Dagblaðið Vísir - DV - 07.09.2018, Síða 24

24 FÓLK - VIÐTAL 7. september 2018
Hafnaði ávallt tilboðum
erlendis frá
Flestir myndu segja að stærsta
stund Eyjólfs á ferlinum hafi ver-
ið þegar hann og Stefán Hilm-
arsson fluttu Draum um Nínu
í Eurovision í Ítalíu árið 1991.
Eyjólfur hefur margoft tekið þátt í
Söngvakeppni Sjónvarpsins og er
einn af þeim höfundum sem tóku
þátt í fyrstu keppninni. Árið 1988
söng hann tvö lög í keppninni
sem höfnuðu í öðru og þriðja sæti.
„Árið 1989 flutti Bítlavinafélag-
ið lagið Alpatvist eftir Geirmund
Valtýsson í keppninni. Einn mjög
góður vinur minn sagði mér fyrir
keppnina að ef lagið myndi vinna
þá myndi hann afsala sér íslensk-
um ríkisborgararétti,“ segir Eyfi
kíminn.
Vinningslagið, Draumur um
Nínu, var fyrsta lagið sem Eyjólfur
samdi sérstaklega fyrir keppnina
og hafði Stefán í huga sem mót-
söngvara. Stefán var nú nokkuð
tregur til þar sem hann var kom-
inn á kaf í Sálina hans Jóns míns á
þessum tíma en lét til leiðast.
Stefán og Eyfi fluttu lagið í
Cinecitta-kvikmyndaverinu þar
sem Eurovision-keppnin var
haldin. Þar voru spaghettívestr-
arnir teknir upp á sínum tíma
og uppi héngu stórar myndir af
Clint Eastwood og leikstjóranum
Sergio Leone. Eyjólfur valdi hóp-
inn sjálfur og segist aðeins hafa
tekið skemmtilegasta fólkið með
sér, það er sem gat haldið lagi, Evu
Ásrúnu, Ernu Þórarinsdóttur, Ric-
hard Scobie og Jón Ólafsson.
„Á þeim tíma var allt flutt á
staðnum en ekki spilað af bandi
eins og í dag. Jón fékk það hlutverk
að útsetja lagið fyrir áttatíu manna
hljómsveit. Þetta voru fýldir klass-
ískir gæjar sem höfðu ekki gam-
an af því að spila popp en Jón var
eini stjórnandinn sem fékk þá til
að brosa. Alltaf þegar hann bauð
þeim góðan dag fyrir æfingar þá
sagði hann ekki bon giorno held-
ur bon pornó og gömlu karlarnir
á fiðlunum skelltu upp úr,“ segir
Eyjólfur og brosir breitt.
Varstu stressaður fyrir út-
sendinguna?
„Nei, ég var ekki stressaður.
Við æfðum svo rosalega vel áður
við fórum út að við hefðum get-
að flutt lagið sofandi. Þegar ég
horfi á þetta í dag á Youtube sé ég
að þetta er algerlega hnökralaus
frammistaða, þótt ég segi sjálfur
frá.“
Hugsaðir þú einhvern tímann
um að reyna að „meikaða“ erlend-
is?
„Nei, aldrei nokkurn tímann.
Ég hef fengið mörg tilboð um að
syngja á ensku en hef aldrei haft
neinn áhuga á því. Mig langar að-
eins að vera hér heima á Íslandi.“
Stökkbreytt lán og gjaldþrot
Eyjólfur hefur áður sagt frá fjár-
hagserfiðleikum í viðtölum og
árið 2015 lenti hann í gjaldþroti.
Það var vegna húsnæðisláns sem
rauk upp úr öllu valdi í kjölfar
bankahrunsins árið 2008. Eyjólfur
segir þetta þó ekki hafa verið eins
slæmt og margir halda.
„Ég var svo óheppinn að hafa
ekki tekið erlent lán fyrir hrunið,
heldur tók ég venjulegt íslenskt
verðtryggt lán. Þetta stökkbreytt-
ist í hruninu og það var alveg
sama hvað maður borgaði inn á
þetta, það hækkaði stöðugt. Ég
hefði getað haldið áfram að borga
en vildi það ekki því þetta var eins
og að vera í fangelsi. Af því að við
konan mín skulduðum engum úti
í bæ heldur aðeins bönkunum,
sem fóru kollhnís í hruninu, þá
létum við þetta bara gossa. Húsið
fór og við byrjuðum upp á nýtt og
okkur hefur aldrei liðið betur.“
Varstu reiður út í bankana og
stjórnvöld eftir hrunið?
„Kannski ekki reiður, heldur
frekar svolítið argur. Það var ótrú-
legt hvað stjórnendur bankanna
föllnu létu út úr sér eftir hrunið
og að sjá hrokann í þeim. Eftir að
fjölda margir höfðu misst allar
sínar eigur og sumir höfðu svipt
sig lífi.“
Mættir þú á mótmæli?
„Nei, það gerði ég aldrei. Ég
skrifaði kannski einhverjar færsl-
ur á Facebook en stillti mig alltaf
og málið er að þessi tíu ár eft-
ir hrunið hafa líklega verið mín
bestu ár. Við ákváðum að hætta
borga en við vorum ekki blönk.“
Eyjólfur segir að bankarnir hafi
fengið sitt og vel það þrátt fyrir
þetta.
„Þetta var 42 milljóna króna
lán og við borguðum 12 milljónir
inn á það á sex árum. Húsið sem
þeir fengu var metið á 60 milljón-
ir. Lánið var komið upp í 70 eða
80 milljónir þegar við ákváðum
þetta og þegar gjaldþrotið varð var
skuldin komin upp í 114 milljónir.
Þetta var tómt rugl og lítið annað
að gera en að hlæja að þessu,“ seg-
ir Eyjólfur.
Tannhvíttun og nýtt lag
Eyfi hefur vakið nokkra athygli
undanfarið fyrir nýtt starf sitt við
tannhvíttun. Eiginkona hans,
Sandra Lárusdóttir, rekur vin-
sæla meðferðarstofu í Kópavogi
sem ber nafnið Heilsa og útlit.
Hún hafði verið með það í magan-
um að bæta tannhvíttun í flóruna
en vantaði starfsmann og spurði
Eyjólf hvort hann vildi taka það
að sér.
„Mér fannst þetta svolítið frík-
uð hugmynd en ákvað að slá til.
Þetta sýnir hversu lífið er síbreyti-
legt og skemmtilegt. Ég fór til
Englands og lærði þessi fræði og
útskrifaðist með diplóma sem
tannhvíttunarfræðingur,“ seg-
ir Eyjólfur glaður í bragði. „Síðan
þá hef ég starfað við þetta og lík-
ar vel. Það er nóg að gera í þess-
um bransa.“
Er þetta einhvers konar æði hjá
landanum?
„Ég veit það ekki en fólk vill
hafa bjartara bros og það er ekkert
að því. Við erum ekki með sterk
efni og það er ekkert hættulegt
við þetta. Í náminu var lögð mikil
áhersla á hreinlæti og þess vegna
klæðist ég hvítum slopp við þetta.
Ég er samt enginn tannlæknir,“
segir Eyjólfur kátur.
Verða tónleikarnir í Há-
skólabíói kveðjutónleikar?
„Alls ekki. Langflestir tón-
leikarnir sem ég kem fram á eru
í óauglýstum einkasamkvæm-
um og ég kem sjaldnast fram þar
sem hver sem er getur mætt. Ég er
meira að segja að senda frá mér
nýtt lag sem kemur út á næstu
dögum á safnplötu og þarf að
rjúka núna beint í hljóðver til að
taka upp.“
Hverju ertu stoltastur af?
„Að ná fótfestu í lífinu og bug-
ast ekki. Það er ýmislegt sem ég
hefði viljað getað gert öðruvísi ef
ég fengi að lifa aftur upp á nýtt.
Þessi tími þegar frægðin var hvað
mest hefði alveg getað farið með
mig en gerði það ekki og ég er
stoltur af því.“n
Næsti kafli
hefst hér
Bjó
ðu
m
up
pá

frít
t s
ölu
ve
rðm
at
54.900.000 kr.
LAXATUNGA 40, 270 MOSFELLSBÆ
Tegund
Stærð
Herbergi
Raðhús
203 M2
6
gimli.is / grensásvegi 13 / 108 Reykjavík / 570 4800 / gimli@gimli.is
eldbakaðar
eðal pizzur
sími 577 3333
www.castello.is
Dalvegi 2, 201 Kópavogi / Dalshrauni 13, 220 Hafnarfirði
Boltinn í beinni
á castello
„Ég held að
ég hefði
endað í lands-
liðinu ef ég hefði
haldið áfram í
markinu“