir höfðu fengið að vita
hvers vegna þeir höfðu verið teknir
fastir.