Fréttablaðið - 23.11.2018, Blaðsíða 74

Fréttablaðið - 23.11.2018, Blaðsíða 74
Hjörleifur Hjartarson ólst upp á menning-arheimilinu Tjörn í Svarfaðardal og því er fyrsta spurning til hans: Eru allir skáld sem koma frá Tjörn? „Neeei, þetta er meira spurning um að það sé möguleiki að stunda ritstörf án þess að það sé eitthvað upphafið. Þegar fólk í kringum mann er að skrifa er hætta á að maður fari að líta á það sem eðlilega vinnu.“ Þar sem söguhetjan í nýrri bók Hjörleifs er fluga giska ég á að hann hafi ekki setið við skrifborð þegar hann var að yrkja um Skarphéðin Dungal. Hvernig varð sú bók til? Var hann bara úti í móa að skoða flug- urnar? „Já, það má segja. Ég held að hug- myndin hafi kviknað í reiðtúr. Þegar hestur skítur þá líða ekki nema nokkrar sekúndur áður en orðið er til heilt vistkerfi í hrossaskítnum. Dell- an verður strax þakin gulum flugum en það undarlega er að maður sér þessar gulu flugur hvergi á sveimi í grenndinni. Það er eins og þær bara kvikni á staðnum. Þetta varð til þess að ég fór að velta fyrir mér þessu lífríki. Hvað veit svona fluga um heiminn? Skyldi hana gruna hvaðan haugurinn er kominn? Og hvað vitum við þá, svona agnarsmá í alheiminum? Vitum við eitthvað meira en tað- flugan um eðli alheimsins? Í fyrra gaf Hjörleifur út bók um fugla himinsins, sú var sambland fróðleiks og skemmtunar. Þessi er það líka. Þó ekki á sama hátt. Það er létt yfir henni en alvaran kraumar undir. „Sagan um Skarphéðin Dungal er ekki beint náttúrufræði heldur meiri heimspeki. Hún fjallar meðal annars um hvað við erum öll agnarsmá og höfum takmarkaða möguleika á að gera okkur grein fyrir heildarmyndinni. Það þarf að minnsta kosti að hafa mikið fyrir því. Maður verður að fljúga. „Því sá sem láréttur liggur á grúfu sér ekki neitt nema næstu þúfu.“ Það veit Skarp- héðinn.“ Hjörleifur segir söguna um Skarp- héðin Dungal hafa verið lengi í smíðum. Mörg ár. „Ég hef verið að hlaupa í þetta verkefni til hliðar við ýmislegt annað. Þetta er eins og krossgáta sem maður sökkvir sér í öðru hvoru þegar stundir gefast. Ég kláraði þuluna suður í Marokkó þar sem við dvöldum yfir jól og áramót í hitteðfyrra. Ég hef lítið lesið upp úr bókinni nema bara fyrir konuna mína. En þetta er eins og með fleira sem ég hef fengist við, ég held að ég sé að skrifa fyrir fullorðna en svo reynist það vera barnabók. Fuglar er þó fyrir allan aldur og þessi er sams konar. Hún er fyrir fullorðna og börnin þeirra.“ Eins og í fuglabókinni er það Rán Flygenring sem á heiðurinn af mynd- skreytingum. „Ég var svo heppinn að kynnast henni Rán, hef átt með henni gott samstarf og ekki síður stelpunum í Angústúru og þeim í Stúdíó stúdíó sem annast bókar- hönnunina. Þau eru öll frábærlega flink eins og sést á bókinni,“ segir Hjörleifur sem er staddur í Reykja- víkurakademíunni við Þórunnartún þegar viðtalið fer fram, þó lögheimil- ið sé að Laugasteini í Svarfaðardal þar sem hann gefur út héraðsfréttablaðið Norðurslóð. „Við hjónin búum fyrir norðan til jafns við Reykjavík núna,“ segir Hjörleifur „Við erum farfuglar.“ Sá sem láréttur liggur á grúfu … Sagan um Skarphéðin Dungal – sem setti fram nýjar kenningar um eðli alheimsins – er bók í bundnu máli eftir Hjörleif Hjartarson, skemmtikraft og skáld. Hann segir hana skrifaða fyrir fullorðna og börn þeirra. Hjörleifur segir hugmyndina að þulunni um Skarphéðin Dungal hafa kviknað í reiðtúr. Fréttablaðið/anton brink Gunnþóra Gunnarsdóttir gun@frettabladid.is 2 3 . n ó v e m b e r 2 0 1 8 F Ö S T U D A G U r56 m e n n i n G ∙ F r É T T A b L A ð i ð 2 3 -1 1 -2 0 1 8 0 4 :5 2 F B 0 9 6 s _ P 0 7 4 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 5 9 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 2 3 K .p 1 .p d f F B 0 9 6 s _ P 0 3 8 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 2 1 7 C -F 1 1 4 2 1 7 C -E F D 8 2 1 7 C -E E 9 C 2 1 7 C -E D 6 0 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 4 A F B 0 9 6 s _ 2 2 _ 1 1 _ 2 0 1 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.